Yeter artık

  • Konu Sahibi Konu Sahibi t24
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
t24

t24

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
9 Ağustos 2011
718
6
33
Artık yoruldum.Ne yapacağımı bilmiyorum.Konuşacak kimsem kalmadı.Bir tek buraya yazınca rahatlıyorum.Annem benim derdim.Hayatım boyunca tek derdim annem oldu.Hala da öyle.23 yaşına geldim halen aynı davranmakta.Sürekli beni azarlıyor.Sürekli dövmese ile kolumu cimcikliyor.Aşağılayıcı laflar söylemekte.Ne yapsam yaranamıyorum.Ne yapsam,beceriksiz,salak oluyorum onun gözünde.Keşke benimle beraber üniversite okuyacağım yere gelmeselerdi.Belki bu kadar çok üzülmezdim.Psikolojim bozulup sürekli aklımdan saçma düşünceler geçirmezdim.Sürekli ağlamazdım.Sürekli ellerimi yıkmazdım sinirden.Keşke okul bitse de alıp başımı gitsem diyorum.Ben çok yoruldum.Ben istemediğim halde zorla peşimden geldiler.Bunu istemedim.Okulum bitecek halen yapmak isteyip yapamadığım o kadar çok şey var ki.Kendilerinden soğutuyorlar iyice.Ne yapacağımı bilmiyorum.Annedir diyorum ama bu kadar da insanın üstüne gelinmez ki.İş yapıyorum yaptığım şeyi beğenmiyor.Bazen resmen bana bakarak sinirlendiğinde bana aynı şeytan gibisin diyor.Yeter artık çok yoruldum.Okul olmasaydı belki bir dakika bile durmazdım.Elim kolum bağlı birşey yapamamak çok zor.Konuşsan anlamıyor.Bir gün iyi bir gün kötü.Benim psikolojimi de bozdu.
 
t24 .!.:
Artık yoruldum.Ne yapacağımı bilmiyorum.Konuşacak kimsem kalmadı.Bir tek buraya yazınca rahatlıyorum.Annem benim derdim.Hayatım boyunca tek derdim annem oldu.Hala da öyle.23 yaşına geldim halen aynı davranmakta.Sürekli beni azarlıyor.Sürekli dövmese ile kolumu cimcikliyor.Aşağılayıcı laflar söylemekte.Ne yapsam yaranamıyorum.Ne yapsam,beceriksiz,salak oluyorum onun gözünde.Keşke benimle beraber üniversite okuyacağım yere gelmeselerdi.Belki bu kadar çok üzülmezdim.Psikolojim bozulup sürekli aklımdan saçma düşünceler geçirmezdim.Sürekli ağlamazdım.Sürekli ellerimi yıkmazdım sinirden.Keşke okul bitse de alıp başımı gitsem diyorum.Ben çok yoruldum.Ben istemediğim halde zorla peşimden geldiler.Bunu istemedim.Okulum bitecek halen yapmak isteyip yapamadığım o kadar çok şey var ki.Kendilerinden soğutuyorlar iyice.Ne yapacağımı bilmiyorum.Annedir diyorum ama bu kadar da insanın üstüne gelinmez ki.İş yapıyorum yaptığım şeyi beğenmiyor.Bazen resmen bana bakarak sinirlendiğinde bana aynı şeytan gibisin diyor.Yeter artık çok yoruldum.Okul olmasaydı belki bir dakika bile durmazdım.Elim kolum bağlı birşey yapamamak çok zor.Konuşsan anlamıyor.Bir gün iyi bir gün kötü.Benim psikolojimi de bozdu.
Genişletmek için tıkla...

annenin pskoljk srunları felanmı var canım? babanla ilgili? yada sana hamilyken felan olan bazı sorunlarmı var?
 
