- 25 Eylül 2011
- 7.515
- 11.376
- 498
- Konu Sahibi ManzaramDeniz
- #1
Daha evvel konu açtım ve yapılan yorumlar iyi geldi.
Kısaca bahsetmek gerekirse geçen sene samimi olduğum bir iş arkadaşım sebepsiz kıskançlıkla uzaklaştı benden.(zamanla kıskanç olduğuna emin oldum başlarda konduramasamda)
Defalarca konuştum kendisiyle , sebebi ise burda gurbetteyiz ve cidden zamanında iyiligini çok gördüm.Ama bana herkes kendi yoluna dedi resmen.Sebebi yok dedi.
Psikolojim bozuk dedi.
Kendisi kendinden mutlu hiç kimseyi hazmedemeyen,maddi ferahlık içinde olan herkesin arkasından konuşan biri..
Neyse onunla iletişiminin tamamen bitti.okukda iki yabancıyiz artik.
Gelelim konuya
Bu sene okulumuza yeni gelen 2 bayan öğretmenle dönem başında iyi bi başlangıç yaptık.
Hatta ev bulmalarına yardımcı olduk eşimle..her şeyleri ile ilgilendik.bi sorun yoktu
Sonra benim okula 3 gün gitmem ve bir bebeğim olması sebebi ile çok fazla gorusemedik.
Ve konu başında bahsettiğim eski arkadaşım bu iki arkadaşla epey samimi oldu.
Olsun tamam.
Benim zaten samimi olmak gibi bir derdim yok.ama okula gidince de bu nasılsın iyi misin sohbeti yapmak kafi idi benim için.
Bu yeni gelen 2 arkadaş zamanla soğuk davrandılar..ben selam vermeden asla selam vermez,nasilsin diye bile sormaz hale geldiler.
Son 2 gündür bitanesi yüzumu görünce kafasını çeviriyor.
Sanki ben bişey yapmışım gibi..
Anlam veremiyorum.
Net bir sekildr dedikodum yapılıyor çok belli.
Geçen seneki arkadaşım bunları bana karşı doldurmuş artık eminim.
Ve huzursuz ediyor bu durum beni.
Hiç sevmediğim bu durumun içinde olduğuma inanamıyorum..
Ve daha 3 yıl maalesef burda aynı ortamda kalacağız.
Takmıyorum bazen..umursamamaya çalışıyorum ama okula gittiğim günler ister istemez sinirlerim bozuluyor.
Sene başında iyi olduğumuz ici gün yapmıştık hocalar arasında.ve bu haftasonu bendeler.
O günkü tavırlarına göre sorsammi sizce? Selam vermeyen yüzünü çeviren kişinin geleceğinden bile emin değilim.
Siz bu durumda nasıl tavır alırdiniz..
Cidden yoruyor artık.
Resmen dedikodum yapılıyor kim bilir neler konuşuyor ki hakkımda bana böyle uzak davranıyorlar.
Nereye kadar sabrederim bilmiyorum.
En ufak zararım olmadığı gibi aksine faydam bile oldu onlara.
Umrumda değiller..galiba beni esas yoran kendimi savunamamak,belki konuşsam içimi döksem rahatlayacagim sonra onlar düşünsünler.
Sizce doğru olan ne?
Tamamen yok saymak mi.
Bı yandanda diyorum böyle gitmez.cunku insan kazanmayı seven biriyim.
Zamana bırakayım ama bıraktıkları sahada uzaklaştılar.
Kısaca bahsetmek gerekirse geçen sene samimi olduğum bir iş arkadaşım sebepsiz kıskançlıkla uzaklaştı benden.(zamanla kıskanç olduğuna emin oldum başlarda konduramasamda)
Defalarca konuştum kendisiyle , sebebi ise burda gurbetteyiz ve cidden zamanında iyiligini çok gördüm.Ama bana herkes kendi yoluna dedi resmen.Sebebi yok dedi.
Psikolojim bozuk dedi.
Kendisi kendinden mutlu hiç kimseyi hazmedemeyen,maddi ferahlık içinde olan herkesin arkasından konuşan biri..
Neyse onunla iletişiminin tamamen bitti.okukda iki yabancıyiz artik.
Gelelim konuya
Bu sene okulumuza yeni gelen 2 bayan öğretmenle dönem başında iyi bi başlangıç yaptık.
Hatta ev bulmalarına yardımcı olduk eşimle..her şeyleri ile ilgilendik.bi sorun yoktu
Sonra benim okula 3 gün gitmem ve bir bebeğim olması sebebi ile çok fazla gorusemedik.
Ve konu başında bahsettiğim eski arkadaşım bu iki arkadaşla epey samimi oldu.
Olsun tamam.
Benim zaten samimi olmak gibi bir derdim yok.ama okula gidince de bu nasılsın iyi misin sohbeti yapmak kafi idi benim için.
Bu yeni gelen 2 arkadaş zamanla soğuk davrandılar..ben selam vermeden asla selam vermez,nasilsin diye bile sormaz hale geldiler.
Son 2 gündür bitanesi yüzumu görünce kafasını çeviriyor.
Sanki ben bişey yapmışım gibi..
Anlam veremiyorum.
Net bir sekildr dedikodum yapılıyor çok belli.
Geçen seneki arkadaşım bunları bana karşı doldurmuş artık eminim.
Ve huzursuz ediyor bu durum beni.
Hiç sevmediğim bu durumun içinde olduğuma inanamıyorum..
Ve daha 3 yıl maalesef burda aynı ortamda kalacağız.
Takmıyorum bazen..umursamamaya çalışıyorum ama okula gittiğim günler ister istemez sinirlerim bozuluyor.
Sene başında iyi olduğumuz ici gün yapmıştık hocalar arasında.ve bu haftasonu bendeler.
O günkü tavırlarına göre sorsammi sizce? Selam vermeyen yüzünü çeviren kişinin geleceğinden bile emin değilim.
Siz bu durumda nasıl tavır alırdiniz..
Cidden yoruyor artık.
Resmen dedikodum yapılıyor kim bilir neler konuşuyor ki hakkımda bana böyle uzak davranıyorlar.
Nereye kadar sabrederim bilmiyorum.
En ufak zararım olmadığı gibi aksine faydam bile oldu onlara.
Umrumda değiller..galiba beni esas yoran kendimi savunamamak,belki konuşsam içimi döksem rahatlayacagim sonra onlar düşünsünler.
Sizce doğru olan ne?
Tamamen yok saymak mi.
Bı yandanda diyorum böyle gitmez.cunku insan kazanmayı seven biriyim.
Zamana bırakayım ama bıraktıkları sahada uzaklaştılar.
maalesef ki öyle..
