yine ben, gençliğin verdiği dert olmayan dertler..

Marcenko

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
2 Ocak 2016
183
124
23
Ablalarım merhaba,
yine ben, gençliğimin verdiği dert olmayan dertlerim.. :)

Üniversite öğrencisiyim, sınıfımın bıcır bıcır, her daim saygı duyulan ve "başarılı" kızıyım, o ise "her daim" sessiz, en az benim kadar başarılı ve sessizliğinin altında kurnazlığını gizleyen bir "Karadeniz uşağı". Merhabalığım yoktur, zaten gereksiz sessiz ve alttan altta kurnaz gelir ve onun halini tavrını sevmem. Neden niye bilmiyorum, abartmıyorum bir anda samimi gelmeye başladı. Durup dururken, öyle sınıfta otururken. Arada "ikimiz de başarılı, hazırcevabız; bir arada olsak kimse bizi yenemez, uyumlu bir ikili oluruz" diye düşünürken buldum kendimi. Regl dönemi vesilesiyle hormonlar mı doğal seçilim mi ne halt bilmiyorum ama resmen böyle düşünürken buluyorum, nedenini de bulamıyorum..
 
Evet, aşk güzel şey be. Şimdi canım gocaaaam diye bağıracağım:KK48:
edit:açıl kız, nolcak be. En fazla düşünmediğini söyler.
 
Offf offf diye bagirasim geldiii ah su ask yandim yandim yandim yandim ah ki ne yandimmmmm
 
Bir arada olursak kimse yenemez bizi,ikimiz de başarılıyız hazırcevabız....ne anlamda yenemez anlayamadım...sınavlara beraber mi girmeyi düşünüyorsun veya birileri sizinle yarış mı yapıyor...kimseyi yenmek zorunda değilsiniz,az sakin olun ...
 
Yani senin istemenle olmuyor karadeniz usaginin da seninle super ikili olacagini dusunmesi lazim
ablam haklısın- zaten öyle flört vb. işlerle aram yoktur; öyle düşünüyorum sadece, yoksa eyleme geçirme gibi bir niyetim yok :)
 
Sessiz atın tekmesi pek olur....
Temkinli yaklaş derim ;)
 
Bir arada olursak kimse yenemez bizi,ikimiz de başarılıyız hazırcevabız....ne anlamda yenemez anlayamadım...sınavlara beraber mi girmeyi düşünüyorsun veya birileri sizinle yarış mı yapıyor...kimseyi yenmek zorunda değilsiniz,az sakin olun ...

yok ablacım sınav*yarış vs. değil..
şöyle söyleyeyim bugüne kadar insanlar hep karşımda oldular benim-ta ki üniversiteye kadar.
ben hep mücadele etmek zorunda kaldım sosyal yaşantımda- çizgilerim ve maskem oluştu üzülmemek için.
kendimi korumak zorunda hissetmeye başladım.
onda da sanki aynı maske ve kendini koruma içgüdüsünü hissettim de ondan dedim. :)
 
Ablalarım merhaba,
yine ben, gençliğimin verdiği dert olmayan dertlerim.. :)

Üniversite öğrencisiyim, sınıfımın bıcır bıcır, her daim saygı duyulan ve "başarılı" kızıyım, o ise "her daim" sessiz, en az benim kadar başarılı ve sessizliğinin altında kurnazlığını gizleyen bir "Karadeniz uşağı". Merhabalığım yoktur, zaten gereksiz sessiz ve alttan altta kurnaz gelir ve onun halini tavrını sevmem. Neden niye bilmiyorum, abartmıyorum bir anda samimi gelmeye başladı. Durup dururken, öyle sınıfta otururken. Arada "ikimiz de başarılı, hazırcevabız; bir arada olsak kimse bizi yenemez, uyumlu bir ikili oluruz" diye düşünürken buldum kendimi. Regl dönemi vesilesiyle hormonlar mı doğal seçilim mi ne halt bilmiyorum ama resmen böyle düşünürken buluyorum, nedenini de bulamıyorum..

bunlar hep boşluktan.. sinirlidir bi de o..
 
bunlar hep boşluktan.. sinirlidir bi de o..
Kendimi, içgüdülerimi ve duygu geçişlerini-hormonların oluşturduğu duygusallaşmayı vs.. kısaca kendimi yeni yeni tanıyorum.. dediğin gibi boşluktan sanırım-yoksa kaç aydır durup durup da şimdi acaba mı demezdim..

merhabalığım dahi yok ama- şimdilik sessiz sakin duruyor, ben fırtına öncesi sessizlik diyorum, malum hırçındır denizi karadeniz'in.. :-)
 
Sessiz atın tekmesi pek olur....
Temkinli yaklaş derim :KK66:
yok ablam şükür ki zaten merhabalığım dahi yoktur o yüzden yaklaşmıyorum bile..
yalnızca daha pazartesi gününden beri böyle düşünmem acaba duygu geçişlerinden midir diye düşünüyorum.
 
Back
X