- 14 Aralık 2012
- 21.404
- 32.064
- 598
- 38
Anamdan babamdan ayrılalı 10yıl oluyor 8yıl tektim yaklaşık iki yıldır eşimleyim evet koyuyor ama alışıyorsun be n hiç aramadım Allahı var ama bir yıldır bende de dehşet bir memleket aşkı var...fakat eşimde bende memuruz şu an gitmemize imkan yok...Yeni evlendim hatta o kadar yeniki daha 2 gunluk 3 saatlik uzaklikta biryere evlendim ve dumura ugramis durumdayim bu kadar koyucagini tahmin etmedim sudan cikmis baliga dondum annem babam bekar ablam evli ablam tum kuzenler teyze dayi yani kisacasi tum sulalem yasadigim sehirde kaldi ve cok yakindik birbirimize ama simdi yanlizim sanki.. esimin ailesi ilgisiz soguk insanlar buda beni ilerisi icin iyice umutsuzlastiriyor hemde 2 gunluk evliyken aglayip aglayip duruyorum yemeden icmeden kesildim esimden dolayi degil ailemden uzakda kalmis olmaktan dolayi yakinlarda olsak boyle olmayacaktim cok zormus bu durum esim kendi isini yapiyor eger orda is olanagi olursa gideriz dedi hatta uzuldugumu gorunce bir hafta orda kalabilirdik ama cevredeki insanlar sorun var sanirdi dedi hakli oda.. ablan bayramda gelsin kalsin diye bir suru alternatif uretiyor:) yani ondan yana dertli degilim sadece uzaklik ve bulundugum sehirde kimsem olmamasi sorun ben cok hareketli konuskan biriyim boyle dimdizlak gibiyim sanki.. ufacik cocuk gibi anne diye agliyorum cidden bu kdr olucagini tahmin etmedim tek umudum ailemin bulundugu sehre yerlesip daha mutlu olmak..benim gibi bu durumu zor yasayanlar oldumu ne dusunmem ne yapmam lazim