yok bee benim ailem de düğünde eglenen insan degiller. sirf gösteriş , yapti "desinler" hevesi işte.
yoksa ablam da bu adimlarin hepsini yapti. ne annem ne babam kalkti bir kere oynadi. onlar oynamayi hic sevmez (isin ilginci oynayan insan izlemeyi de sevmezler, elestirirler). e ben zaten sifir dans yeteneği oynayamam. buldugum adam bambaska bir kulturden o da bizim danslarin halayin h'sini bilmez.
niye bosu bosuna kendimizi minimum ucyuz binlik, beşyüz binlik bir masrafin icine sokalim ki?
tasarruf ettigim parayla daha cok eglenecegimize eminim:)
benim cocukluktan beri hep hayalim konsolosluk nikahiydi. daha 11 yasindayken sevgilimle italyaya gidip sabah onun benim saclarimi yaptigi, yolda canli cicek alip gelin buketi yaptigimiz, konsolosluk calisanlarindan 2 sahitle evet evet dedigimiz sonra da guzel bir yere gidip hatira fotosu çekindiğimiz, romantik yemek yedigimiz bir nikah hayali kurardim . zaten yasim da oldu 34
hic sanmiyorum aklimin kalacağına