- 4 Eylül 2021
- 200
- 63
- 28
- 29
- Konu Sahibi Bernalaasl
-
- #1
Bu durumu bir uzmanla konuşup sizi tüketen insanlardan tamamen uzaklaşsanız keşke. Çok umutsuz konuşmuşsunuz ama her zaman bir çıkar yol vardır diye düşünüyorum.Sömüren bı aileden kaçtım sömüren bı kocaya düştüm sonra boşandım şimdi tekrar aynı döngü sorumluluğun çok fazla çok yoruldum artık
Boşanma kararımu bile onlar aldı belki bana biraksalardi ben yine bosanirdim ama benim kararım olurdu. Bazen boşanmak isteyen kadınlara engel oluyorum bu memlekete boşanmayın baba evi çok zor diyip ikna etmeye çalışıyor m düşünün o cehhenemi arıyorum bazen. Boşandım yasimi tutamadı m annemi telkin etmeye çalıştım hep o benden daha kötüydü yani boşanma acımı bile yaşayamadım yine sorumlulugim var ben annemi sakinlestirdim hastane hastane gezdirdim. Boşandım evet benim hayatım alt üst oldu ama annem kendi başına gelmiş gibi acısını benim açımdan fazla tuttu destek olacağına daha beter onun acısını da ben telkin ettim
Maddi imkanım var ama ailemi bilmiyorsunuz kendilerini ne kadar çok sevdiğimi biliyorlar gidersen seni atarız nüfustan diyorlar bekle bı kısmetin çıksın gelinlikle çıkaralım seni evden. Millette başı boş sanmasın seni bosanmissin gençsin herkes bı laf söyler ayrı eve gidince
Bu laflari ailemden duysam bi ömür konusmam zaten onlar geri özür dileyene kadar otomatikman. Sen fazla naifsin. Cik ayri eve sacmalama. Rahat et su hayatta biraz. Illa birilerinin boyundurlugunda mi yasican. Kim ne derse desin. Parasi olup da bosanip baba evine donmem nedir alaskina. Hangi devirdeyiz.Maddi imkanım var ama ailemi bilmiyorsunuz kendilerini ne kadar çok sevdiğimi biliyorlar gidersen seni atarız nüfustan diyorlar bekle bı kısmetin çıksın gelinlikle çıkaralım seni evden. Millette başı boş sanmasın seni bosanmissin gençsin herkes bı laf söyler ayrı eve gidince
Bosanmak zaten travmatik bir olay. Bu durumda sizin yanınızda olunmasi gerekirdi. Her durumda anne ya da baba diye büyükler haklı olmuyor. Bunu içten içe siz de bilip yine izin veriyorsunuz bence bu duruma. Kesinlikle ayrı yaşamalı ve tek başına bir kadın olarak hayata devam etmelisiniz. Anladığım kadarıyla çocuğunuz yok. Yeni bir aile kurup yeniden mutlu olabilirsiniz. Bu kadar melankolik olursanız o kişi sizi bulamaz. Bulsa da sonu yine aynı olur...Boşanma kararımu bile onlar aldı belki bana biraksalardi ben yine bosanirdim ama benim kararım olurdu. Bazen boşanmak isteyen kadınlara engel oluyorum bu memlekete boşanmayın baba evi çok zor diyip ikna etmeye çalışıyor m düşünün o cehhenemi arıyorum bazen. Boşandım yasimi tutamadı m annemi telkin etmeye çalıştım hep o benden daha kötüydü yani boşanma acımı bile yaşayamadım yine sorumlulugim var ben annemi sakinlestirdim hastane hastane gezdirdim. Boşandım evet benim hayatım alt üst oldu ama annem kendi başına gelmiş gibi acısını benim açımdan fazla tuttu destek olacağına daha beter onun acısını da ben telkin ettim
Bunu yazdınız aklıma bir dostum geldi. Aynı durumu yaşadı ve çareyi şehir değiştirmekte buldu. Gitti küçük bir şehirde iş buldu ve hayatını yeniden kurdu. Şu an o kadar mutlu ki, ne isterse ona göre yaşıyor. Hatta yeni birisiyle tanıştı ve gayet mutlular. Bu kadar vazgeçen bir insan bence bunu denemeli.Sömüren bı aileden kaçtım sömüren bı kocaya düştüm sonra boşandım şimdi tekrar aynı döngü sorumluluğun çok fazla çok yoruldum artık
Çok fazla genç böyle hissediyor. Söyleyebileceğim tek şey bugünlerin geçeceği, bunu kendine hatırlat ara ara.Nerden baslicagimi bilemiyorum kızlarHiçbir şeyim yolunda gitmiyo herşey üst üstte geliyo hayat çok anlamsız geliyor bana.istedigim hicbirsey olmuyor etrafımda hayAt devam ederken ben durmuş izliyorum senelerce
. Öyle gereksiz hissediyorum ki kendimi.bu dünyadan sessizce yok olmak istiyorum böyle biri hiç olmamış gibi ne taziyem kurulsun ne adım anilsin ailem bile hatırlamasn beni.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?