Canim benim, zaten hayatimizda iyi giden bir şey olsa, ozaman bir terslik olmazsından şüphelenirdim..
annelerin bir cogu cok cahil, yada cok çekmiş bu yüzden piskolejileri sağlam değil. Kendilerini kontrol edemiyorlar galiba.

biz küçükken annem cok çekmiş kk ve kb'dan. Ne dayaklar gordu ne kölelikler yaptı;)
okuma yazmada yok. Eğitim sıfır, kimse dogruyu yanlışi öğretmemişki.

ne dayaklar yedik ne laflar :52:
Gel zaman, git zaman, cocuklarından öğrendi herşeyi. Şimdi yaptıklarını konuşmaktan bile çekinir ve vişdan azabı çeker. Ama şuan hala bazı şeyleri anlakdan zorlanıyor, yada kontrolunu kaybediyorsa, Altan alıyor ve suçlamıyoruz.


sen okuluna aklını ver, zamanla ilişkiniz inşallah daha güçlenir. Konuşup sürekli yanlışlarinida guzel bir dilde anlat. Yada bu durumla yaşamaya çalış. Bazende büyükleri değişteremiyoruz:)
Şansliysaniz, onlar bir gün kendileri kavrayacak. Yoksa yok, değişemiyorlar.
 
Annen yasli mi yani bakima muhtac mi ? Bak ben sana ne anlatayim.
Benim halam 40 yasinda ve 6 kardesten tek kiz. Babaannem de 80 yasinda. Halam yillarca tek kiz oldugu icin babaanneme bakti hala da bakiyor. İzmir'de cok da güzel imkanlari olan bir lojmanda oturuyorlar. Babaanneme evin en büyük odasini verdiler icine güzel de bir televizyon koydular babaannem ne istediyse yaptilar. Halamin esi ve 2 cocugu var cocuklardan büyük olan gectigimiz yil üni. hazirlaniyordu kardesiyle kaldigi evin en kücük odasinda. Daha rahat hazirlansin daha rahat calissin diye son iki ay babaannemin kaldigi odada calismasi gerekiyordu ama babaannem izin vermedi. Rahatsiz olurum dedi! Kücücük odada tüm yil calisip kazandi ve gitti. Babaannem namazini kilar yemegini yer odasinda yatar tv izler. Ama her seyden sikayetcidir. Halam ve enistem inan ki kendilerinden bile daha iyi bakiyorlar babaanneme ama bir türlü yaranamiyorlar. Diger cocuklarinin yaninda kaldigi kisa zaman süresinde onlari sikayet eder bana soyle dediler ben odada tikilip kaldim beni azarladilar parami aldilar vs. halbuki yok yani öyle bir sey. Halamin gecip karsimiza agladigini bilirim ben caresizlikten. Konusmalari dinler mesela asil siz bana bunu dediniz sunu yaptiniz vs. konusur.

Yaslandikca insanlar hicbir seyden memnun olmazlar hep en iyisini isterler en iyisi oldugunda bile bulurlar bir sey. Canim o yüzden cok da sıkma canini elinden geleni yap.. Umarim atlatirsiniz bu dönemi..
 
Sürekli yan yana oluşunuzdan kaynaklanan,sıradan anne kız tartışmalarından biri..

Araya biraz mesafe girmeli bence,sizinle istediği zaman oturup,iki çift laf edemesin ..

Bak o zaman nasıl anlar değerinizi ..:34:
 
Bunun yaşlılıkla falan pek alakası yok. İnsanın huyu buysa her yaşta yapar.
Benim annemde seninki gibi. Hatta daha beter. Dayağıda gördüm her türlü aşağılanmayı da. Tek çocukta değilim. Kardeşlerimin bir tekine bile bana davrandığı kadar adice davranmadı. Üvey evlattan farkım yok evde. Biliyo musun geçen gün kardeşime 1 lira veriyodu gitsin çikolata alsın kendine diye. Anne 50 kuruş daha verir misin canım çikolata istedi dedim. Zıkkım yeden gebere kadar gitti konu:)
4 sene başka bi şehirde uzakta okudum. Bazen 2 hafta hiç aramazlardı ölsem en son onların haberi olurdu. Şimdi okul bitti eve geldim. İş bulamıyorum ve o 4 yıllık rahatlıktan sonra ev resmen cehennem gibi geliyo bana şuan...Alışmışım ya 'insan' gibi davranılmaya, hakaretsiz gün geçirmeye. Hele bir de çook güzel arkadaşlara dostlara sahip oldum. Yıllarca görmediğim sevgiyi gördüm onlarda. Eve bu huzursuz sevgisiz yere geldim ya her laf daha da beter batıyo gözüme..

