İster bebek olsun ister yetişkin. Hayvan. İnsanlardan nefret ediyorum. Kimseye bilinçli olarak zarar vermem ama biri öldüğünde de üzülmem. Uber hayvansever olmak için demiyorum bunları. İnsanlar çok çirkin, çok pislik, her şeye zarar veriyorlar. Niye onları kurtarayım? O bebek de büyüyünce yere tükürecek, çöp atacak, saygısızlık edecek, küfür edecek, illa ki dolaylı ya da direkt yoldan doğaya zarar verecek. Niye onu kurtarayım? Hayvanların hiçbiri kötü kalpli olamaz değil mi? Bunda sabitiz. O yüzden o bebeğin/insanın kötü kalpli olma riskini o hayvanın ölmesine göz yumarak alamam. Siz de tıpatıp aynı şeyi ben veya benim ailem için düşünebilirsiniz. Bunlar benim fikirlerim. Tekrar altını çiziyorum, kimseye bilinçli şekilde asla zarar vermem. Zira buna değmez bile hiçbir insan bana göre ama yine de yapmam. Teşekkürler.