- 21 Ocak 2018
- 1.420
- 4.128
- 63
- Konu Sahibi bookermoon
- #1
Bugünlerde hep anneler ile ilgili konu olunca içimde bastırdığım duygular hortladı. Ben hem anne hem babadan soğudum gitti zaten. Çocukluğum dayak yemekle, azarla, hakaret ve küçümsenmekle geçti. Annem yanlış söylediğim en ufak şeyde rencide ederdi beni. Büyüdüm istemeye gelenler olurdu, bilseler nasıl hamarat olduğumu sana değil bana gelirlerdi derdi hep. Uzatmak istemediğim için birrrsürü şeyi atlıyorum ama şu sıralar oğluma yaptıkları beni sinir ediyor. Sürekli senden çok beni seviyor, seni hiç umursamıyor diyor. Sonra emzirmeye falan çalışmış ki ben emziremediğim için aylarca kahroldum ve o konuda çok hassasım. Birde şu sıralar tutturdu hiç ilgilenmiyorsun çocukla, ona herşeyi ben öğretiyorum diyor. Oysaki ayda bir gün anca görüyor. Şimdilik sadece susuyorum. Çok korkuyorum patlarım diye çünkü farkındayım içimde çok büyük bir öfke var, muhtemelen sinir hastasıyım ama dıştan herkes sakinliğimle tanır beni. Oysaki sabahları uyandığımda dişlerimi sıkmaktan çenem kaskatı olmuş şekilde uyanıyorum. Böyle şeyler işte...