ben onun için ailemdn uzaklastım o da benım ıcın neden yapamıyor ama. Ben onu aılem bıldım ve yanına geldım ıstemedıgım halde sevdıgım ıcın yaptım bunu ve guvendıgım ıcın. Ama eskı konuşmalarından çok farklı konuşuyor eskıden olsa ben de ısterım buradan gıtmeyı bence de gıdelım dıye konuşurdu şimdi ise ufaktan bana burayı ıyılemeye calısıyor aklında vazgeçtıgını hıssettırdı bana bu yuzden hırçınlıgım onu sevmıyor degılımgerçekten kendı aılen orada senı ozlerken burada onun aılesıne gıdıp gelmek o kadar dokunuyor kı kötü biri de degılım onlar da degıl ama anlamıyorum ıcımdekı bu duyguyu cozemıyorum kendımı çok kötü hissediyorum içimde vicdan azabına dönüştürdüm bu durumu bazen ona haksızlık yaptıgımında farkındayım onu gereksız üzüyorum ama engel olamıyorum bu duygularıma
bizim hiç huzurumuz yok. ama eşim zoru seviyor uğraşmayı seviyor. işi çok sıkıntılı burda. şimdi de 1 saatlk uzak mesafede bi şantiyeye vermişler ama ısrarla bura iyi diyor. maaş iyi die. bu iştne çıkıp da geleceğimi riske atamam diyor. ama ben gelecek melecek görmüyorum burda. hayatımı dondrmuş gibiyim. anlamıyor. ben yanındayım her akşma evmdeym yetmiyormu . diyor...
yetmiyor bunu anlamıyor...işyermde yaşadığım uyumszlukları, dışarı çıkıp da kırolarla uğraşıcağıma koşa koşa eve gidşlerimi, evde onu bekleyişlerimi,h.sonu yapacak bi planımz olmaıdğını, gezecek yer olmadığını, genç olduğumu, çarşı pazar istediğim gibi alışveriş yapmak isteidğimi,ev için eşim haricinde de güvenle zevkle çıkıp da alışveriş yapma isteğimi, burda hiç bi imkan olmadığını, bi dr için bile kilometrelerce yol gidip de aldığı maaşın bereketini kaçırdığını,geldiğimz ilde herşeyn elimzn altında olduğunu anlamıyor....
onun anladığı, yatırım yaparız akşamları evmdeyim, ailem burda vs vs. eşimdne de vazgeçemiyorum ama bunalımdayım. yüzüne baktığım yok, uyku yok...
Yahu arkadasim madem ailene bu kadar duskundun
otursaydin annenin dizinin dibinde de evlenmeseydin ...
Erkekler boyle yapinca kiyamet kopuyor, fakat sizin de onlarin yaptigindan bir farkiniz yok
2 aylik evlilikte bunlarin tartisilmasi cok sacma
gun dogmadan neler dogar demisler ...
Evlilikte hesap kitap isi olmaz
adam en bastan tavrini belli etmis zaten
artik kafana takma hele bir durumunuz belli olsun
karari o zaman verin...
Aileme düşkün olsaydım uzaga evlenmezdim. Asıl ailesinin şehrinden ayrılmaya korkan eşim ben değilim. Ben kendı aılemın yanına degıl ıkı aıleden de bagımsız bır yere gıtmek ıstıyorum sadece. Ve bu sehıre gelırken de bunun sozunu aldıgım ıcın ayrıldım annemın dızınden düzgün okumadınız galıba...
Ben kandırılmıs gibi hissediyorum ve bu yuzden üzülüyorum. Ve gerçekten çok istiyordum farklı sehırde yaşamayı buraya hıç alışmadım içimde o ümitle gelmiştim çünkü.
arkadaşlar ben yıne içimi dökmek istiyorum size gerçekten tek başımayım ve eşimle sorun yaşadıgımda kımseye anlatamadıgım ıcın ıcımde buyuyor da buyuyor çok agır bır yuk halıne donuyor basıt bırsey bıle.
