- 23 Ocak 2013
- 8.104
- 10.539
- 248
- Konu Sahibi esmergizmo
- #41
2 hafta once actigim konumda yorumlarinizla yardimci olmustunuz, sizi gorunce yazmak istedim.
Siz aslinda olayin onceden farkina varmissiniz. Ben artik kadinlarin ciddi psikolojik sorunlari olmadigi surece, bosuna paranoya yapmadiklarina inaniyorum. Bir sey varsa hissediyoruz ama genelde hislerimize inanmamayi tercih ediyoruz.
Ayni pencereden baksaydiniz, size ayni degeri verseydi, bu surede en azindan bir kere de olsa yuz yuze gelirdiniz. Ayri sehirlerde olsaniz ne olur, bir ucaga ya da otobuse bakar. Insanlar, gercege tasimadiklari sohbetlere pek anlam yuklemiyor. Bir nevi mesguliyet, beni dusunen biri var bencilligi sadece.
Lutfen kendinizi aptal diye saf diye etiketlemeyin.
Baskalarinin yalan soylemesinin sizinle ilgisi yok, bu onlarin karaktersizligi. Yogun bir iletisim halindeyken birden boyle bir bosluga dusmek uzuyor sizi anlayabiliyorum. Hislerinize guvenin ve caninizi boyle bir olay icin sikmayin. Gordugumuz bildigimiz insanlar bizi hayal kirikligina ugratiyorken, tanimadigimiz insanlarin davranislarina cok anlam yuklemekle kendinize haksizlik yapiyorsunuz.![]()
ya aslında ben görüşelim dese istemezdim o da biliyordu muhtemelen. yani bu dönemde bana iyi geliyordu bu iletişim türü akarı kokarı yok şeklinde düşünüyordum. belki benim saflığım karşımdakini kendim gibi sandım. bana anlatırdı gününü ben de başka bişi yapmıyor sanırdım. ben dürüstüm ya arkadan iş çevirmiyorum ya o da öyle sandım :)
saflık ya kızıyorum bazen kendime. geriye bakınca çok aptal hissediyorum pişmanlıklar vs. diyorum nası bu kadar kör olabildim.
öyle yani