yeni evliyim fakat ailemi çok ozluyorum

ehli_halim

Nirvana
Kayıtlı Üye
28 Kasım 2007
9
0
611
Edirne
Merhaba ben 3 aylık evliyim eşimle çok severek evlendik. Ailesiyle iyi anlaşıyoruz.zaten ayrı evlerdeyiz. Ben farklı bir kente gelin gittim ama ailemi o kadar çok özlüyorum ki hergün ağlıyorum .üstelik her ay görebiliyoruz .ben kalabalık bir ailede yaşıyordum. Şimdi bu evdeki sessizlik o kadar kötü yapıyor ki beni kocamida uzuyorum. Nasıl başa çıkacağımız bilmiyorum. Siz bu aşamalari nasıl atlattığı lütfen yardım edin akil verin?
 
Merhaba ben 3 aylık evliyim eşimle çok severek evlendik. Ailesiyle iyi anlaşıyoruz.zaten ayrı evlerdeyiz. Ben farklı bir kente gelin gittim ama ailemi o kadar çok özlüyorum ki hergün ağlıyorum .üstelik her ay görebiliyoruz .ben kalabalık bir ailede yaşıyordum. Şimdi bu evdeki sessizlik o kadar kötü yapıyor ki beni kocamida uzuyorum. Nasıl başa çıkacağımız bilmiyorum. Siz bu aşamalari nasıl atlattığı lütfen yardım edin akil verin?

Aynı dert daha evlenmeden bende de var... napıcam diye aklıma geldikçe düşünmeden edemiyorum:50: Allah yardımcın olsun tatlımmm..
 
Kaç yaşındasınız?

Bir karar aldınız, bunu unutmayın. Şehir dışına evlenmek istemiyorum diyebilir, ona göre tercihler yapabilirdiniz. Kendinize hatırlatın, bu benim tercihim, eşimi seçtim diyin ve hep aynı düşüncelere dalmak yerine, kafanızı meşgul edecek şeyler bulun.
 
Kaç yaşındasınız?

Bir karar aldınız, bunu unutmayın. Şehir dışına evlenmek istemiyorum diyebilir, ona göre tercihler yapabilirdiniz. Kendinize hatırlatın, bu benim tercihim, eşimi seçtim diyin ve hep aynı düşüncelere dalmak yerine, kafanızı meşgul edecek şeyler bulun.

cevabı kime yazdınız pek anlaşılmıyor kusuruma bakma tatlım:) bana yazdıysan 22 yaşındayım okulumun son dönemini okumak için mecburen gitmek zorundayım ama sonra ailemin olduğu şehre gelmek ne kadar zaman alır bilmiyorum.. çok kötü bir durum.. kesinlikle bu şehirden başka şehir istemiyordum ancak şartlar buna mecbur kıldı.. şurad evlenmeme 23 gün kaldı:26: kendimi biliyorum çok ağlayacağım.. offf offfffffff
 
cevabı kime yazdınız pek anlaşılmıyor kusuruma bakma tatlım:)

Konu sahibesine yazmıştım, ama fark etmez, herkes için geçerli; sonuçta her halukarda elimizde bir kaç alternatif bulunmaktadır. Bu bir dayatma değil, benim tercihim diye kendimize hatırlattığımızda durumu kabullenmek daha kolay oluyor.

Herkese mutlu evlilikler dilerim.
 
canım sanki beni anlatıyorsun gerçekten çok zor bir süreç 1 yıl boyunca hergün agladım birde bilmediğim bir yere gelin geldim kşmseyi tanımıyorum dışarı çıksam bir yer bilmiyorum camdan bakıp yan yana gezenleri görünce hep aglardım ama zaman geçtikce alışıyorsun birde çocuk olunca tabi sana tavsiyem eşinin arkadaşları varsa onların eşleriyle tanışmaya kaynaşmaya çalış yoksa hayat zor geçer :(
 
Yurtdisina gelin gidip, aylarca ailesini göremeyenleri, farkli bir dile ve kültüre adapte olmak zorunda olanlari düsünerek belki bir nebze kendinizi rahatlatabilirsiniz. Aileyi özlemek cok normal, hele kalabalik bir aileden geliniyorsa. Ilk aylar genellikle zor olur ama alismaya calismak sizin acinizdan en iyisidir. Komsular edinmeye yeni insanlar tanimaya evinizi benimsemeye calisin. En gec 1 yil icerisinde tamamen alisirsiniz.
 
26 yaşındayım. Ve tabiki haklısınız kötü durumları düşünmek gerek fakat o evimdeki sesleri kalabalığı o kadar arıyorum eşim eve gelene kadar saatler cehennem gibi geçiyor
 
Ben 1,5 yıllık evliyim ama hala özlüyorum ailemi ve eski evimi.

Eşim yanımdayken ya da birşeyle meşgulken pek hissedilmiyor. Ama ben özellikle kahvaltı yaparken, çarşıda yalnız gezerken falan çok arıyorum eski günlerimi, annem yanımda olsa diyorum.

Tavsiye edebileceğim şey, evde boş oturmayın. Belediyelerin kurslarına falan gidebilirsiniz, yeni arkadaşlar edinebilirsiniz, eşinizin akrabaları yakınsa onları çağırabilir ya da misafirliğe gidebilirsiniz...
 
canım bende 2,5 yıllık evliyim ve ben marmaradan güneydoğunun en gelişmiş şehrine gelin gittim herşeyi ile çok farklı bir kültür ilk 8 ayım hergün ağlayarak geçti ama benim çalışmam en büyük destekçimdi ee iş arkadaş konu komşu çevremde iyi olunca adapte olma sürecim zor olmadı sadece aile özlemi vardı ve ben sadece ramazan bayramlarında gidebiliyorum şimdi ise aileme 1 saat uzaklıkta yaşıyorum ayda bir kaç kere ailemi görüyorum ama ortam çevre çok sıkıcı

ondan sende orda kendine iyi gelecek şeyler yapmalısın çalışmanı şiddetle öneririm eğer çalışma imkanın yoksa kurslara git cnm
 
Su anda kpss kursuna gidiyorum ve çalışıyorum ama eve geldiğim anda film kopuyor ne kadar iyi anlatırsınız sabah kahvaltı bile yapmak istemiyor insan sanki ailem olmadan yasayamazmisim gibi geliyor işyerinde annemle aynı isimde bir calisanimizvar sesleniyorum bile ona
 
Ah canım ah ben sevdiğimle evli olup bir de sorunsuz evliliğim olsa, üstüne bir de ayda bir annemleri görsem! Senin yerinde olmak için neler vermezdim. Bu yıl özellikle annemlerle çok yüzgöz oldum ve insan bıkıyo inanır mısın... Sevdiğim kişiyi görmeyeli 1 ay olacak 1 hafta sonra. Belki bir ömür göremicem çünkü ben seni üzmekten korkuyorum, sana hayatta anlatamayacağım şeyler var deyip gitti. O kadar özlüyorumki... O benim Yusufum belki başkasıyla evlenicek bir gün. Ben belki başkasıyla olucam bir gün. Bu acı anne babayı özlemekten daha beter inan... Onun gibisini bulma ümidim de tükendi artık. Rastgele yaşıyorum... Sabretmeye çalışıyorum. Sen aileni kurmuşsun, artık istesen de baba evinde misafir olacaksın orda yaşamayacaksın artık. Artık bir yuvan var! Çocukların olacak... Onları büyüteceksin. Böyle düşün lütfen hayatını zehir etme...
 
Back
X