Birkaç mesajına denk geldim ve bir ablan olarak sana bazı şeyler söylemek istiyorum. İki ayrı konuya denk geldim, birisi biraz daha eski bir konu.. Seni hiç görmedim, nasıl göründüğünü bilmiyorum ama Allah hepimizi birbirinden farklı yaratıyor. Hepimiz farklı fiziksel özelliklere ve mizaçlara sahibiz. Ben de senin yaşlarında iken (şu anda 31 yaşındayım) ailem ile ilgili çok fazla sorun yaşıyor ve müdahalelerini çok fazla hissediyordum. Sık sık odama kapanır ağlardım, bir yere gitmeme, bir arkadaşımda kalmama izin verilmezdi. Eğitimim konusunda her zaman çok destekleyici oldular ama bunun dışında çok korumacı ve kuralcılardı. Her zaman daha iyisini bekler ve yargılarlardı. İşte ailenin bu gibi tavırları senin kendini sevmemene sebep oluyor... Bu çok derin, ruhsal, çocukluğuna ya da ilk gençliğine dayanan bir süreç. Bu konuda ailesi benzer olmayanlar atıp tutarlar. Unutma, ailen sana çok sıkıntı verse de, esas amaçları seni KORUMAYA ÇALIŞMAKTIR. Ebeveynlerin nasıl bir ortamda büyüdüyse, sana da o şekilde davranıyorlardır. Hayat herkese eşit yaklaşmıyor. HERKES NE YAZIK Kİ ÇOCUK YETİŞTİRİRKEN AYNI OLGUNLUĞA VE BİLGİYE SAHİP DEĞİL... Onları yargılama ama anla. Abinin tavrı da korumak üzerine, ama seni ne kadar üzdüğünü farkında değil. Çevresinde belli ki takdir etmediği, hoşlanmadığı tarzda kadınlar görüyor ve ona göre "ruj sürmek" gibi basit bir kişisel bakım belki de "erkeklerin dikkatini çekmeye çalışmak" demek. Abinin senin onun istemediği biri olman korkusu var. Abin belli ki sağlıklı bir yetişkin olamamış. Ancak aileni değiştiremeyeceğini KABUL ET. Çünkü insanın kendisini değiştirmesi sanılanın aksine çok zor ve emek isteyen bir süreçtir. Sana tavsiyem şunlar olur: 1.Okulunu bitir, KPSS'ye de gerçekten çalış. Çünkü mesleğin senin kurtuluşun olacak. 2. Ömrün boyunca üreten bir kadın olmaktan VAZGEÇME. Kendi paranı kazandığın zaman, ne ailene, ne de gelecekteki eşine hesap verirsin. Seni şu an olduğu gibi yargılayamazlar ya da kısıtlayamazlar. Ben özgürlüğümü çalışmaya başladığım zaman kazandım. Üstelik hala bekarım ve ailemle yaşıyorum. 3. Ailem çok değişti, çünkü aslında ben değiştim. Para kazandığım zaman bu evde kalmamın zorunluluk değil, kendi isteğimle olduğunu anladılar. Beni korumak amaçlı yaptıkları baskılar sona erdi, çünkü her şeyin yolunda gittiğini ve bir şekilde kendi ayaklarım üzerinde durabildiğimi, artık yetişkin bir birey olduğumu gördüler. Dışarı çıkacağım, tatile gideceğim zaman artık sadece haber veriyorum. Önceden konuşur rica eder yine de izin alamazdım :) 4. Evlilik KURTULUŞ DEĞİLDİR. İYİ BİR İNSANA RASTLAMAK ÖZELLİKLE GÜNÜMÜZDE BÜYÜK BİR ŞANS VE LÜTUFTUR. Hayatını başka bir erkeğin gölgesinde planlama. Hiç evlenmedim, ama çok insan tanıdım. Çok fazla evlilik gördüm. İnan yerimde olmak isteyen bir çok insan tanıyorum. Hayat sana bu yaşlarda toz pembe gelir, evlilikler kutsal, ilişkiler masum görünür. Oysa yıllar geçtikçe insanların aslında öyle olmadığını anlarsın. İşte buna da OLGUNLAŞMAK denir. Sana yazdığım her şeyi bizzat yaşadım, bu yollardan geçtim. ZOR OLACAK AMA GÜZEL OLACAK. Sadece kendine inan güzel kız :)