Boşverrr aldırma. Değiştiremezsin. Dua et aşık olacağın evleneceğin insanda huzur bulasın. Ben ailemde görmediğim sevgiyi ilgiyi görüyorum nişanlımda ve ailesinde.Allah bi yerden alırken bi yerden veriyo işte..Dilerim sanada öyle olur..
 
melekayla .!.:
annenin pskoljk srunları felanmı var canım? babanla ilgili? yada sana hamilyken felan olan bazı sorunlarmı var?
Genişletmek için tıkla...

Evet biraz psikolojik sorunları var.Babamla ilgili.Babam çok borçlanan bir insan bu yüzden çok kavga ederler.Hayatımız boyunca ev bile alamadık borçlar yüzünden.Hala kiradayız
 
Son düzenleme:
Kıyamam ya. Bır anne kızına bakıp bakıp şeytan gıbısın dermı hıc. Üzülme hayatım araya mesafe koy. Bır soğuk davran bakalım belkı o zaman hatasını anlar
 
cevapveriyorum .!.:
Annen yasli mi yani bakima muhtac mi ? Bak ben sana ne anlatayim.
Benim halam 40 yasinda ve 6 kardesten tek kiz. Babaannem de 80 yasinda. Halam yillarca tek kiz oldugu icin babaanneme bakti hala da bakiyor. İzmir'de cok da güzel imkanlari olan bir lojmanda oturuyorlar. Babaanneme evin en büyük odasini verdiler icine güzel de bir televizyon koydular babaannem ne istediyse yaptilar. Halamin esi ve 2 cocugu var cocuklardan büyük olan gectigimiz yil üni. hazirlaniyordu kardesiyle kaldigi evin en kücük odasinda. Daha rahat hazirlansin daha rahat calissin diye son iki ay babaannemin kaldigi odada calismasi gerekiyordu ama babaannem izin vermedi. Rahatsiz olurum dedi! Kücücük odada tüm yil calisip kazandi ve gitti. Babaannem namazini kilar yemegini yer odasinda yatar tv izler. Ama her seyden sikayetcidir. Halam ve enistem inan ki kendilerinden bile daha iyi bakiyorlar babaanneme ama bir türlü yaranamiyorlar. Diger cocuklarinin yaninda kaldigi kisa zaman süresinde onlari sikayet eder bana soyle dediler ben odada tikilip kaldim beni azarladilar parami aldilar vs. halbuki yok yani öyle bir sey. Halamin gecip karsimiza agladigini bilirim ben caresizlikten. Konusmalari dinler mesela asil siz bana bunu dediniz sunu yaptiniz vs. konusur.

Yaslandikca insanlar hicbir seyden memnun olmazlar hep en iyisini isterler en iyisi oldugunda bile bulurlar bir sey. Canim o yüzden cok da sıkma canini elinden geleni yap.. Umarim atlatirsiniz bu dönemi..
Genişletmek için tıkla...

40 yaşında çok yaşlı değil.Galiba psikolojik sorunlar onu yıprattı.O da bizi yıpratıyor
 
