- 1 Ağustos 2017
- 96
- 53
- 3
- 31
- Konu Sahibi Mutlusylmz
- #1
Arkadaşlar konuya nerden başlasam bilmiyorum,yeni üye oldum daha buraya,çokta bilmiyorum,anlatıcaklarım da uzun olacak kusura bakmayın affınıza sığınıyorum,bu konu artık dayanılmaz hal almaya başladı bende,çare arıyorum sizlerle paylaşmak istedim bu yüzden,benim yıllardır taktığım burun takıntım var,ben daha çok küçükken,6 yaşımdan beri nerdeyse burnuma söylenilen lafları içime ata ata büyüdüm,teyzem olsun annem olsun hepsi bişey dedi,ilkokulda laf söylendi,ortaokulda aynı,hep ezdim içimde kendimi,oysa bu süre içinde çok güzel oldugumu söyleyen çok fazla insanda vardı,ama hep taktım,düşünmediğim bir günüm olmadı,liseye geldim yine laf eden olmadı ama ben içimde takıyordum,sınıfta bir kız vardı sıra arkadaşım,yaşına göre gayet süslü bakımlıydı o yüzden begenilirdi bende hep kıskandım bu durumu,ama yine çok güzel oldugumu söyleyen insanlar vardı,lisede çok kişi talipti bana ama ben içimdeki bu durumu yenemiyordum olmuyordu hep mutsuzdum,üniversiteye geldim güvenim arttı kendime bakmaya başladım bir iki sene böyle herkesin dikkatini çok çeken biri oldum herşey güzeldi,sonra yine eski halime döndüm hele ki mezun olup memleketime dönünce o lisedeki zamanlarım aklımdan çıkmıyor,ölsemde kurtulsam bile diyorum bazen,etraftan çok güzelsin sözleri yolda insanların bakması o kadar anlamsız ki benim için,dünya güzeli seçilsem bile mutlu olamazmışım gibi geliyor,o lisedeki kızı takmaktan vazgeçemiyorum,sürekli kendimi kanıtlama çabam var,anneme olsun teyzeme olsun,büyük ölçüde bunu yaptım,beni eski tanıyanlar görünce inanamıyor nasıl güzelleşmişsin diye şok oluyorlar ama kafamdan atamıyorum,yardım almak istiyorum ama aileme nasıl derim bilmiyorum,kötü şekilde yargılamayın beni lütfen anlattıklarımdan dolayı,kendime bile anlatamadığım şeyleri yazdım sizlere