Ben mi çok soğukkanlıyım siz mi panik haldesiniz kestirmek zor... CADIARZU
Tartışmanın nedenini bilmesem de "sizin aramadığınız kadar o da sizi aramamış" olmuyor mu? Bu gelgitleri sizin kadar onun da yaşaması icap etmez mi? İlişkiniz ciddi boyutta, adı konmuş, bu durumda tartışma sizden kaynaklanmıyorsa ve gerçekten kırıldıysanız neden olayı halletme gereği hissedesiniz? Neden o "panik halinde" nasıl gönlünü alsam? diye düşünüp adım atmasın? Bu sorular uzar gider... şakkıdı
Sinirlenince kendini kaybedip beddua, hakaret gibi yollara başvuranların durumu "sağlıksızdır"... İlişkilerde dırf "duygusal, anaç, toparlayıcı" diye er kişinin hezeyanlarını hanımların çekmesi de yersizdir. Gözleriniz neden dolsun? Yineleme lüzumu hissettim, eğer tartışmanın "fitilini siz ateşlemediyseniz" ve o bedduayı hak etmediğinize inanıyorsanız (beddua hak edilir mi yahu!) gözlerinizi nemlendirmeyin, arkanıza yaslanın, müstakbel eşinizin gönlünü almasını bekleyin... şakkıdı
Artı, "arasam ne konuşacağımı bilmiyorum, bir şey beni tutuyor" demişsiniz. O tutan şey mantığınız... Asla içinizden gelmeyeni, size huzurlu hissettirmeyen şeyi yapmayın, ters bir durumda duyacağınız pişmanlık şu halinizden daha rahatsız edici olacaktır...
("Aileme çaktırmak istemiyorum" demişsiniz lakin varsa abla, kuzen gibi size yakın jenerasyondan biri "enişte"nin çıkışlarından "usulünce" haberdar olsun... Yarın bir gün benzer bir olay olursa olayları birlikte, daha sağlıklı yorumlarsınız...)