yaşlandıklarında da düzelmesini bekleme, uzak kaldığında da. benim annem de aynıydı, şimdi 60 küsür yaşında ve farklı şehirlerde yaşıyoruz. ayrıyken iyi, özlüyor besbelli ama ne zaman bir araya gelsek birkaç gün sonra tekrar eski günlere dönüyoruz. uzak duruyorum, bu sefer gelmiyorsun göremiyoruz diye isyan ediyor. geçmişi anlatıp "bunu düzeltelim, anne artık annem ol nolur" dediğimde de geçmişi hatırlamadığı gibi bana bir de "sen herşeyi çok büyütüyorsun diyor". bazen anne kızları iyi anlaşırken gördüğümde içim yanar, gözlerim dolar. üzülme dicem ama sözde kalacak biliyorum, bana kalırsa ayrı bir şehirde iş bul ve kendi hayatını kur. bu biraz zor gibi gelebilir ama korkma, cesur ol. o zaman hayatının kontrolü elinde olacak. tuhaf olan ne biliyor musun, uzaktayken telefon konuşmalarınızda onları özlediğini hissedeceksin:) ben ailemi özlemem diyordum, özlüyorum. belki onlar da ben kadar olmasa bile özlüyordur. onların yanında geçirdiğin zaman da 2-3 günden fazla olmasın. özlem bitince peri masalı da bitiyor :) sevgiler canım.
 
antihistaminik .!.:
yaşlandıklarında da düzelmesini bekleme, uzak kaldığında da. benim annem de aynıydı, şimdi 60 küsür yaşında ve farklı şehirlerde yaşıyoruz. ayrıyken iyi, özlüyor besbelli ama ne zaman bir araya gelsek birkaç gün sonra tekrar eski günlere dönüyoruz. uzak duruyorum, bu sefer gelmiyorsun göremiyoruz diye isyan ediyor. geçmişi anlatıp "bunu düzeltelim, anne artık annem ol nolur" dediğimde de geçmişi hatırlamadığı gibi bana bir de "sen herşeyi çok büyütüyorsun diyor". bazen anne kızları iyi anlaşırken gördüğümde içim yanar, gözlerim dolar. üzülme dicem ama sözde kalacak biliyorum, bana kalırsa ayrı bir şehirde iş bul ve kendi hayatını kur. bu biraz zor gibi gelebilir ama korkma, cesur ol. o zaman hayatının kontrolü elinde olacak. tuhaf olan ne biliyor musun, uzaktayken telefon konuşmalarınızda onları özlediğini hissedeceksin:) ben ailemi özlemem diyordum, özlüyorum. belki onlar da ben kadar olmasa bile özlüyordur. onların yanında geçirdiğin zaman da 2-3 günden fazla olmasın. özlem bitince peri masalı da bitiyor :) sevgiler canım.
Genişletmek için tıkla...

Haklısın çevremden duyduğum kadarıyla çoğu durum böyle.Ancak okulum bitmeden birşey yapamam.3.sınıfın ilk dönemi bitti.2.dönem başlayacak.Okulum bitmiş olsaydı iş için başka şehirlere gitmek isterim.Ancak biraz daha sabretmek zorundayım.Okulum bitmeden hiçbirşey yapamam.O yüzden elimden geleni yapacağım.Kendi de üzülüyor sonra yaptıklarına ancak keşke hiç olmasa.üzülüyor yapıyor üzülüyor yine yapıyor.Tatillerde çok isterdim yalnız kalıp dinlenmeyi ancak beni tek başıma akrabalara bile yollamıyor.Her yere onlarla gidiyorum tatilde.Ben tatilde onlardan uzak olmak istedikçe hep beraber olmak zorunda kalıyoruz.Keşke tek başıma kafamı dinleyeceğim bir yere gidebilsem o kadar iyi gelecek ki aileden uzak bir yer.Keşke imkanım olsa.
 
Son düzenleme:
çoğumuzun annesi böyle sanırım. ben evliyim 27 yaşındayım. annem hala bana karışır. hatta eşimi görmezden gelir. bende çok çektim. değişir diye bekleme. sen hayatına bak. sınırlarını koy. bazen onlar yokmuş gibi dvran. arkadaşlarınla vakit geçir. belki part tıme bi iş bulabilirsin. hem harçlığın olur hemde farklı ortam farklı arkadaşlar. yada biraz pembe yalanlar söyle. bölümüne göre staj yapmam lazım filan diyerek birşeyler bak. çoğu firma para vermeden ofis elemanı destek elemanı filan bakıyor. yani o ortamdan uzaklaş.
 
