Merhabe arkadaslar, öncelikle hepinize tsk ediyorum iyiki varsiniz
Öncelikle kendimle ve durumumla ilgili biraz bilgi vereyim...
Ben yaklasik 8 aydir nisanliyim ve Yurtdisinda kaliorum ( o yüzden eksik türkcem icin simdiden özür dilerim ). Temmuzda dügünüm olacak insallah. Nisanlim Türkiyede bu arada. Buraya kadar hersey güzel
Simdide gelelim asil sorunumaaaa
Benim Nisanlim cok kiskanc kizlar, beni cok boguyor. Sesimi cikarmiyorum huzursuzluk ckmasin diye ama dayanamiyorum artik. Dün Annemlerle Teyzemlere gidip kalacaz dedim diye kiyametler koptu, vay efendim ben ne kadar düsüncesizmisim, evlenmek üzere olan insan baskalarinin evinde kalirmiymis. Baskasi dedigide Teyzem. Ben evlenmeye hazir degilmisim, onu kocam yerine koyamazmisim. Ne yani ona iyi bi es olmak icin kulluk, köpeklik mi yapmam lazim ?
Alisverise gitmek isterim izin isterim, Kuaföre gitmek isterim izin isterim, arkadaslarla bulusmayi hic dile getirmiyorum o kafadan yasak, yani anlayacaginiz ne yaparsam yapim izni olmadan adim atmiyorum.
Bence bunun adi artik Kiskanclik degil, basbaya Güvensizlik. Bazen beni oyuna getiriyor, beni sürekli deniyor agzimdan cikacak her lafa bakiyor. Ve ben ister istemez tuzaga düsüyorum. Ya bi insan evlenecegi insani sürekli deneme geregi duyarmi ya. Bu beni cok üzüyor, onu utandiracak, süphelendirecek hicbir sucum günahim olmadi ki, nasil olacak zaten evden ise isden eve. Bunu kendisi de biliyo. Konusmayi da denedim neden böyle yapiyorsun diye sordugumda hep Klasik cevabi aliyorum: ,, Ben sana gveniyorum ama disardaki insanlara güvenmiyorum. Ben yanina gelene kadar gezmeni istemiyorum ". Gezmeyi gectim, zaten gezmeyi seven bi insan degildim, ama en azindan carsiya ciikip ihtiyaclarimi karsilamak benim en dogal hakkim degilmi ? Dedigim dedikdir diyen bi insan her zaman üste cikmayi basariyor, ve ben artik o kadar yoruldum ki herseyine tamam diyorum susuyorum. Cok yipraniyorum ama belli etmiyorum. SONUC ? Kendi kendimi yiyorum...
Bunun disinda hicbir sorunumuz yok, o beni cok seviyor bende onu cok seviyorum bundan süphem yok. O yüzden senin yerinde olsam ayrilirdim demeyin. Bu sorunu nasil cözebilecegim hakkinda bi akil bi fikir verirseniz cok sevinirim. Simdiden herpinize tesekkr ediyorum ve gözlerinize, parmaklariniza saglik diyorum.
Öncelikle kendimle ve durumumla ilgili biraz bilgi vereyim...
Ben yaklasik 8 aydir nisanliyim ve Yurtdisinda kaliorum ( o yüzden eksik türkcem icin simdiden özür dilerim ). Temmuzda dügünüm olacak insallah. Nisanlim Türkiyede bu arada. Buraya kadar hersey güzel
Simdide gelelim asil sorunumaaaa
Benim Nisanlim cok kiskanc kizlar, beni cok boguyor. Sesimi cikarmiyorum huzursuzluk ckmasin diye ama dayanamiyorum artik. Dün Annemlerle Teyzemlere gidip kalacaz dedim diye kiyametler koptu, vay efendim ben ne kadar düsüncesizmisim, evlenmek üzere olan insan baskalarinin evinde kalirmiymis. Baskasi dedigide Teyzem. Ben evlenmeye hazir degilmisim, onu kocam yerine koyamazmisim. Ne yani ona iyi bi es olmak icin kulluk, köpeklik mi yapmam lazim ?
Alisverise gitmek isterim izin isterim, Kuaföre gitmek isterim izin isterim, arkadaslarla bulusmayi hic dile getirmiyorum o kafadan yasak, yani anlayacaginiz ne yaparsam yapim izni olmadan adim atmiyorum.
Bence bunun adi artik Kiskanclik degil, basbaya Güvensizlik. Bazen beni oyuna getiriyor, beni sürekli deniyor agzimdan cikacak her lafa bakiyor. Ve ben ister istemez tuzaga düsüyorum. Ya bi insan evlenecegi insani sürekli deneme geregi duyarmi ya. Bu beni cok üzüyor, onu utandiracak, süphelendirecek hicbir sucum günahim olmadi ki, nasil olacak zaten evden ise isden eve. Bunu kendisi de biliyo. Konusmayi da denedim neden böyle yapiyorsun diye sordugumda hep Klasik cevabi aliyorum: ,, Ben sana gveniyorum ama disardaki insanlara güvenmiyorum. Ben yanina gelene kadar gezmeni istemiyorum ". Gezmeyi gectim, zaten gezmeyi seven bi insan degildim, ama en azindan carsiya ciikip ihtiyaclarimi karsilamak benim en dogal hakkim degilmi ? Dedigim dedikdir diyen bi insan her zaman üste cikmayi basariyor, ve ben artik o kadar yoruldum ki herseyine tamam diyorum susuyorum. Cok yipraniyorum ama belli etmiyorum. SONUC ? Kendi kendimi yiyorum...
Bunun disinda hicbir sorunumuz yok, o beni cok seviyor bende onu cok seviyorum bundan süphem yok. O yüzden senin yerinde olsam ayrilirdim demeyin. Bu sorunu nasil cözebilecegim hakkinda bi akil bi fikir verirseniz cok sevinirim. Simdiden herpinize tesekkr ediyorum ve gözlerinize, parmaklariniza saglik diyorum.