Aslında mutlu bır evlılıgım var. 2 ay oldu bız evlenelı ara sıra tatsızlık yaşadık ama gerıye dönüp baktıgımızda gülüp geçecegimiz şeylerdi. Bu konu da oyle olur mu bılmıyorum ama gerçekten benı çok zorluyor
Biz evlenmeden önce eşim benı onun yaşadıgı şehıre gelmeye ikna etmek için çok ugrastı. Ben hiç istemedım başka sehırde memurdum o da özel sektorde kendı memleketındeydı. Burada yaşamak istememe sebebım de kendı aılem 5 6 saat uzaklıkta olacaktı onun aılesıyle hep yakın olacaktık. Akrabaları gelıp gıdecektı bız gıtmek zorunda kalacaktık aılesıyle gorusmek zorunda olacaktık. Bunlar kotu seyler degıl ama benım aılem uzak olacagı ıcın içime sınmedı bu durum hiç, onlara karşı kendımı suçlu hıssettım geldım gelelı. Bunu bıldgım ıcın de gelmeyi hiç istememiştim. Benı ıkna ederken eşim ilerde gideriz başka şehire diye konuştu hep. Şimdilik gel 2 sene içinde çok güzel hazırla benı sınava beraber emek verelım memurluk olduktan sonra gideriz dedi bu ümitle ben geldım ve gerçekten emek verecektım ona sınavı kazansın diye.
Dün aramızda tartışma geçti ve onun bu sözünü 2 sene içinde unutacagını düşünmeye başladım tartıştım. Puan ıyı olursa onun memleketınde de guzel kadro olursa bunu düşünürüz dedi. O zaman benım aılemın memleketınde de olurda ne yapacagız dedım. Orası buyuk sehır burası daha rahat daha ucuz yaşamak daha kolay gıbı bahaneler sundu. İkimizin de memleketı olmasın en basta hayırlısı olsun ama sen bana soz verdın bu konuda tartışma yasamayalım ıkı sehır arasında bıryer secmeye calısalım dedım. Once sartları degerlendırırız bakarız dedı yanı demek ıstedıgı su ılerde zaten duzenımız burda kurulmus olacak burda yaşamak çok rahat o yuzden farklı sehırı oncelıklı yazmayız gıbı bır yorumdu bu.
Ben bu şhirde ömrümü geçirmek istemıyorum Allah hayırlısını versın her zaman ama onun bana verdıgı sozler ıcın çaba göstermesını ıstıyorum sadece ve sözünden dönmemesını. Puan belkı de ıyı olmaz hıc gıdemeyız bunu kabullenırım ama onun benı kandırmış olmasını kabullenemem. Bugun konuşmadım onunla başım öyle agrıyor kı bır yandan aıleme karşı haksızlık yaptıgım düşüncesı onları bırakıp gelıp burada eşimin aılesını seçmisim gıbı rahatsız olan her onlara oturmaya gıttıgımızde kendı aılemı dşünüp kahroldugum ruh halı beynımı kemırıyor. Bir yandan da eşimin benı kandırmış olma ihtimali kemırıyor ve kımseyle bunu konuşamıyorum.
Ayrıca söylede durum var ben buraya gelelı o kadar çok şu sozu duydum kı. ''bu şehirin kızları da erkeklerı de eşini buraya yerleştırme konusunda çok meshurdur'' ''Ve buradan kolay kolay gıtmezler döner dolaşır yıne buraya gelırler gıbı yorum yapıyor herkes'' bunları duydukça da huzurum kaçıyor.
Ayrıca bılmıyorum adet yenı oldum ben onun verdıgı stres mı bu kadar buyuttu konuyu bılemıyorum cunku 2 gundur ufacık bir şakaya bıle alınır oldum. Bugun de boyle bır konu olunca ıyıce tersleştım ve iyice sogudum bu şehirden
Ve nasıl bir yol izleyecegımı bılmıyorum. Eger sınav puanı ıyı olmazsa ve memur olamazsa zaten bunu kabullenmek zorunda olurum sorun çıkarmam.
Ama dıyelım kı sınav puanı guzel geldı... O zaman ilk seceneklerımız ıkı sehır arasında 1 2 il yazmak olacak bu konuda ıkna edebılecegımı düşünüyorum buna hayır demıyor zaten. Ama o ıllerde açık olmazsa ya da olsa bıle puan oralara yetmezse tercih sırasında ilk bu sehırı yazmak ısterse ne yapmalıyım. Mücadele verıp onu uzak bıle olsa başka şehırde yaşamaya ıkna etmelı mıyım edebılır mıyım edemez mıyım. Benım memleketımde de onun memleketınde de açık olursa sıralamada ilk hangı sehırrı yazmalıyız. Bana kalsa ıkısını de yazmam çok farklı sehırler yazarım ama onu buna ıkna edemezsem... gibi birçok soru var aklımda artk düşünmekten paranoyak oldum oyle ıhtımaller düşünüyorum kı ömür boyle gecer mı ya da 2 sene boyle düşünmekle geçer mi... Nasıl bu düşüncelerden kendımı kurtarırım ya da kurtarmak ıcın ugrasmalı mıyım bunu bıle bılmıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?