Canım merhaba
Ne kadar zor günler geçirdiğini tahmin edebiliyorum . Sabır dilemekten başka elimden bir şey gelmez . Aslında hiçbir işe elini sürmesen , odandan çıkmasan acaba farkeder mi yokluğunu ?
 
zahter .!.:
çoğumuzun annesi böyle sanırım. ben evliyim 27 yaşındayım. annem hala bana karışır. hatta eşimi görmezden gelir. bende çok çektim. değişir diye bekleme. sen hayatına bak. sınırlarını koy. bazen onlar yokmuş gibi dvran. arkadaşlarınla vakit geçir. belki part tıme bi iş bulabilirsin. hem harçlığın olur hemde farklı ortam farklı arkadaşlar. yada biraz pembe yalanlar söyle. bölümüne göre staj yapmam lazım filan diyerek birşeyler bak. çoğu firma para vermeden ofis elemanı destek elemanı filan bakıyor. yani o ortamdan uzaklaş.
Genişletmek için tıkla...

Çok haklısınız.Elimden geleni yapmaya çalışacağım.
 
güneşş .!.:
Canım merhaba
Ne kadar zor günler geçirdiğini tahmin edebiliyorum . Sabır dilemekten başka elimden bir şey gelmez . Aslında hiçbir işe elini sürmesen , odandan çıkmasan acaba farkeder mi yokluğunu ?
Genişletmek için tıkla...

Ben sürekli odamdayım.Zaten niye hiç yanımıza gelmiyorsun.Kapanıyorsun odana diyor.Ne zaman odama geçsem."Gene gitti odasına,oradan çıkmaz" diyor.Yokluğumu farketselerde kendi hatalarını görmüyorlar.Bazen haksız yere bağırdığında bana,kendi de farkında bunun.Üzüldüğünü görebiliyorum.Ancak benim istediğim,sadece üzülmesi değil.Anlasın beni.Üzülüyor madem bir daha yapmasın.
 
aaaaaaahhhhhhh ahhh anneler hemen hemen hepimizin annesi aynı olmasada benzer yanları çok bende evin en büyük kızıyım bir ben okumadım liseden bıraktım kız kardeşim ankarada güzel bi üniversitede erkek kardeşim att oldu yeni atandı bizim evde kız kardeşimin lafı geçer yıllarca küfürlerinide yedim dayaklarınıda evin büyüğü ben fedakarlık yapıcam ya çalıştım durdum vardiyalı çalışırdım gece 12 de gelirdim 1 de tacizlere maruz kaldım ağlardım sabahlara kadar bunların üstüne annemde sen o....bsn gibi hakaretler küfürler havada uçardı öyle olmammasına rağmen hep ben suçlu namussuz terbiyesiz ben evden uzaklaştım dayanamayıp 2 ay uzakta arkadaşımda kaldım çalıştım kafamı dinledim bi akşam dayanamayıp aradım annem ağlıyo sürekli gel tamam hata yaptım olmaz bi da dedi durdu ama içimden inanmak bi türlü gelmiyodu ama döndüm 1 kaç ay çok iyidik sonrası yine aynı şimdi evlendim arada yine kavga çıkarmıya kalkıyo ama eski ben değilim ezdirmiyorum zamanla insanla bu tür olaylarla güçleniyor mücadele edebiliyosun bunlar hepimize birer ders canım yoksa hayat hep güzel değil öyle olsaydı nasıl kıymet bilirdik
 
