- 14 Ocak 2013
- 1.467
- 1.362
- 333
- Konu Sahibi CitirTurtam
-
- #1
Henüz yeni evliyim 2 buçuk aylık. Evlenmeden önce iş bulma konusunu kendime çok büyük dert edinmiştim, çünkü çok küçük bir yerde oturuyoruz. Merkeze 2-3 saat uzak, ne bir şirket var ne okuduğum bölümle alakalı bir şirket firma...kısaca bana göre uygun hiçbir iş yok.........diyordum ve hiç beklemediğim anda ve yerden iş görüşmesine çağırıldım :)
Mesleğimle bölümümle hiç ama hiç alakası yok, bambaşka bir alan. Daha önce hiç bu alanda deneyimim olmadı, olmamasını geçtim aklımın ucundan bile geçmemişti. Ama geri çevirmedim, çünkü ben çalışmak istiyorum, eşime evime yuvama katkım olsun istiyorum. İlerde doğacak olan çocuklarım için (Rabbim inşallah nasip ederse) yatırım yapmak istiyorum.
Bu pazartesi başladım işe. Herşey çok karışık geliyor bana. Altından kalkabilir miyim diye düşünüp duruyorum sürekli. Bana işi öğretecek olan kız önemli bir konu üzerinden çalıştığı ve önümüzdeki günlerde yetiştirmek zorunda olduğu için bana henüz fazla birşey öğretmedi. Verdiler önüme bir bilgisayar 'Al araştır öğren not al kendine, takıl kafana göre' gibisinden geçip gidiyor günler
Kimse annesinin karnında öğrenmedi bu işi diyorum kendi kendime 'Sen de öğrenirsin, bu kadar zor olamaz. Milllet nasıl öğrendiyse sende öğreneceksin' gibi laflarla motive ediyorum kendimi. Ama kızın nelerle uğraştığını gördükçe, ve o yakında gittiğinde onun yerine geçeceğimi düşündükçe tekrar tırsmaya başlıyorum.
Aranızda hiç buna benzer şeyler yaşadımı veya hissetti mi? Yeni bir iş...Yapabilirmiyim korkusu...?
Mesleğimle bölümümle hiç ama hiç alakası yok, bambaşka bir alan. Daha önce hiç bu alanda deneyimim olmadı, olmamasını geçtim aklımın ucundan bile geçmemişti. Ama geri çevirmedim, çünkü ben çalışmak istiyorum, eşime evime yuvama katkım olsun istiyorum. İlerde doğacak olan çocuklarım için (Rabbim inşallah nasip ederse) yatırım yapmak istiyorum.
Bu pazartesi başladım işe. Herşey çok karışık geliyor bana. Altından kalkabilir miyim diye düşünüp duruyorum sürekli. Bana işi öğretecek olan kız önemli bir konu üzerinden çalıştığı ve önümüzdeki günlerde yetiştirmek zorunda olduğu için bana henüz fazla birşey öğretmedi. Verdiler önüme bir bilgisayar 'Al araştır öğren not al kendine, takıl kafana göre' gibisinden geçip gidiyor günler
Kimse annesinin karnında öğrenmedi bu işi diyorum kendi kendime 'Sen de öğrenirsin, bu kadar zor olamaz. Milllet nasıl öğrendiyse sende öğreneceksin' gibi laflarla motive ediyorum kendimi. Ama kızın nelerle uğraştığını gördükçe, ve o yakında gittiğinde onun yerine geçeceğimi düşündükçe tekrar tırsmaya başlıyorum.
Aranızda hiç buna benzer şeyler yaşadımı veya hissetti mi? Yeni bir iş...Yapabilirmiyim korkusu...?