Hepsi geçecek, dönüp arkanıza baktığınızda "yarabbi şükür" diyecek, verdiğiniz kararla ve kendinizle gurur duyacaksınız.
Konularınızı biliyorum, yaşadıklarınız gerçekten çok ağır. Ama bunu kişiselleştirmeyin, bu sizinle ilgili değil, eşinizin karakteri ile ilgili. Siz sadece onun baştan beri verdiği sinyallerin üstünde durmayıp, bir şeylerin zamanla düzeleceğini düşünüp yolunuza onunla devam etmişsiniz, ama o insan bunu hak edecek biri değilmiş.
İşittiklerinizi de az çok tahmin edebiliyorum. Ama sizin kadar güçlü olamayıp da "ben bunları hak etmiyorum, madem sen değişmiyorsun, o zaman ben gidiyorum" demeye cesaret edemeyenlerin sizi yargılamalarına izin vermeyin, sakın kendinizi kötü hissetmeyin. Afedersiniz hayvan gibi muamele görüp de bunlara katlanmak meziyet değildir, daha kaliteli bir hayat seçtiniz diye siz de suçlu değilsiniz, aksine, aklını kullanan, asıl güçlü olan sizsiniz.
Sizi yargılayan olursa "valla bunları kendine reva görüyorsan, kaderimdir çekerim diyorsan o senin tercihin, ben bunu hak etmediğimi düşünüyorum ve bitiriyorum, daha huzurlu bir yaşamı hak ediyorum" deyip çekilin. Susarsanız daha üstünüze varırlar, verin ağızlarının payını gitsin.