okulunun bitmesini beklemek zorundasın tabiki. neden farabi ya da erasmus programlarını denemiyorsun? bir dönem boyunca farklı bir şehirde veya ülkede olmak hem eğitimin için bir artı hem de psikolojini düzeltir. benim evde ailemle geçirdiğim zamanlar bir soğuk savaşa hatta psikolojik savaşa dönüşmüştü. yemek zamanı haricinde odamdan çıkmıyordum genelde. ama inan bana o psikolojiyle okuduğunu anlamak ve okulda başarılı olmak ta zordu. evde geçirdiğin zamanı mümkün olduğunca azalt. annemle geçirdiğim zaman bana bir de "merhametten maraz doğar" sözünün doğruluğunu ispatladı. ne zaman "kıyamam" "yapamam" diye düşünsem o bana kıydı, üzülen yine ben oldum. unutma, sen varsan herkes var, önce kendi mutluluğunu, huzurunu düşünmelisin.
annen de üzülüyordur buna eminim, bu durum, yaptıklarını bilinçli yapmadığını gösterir. ama sonuçta zarar gören sensin ve kendini koruman gerek. ben bu durumu kendim için farkettiğimde, "kendimi ailemden bile koruyorum" diye düşünüp daha da üzülmüştüm. ama inan bana, yaşaman ve başarın için gerekli huzurlu ortamı sağlamak ailenin payına düşerken bunu senin kendini onlardan izole ederek sağlamak zorunda olman bile yeterli bir gerekçe. evet, kendini ailenden korumalısın canım. senin sağlığın ve geleceğin için şart bu.
 
kaderum .!.:
aaaaaaahhhhhhh ahhh anneler hemen hemen hepimizin annesi aynı olmasada benzer yanları çok bende evin en büyük kızıyım bir ben okumadım liseden bıraktım kız kardeşim ankarada güzel bi üniversitede erkek kardeşim att oldu yeni atandı bizim evde kız kardeşimin lafı geçer yıllarca küfürlerinide yedim dayaklarınıda evin büyüğü ben fedakarlık yapıcam ya çalıştım durdum vardiyalı çalışırdım gece 12 de gelirdim 1 de tacizlere maruz kaldım ağlardım sabahlara kadar bunların üstüne annemde sen o....bsn gibi hakaretler küfürler havada uçardı öyle olmammasına rağmen hep ben suçlu namussuz terbiyesiz ben evden uzaklaştım dayanamayıp 2 ay uzakta arkadaşımda kaldım çalıştım kafamı dinledim bi akşam dayanamayıp aradım annem ağlıyo sürekli gel tamam hata yaptım olmaz bi da dedi durdu ama içimden inanmak bi türlü gelmiyodu ama döndüm 1 kaç ay çok iyidik sonrası yine aynı şimdi evlendim arada yine kavga çıkarmıya kalkıyo ama eski ben değilim ezdirmiyorum zamanla insanla bu tür olaylarla güçleniyor mücadele edebiliyosun bunlar hepimize birer ders canım yoksa hayat hep güzel değil öyle olsaydı nasıl kıymet bilirdik
Genişletmek için tıkla...

antihistaminik
okulunun bitmesini beklemek zorundasın tabiki. neden farabi ya da erasmus programlarını denemiyorsun? bir dönem boyunca farklı bir şehirde veya ülkede olmak hem eğitimin için bir artı hem de psikolojini düzeltir. benim evde ailemle geçirdiğim zamanlar bir soğuk savaşa hatta psikolojik savaşa dönüşmüştü. yemek zamanı haricinde odamdan çıkmıyordum genelde. ama inan bana o psikolojiyle okuduğunu anlamak ve okulda başarılı olmak ta zordu. evde geçirdiğin zamanı mümkün olduğunca azalt. annemle geçirdiğim zaman bana bir de "merhametten maraz doğar" sözünün doğruluğunu ispatladı. ne zaman "kıyamam" "yapamam" diye düşünsem o bana kıydı, üzülen yine ben oldum. unutma, sen varsan herkes var, önce kendi mutluluğunu, huzurunu düşünmelisin.
annen de üzülüyordur buna eminim, bu durum, yaptıklarını bilinçli yapmadığını gösterir. ama sonuçta zarar gören sensin ve kendini koruman gerek. ben bu durumu kendim için farkettiğimde, "kendimi ailemden bile koruyorum" diye düşünüp daha da üzülmüştüm. ama inan bana, yaşaman ve başarın için gerekli huzurlu ortamı sağlamak ailenin payına düşerken bunu senin kendini onlardan izole ederek sağlamak zorunda olman bile yeterli bir gerekçe. evet, kendini ailenden korumalısın canım. senin sağlığın ve geleceğin için şart bu.

Hepinizin yorumları çok güzel.Evet hayatta herşey iyi gitmez haklısın KADERUN.
Ama elimden geleni de yapacağım,insan bazen kerdi çizmeli yolunu.Anne baba önemlidir.Ancak keşke sadece gerekli yerlerde karışsalar.Bunun içinde kendimi bulmam gerek.Kendi geleceğim için elimden geleni yapmam gerek.Teşekkürler ANTİHİSTAMİNİK
İNŞALLAH herşey yoluna girer
 
Son düzenleme:
benim annem de bunun bir değişik türü :) üzülme bir an önce kendini kurtarmaya bak ha bunun için de sakın karşına çıkan ilk kişiyle evlenmeye çalışma. oku çalış kendi ayaklarının üstünde dur. ben okul bittikten sonra bir yıl evde kaldım kpss'ye hazırlandım geçirdiğim sinir krizlerini ben bilirim. yaptığım her şey batardı evde yemek yemezdim su içmezdim gene de bağıracak bir şey bulurdu sanırsın ki ben düşmanıyım. zaten annem değişik bir kadın psikolojik olarak normal değil yemek yapmaktan, temizlik yapmaktan, ütü yapmaktan, çamaşır yıkamaktan nefret eder. zaten hepsini de asgari ölçülerde yapar evi afedersiniz b.k götürmeyecek kadar. eskiden çalışıyordu hadi neyse 15 senedir emekli artık hiç bir şey yapmıyor boş boş oturur tv izler komşuya gider gezer bunamaya da mı başladı nedir boşluktan kafası da bir garipleşti iyice :/ yazık insan üzülüyor da şimdi böyle yazınca :(

evlenme hazırlığındayken benimle çeyiz için bir kere alışverişe çıkmadı bir kere bile ben istediğimde bağırdı çağırdı beni avmlerde ağlattı. kayınvalidem erkek anası bir de kadıncağız her yeri gezdi benimle kaç kere alışverişe çıktı bir de öyle sinir krizi geçirmiştim her şeyi kursağımda bırakıyorsun diyerek.

atandığım şehir annemlerin yaşadığı yere yakındı sık gelir giderdim bir de yaz tatili 15 tatil falan öğretmen olunca kardeşim bankacıydı o çok gelip gidemezdi gene o kıymetliydi şimdi ben evlendim uzaktayım kardeşimin tayini annemlerin yaşadığı yere çıktı aynı evde kalıyolar 5 ay daha oldu kızı canından bezdirmiş. bana yaptıklarını ona yapıyormuş ben kıymete bindim şimdi de.

babam da dünyanın en iyi en düşünceli insanlarından biridir bu annem niye böyle delirdi anlamıyorum bir türlü :50:

bak arkadaşım yalnız değilsin, okulunu bitir düzgün bir işe gir kendi ayaklarının üstünde dur hem onlardan uzaklaşmış hem de kimseye muhtaç olmamış olursun. inşallah iyi de biri karşına çıkar unutursun bu yaşadıklarını.
 
Son düzenleme:
kızlar yazılanları okuyunca ne kadar şanslı olduğumu farkettim..benimde ara sıra annemle tartışmalarım olmuştur,yada beni anlamıyor dediğim anlarr ama yinede annemle iyi anlaşırdık,yeri gelir dertleşirdik,gülerdik..aaahh annem aaahh canım annem şimdi ben evliyim ailemden uzaktayım onları okadar çok özlüyorum ki,tabi onlarda beni özlüyor...birde şunu gördümki evlenince daha değerli oluyosun yani aileden ayrı olunca..herkese ailesiyle mutluluklar dilerim,dilerim herşey gönlünüzce olur...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X