- 1 Temmuz 2009
- 6.055
- 6.685
- 773
- Konu Sahibi suskunkisi
-
- #81
Ee baya tombik iste annesi?
Gercekten tombis. Bacaklari falan masallah
Gercekten tombis. Bacaklari falan masallah
7 aylık bebeğe kim nasıl otizim teşhisi koyacak iyi misiniz siz yaMerhaba Meryem, hayir neden canavar olasınız! Kolay mı otizmle mücadele etmek? Zaten bir bebek büyütmek tek başına zorken bir de üstüne otizm eklenince böyle hissetmeniz çok doğal.
Psikoterapi işe yaramıyor demişsiniz. Başka bir psikologla deneyin ve en azından 6-7 ay şans verin terapiye. Aynı zamanda otizmli çocukların ebeveynleriyle görüşmek fikirlesmek iyi gelir.
Eşiniz bebek bakımında yardımcı olmuyorsa bunu açıkça talep edebilirsiniz.
Bu arada sendrom teşhisi konuldu değil mi?
Bebeğinizi neden başka bebeklerle karşılaştırıyorsunuz hanımefendiBen 1.70 eşim 1.93 boyunda. Uzun boyluyuz. Kilosu da her ay cok iyi kilo aldi bu ay hic almadi. Bir gr bile. Ama kesinlikle asla gorunce o kiloda olduguna inanmazsiniz. Bir gr bile yanagi yok. Eltmn bebegi de 74 cm 15 kg. Onu gorseniz dev gibi. Ne bileyim hic bebegimle yasit bebek gormedim ki eltmn bebeginden baska karsilastirayimm
Aslında terapi, konuşmak, çözümü kendin farkına varmak ilaçlar kadar etkili olabilir. İlaç imkanı yok diye terapi almamak doğru değil. Belki o terapist ile olmamıştır, başka terapist ile deneyin. Türkiyeden online hizmet de alabilirsiniz.Yemiyor içmiyor. Ne yapayım ben kimsem yok yurt dışındayım. Ben uzulmuyor muyum saniyorsunuz. Tekrarlayici hareketleri cok fazla. Yiprandim yoruldum. Dogdugundan beri doktorlar bu cocuk engelli olabilir diye diye zaten beni deliettiler. Psikolojik destek sadece konusuyor benle ama ne ise yarar ki ilac alamadiktan sonra
Şok oldum bu çocuğun 7 aylık haliyle sizi tatmin etmesi için ne yapması lazım? amuda mı kalksın? Zorlayarak yemekten tiksindirmek dışında bir şey yapmıyorsunuz. Sakin olun ya aaaa çocuk zaten şişmiş almış alacağı kiloyu siz böyle abandıkça nefret edecek yemekten yemeyecek hiçbişr şeyŞimdi napayım hiç zorlamıyayım değil mi. Yani yemesin. Kilo da almasın. Ciddi soruyorum bunu ? Sonra peki kendisi yer mi
Hanımefendi ben farkında değil miyim sanıyorsunuz? Ne yapabilirim çözüm ariyorum yardim istiyorum gormuyor musunuz? Ben keyfimden mi boyleyim? Eşime kendim soyluyorum ben bu bebekle yalniz kalmak istemiyorum diye. Bas bas bagiriyorum. Ne yapabilirim diye? Gitmesin ise yanimda kalsin istiyorum daha ne yapayim ben? İnsan bebegini sevmez mi evet seviyorum ve evet tahammul de edemiyorum. Yani durumu yasamadan oturdugunuz yerden yorum yapmak kolay. Artik benim konularim cevap yazmayin. Ben yardim istiyorum cozum istiyorum. Azarlanmak isteseydim kaynanami arardim zatenDaha önce de söylediğim gibi siz bu bebek için tehlike arzediyorsunuz
Her açtığınız konu bir öncekinden daha agresif daha tahammülsüz ve satır aralarında şiddetin dozu artıyor
Bebeğe fiziksel bir zarar vermeden önce umarım eşiniz durumu farkeder ve gerekeni yapar
Hiç bana ben ona canımı veririm öyle seviyorum sen benim neler çektiğimi biliyormusun falan filan deme zahmetinde bulunmayın, dehşetle okuyorum her yazdığınızı ve çok endişeliyim bebek
Bebeğinizin karnından önce kalbinin doyması gerek. Sakin olun bırakın zayıf olsun yedi aylık bir bebek zaten çok az yer. İnternetten çocuk doktorlarının videolarını izleyin yedi aylık bebek ne kadar yer diye. O zaman içiniz rahatlar. Otizm olduğunu siz mi söylüyorsunuz yoksa doktorlar mı ?Merhaba herkese. Kızlar ben çok yoruldum. Ne evimi toplayabiliyorum ne temizlik yapabiliyorum. Her şey çok zor çok ağır geliyor. Sadece buraya yazmak istedim. Bebeğim kanat çırpmaya da başladı. 7 aylık oldu. Şuan el açma kapama,kanat çırpma ve ayaklarını döndürme hareketi var ve hiç durmadan yapıyor bunları. Ben otizmli olduğunu kabullendim. Artık otizimli diye üzmüyorum kendimi. Ama bu sefer de ek gıdayla savaşıyorum. Bari diyorum bir lokma yeseydi içim yanmazdı. Yahu ne meyve ne sebze ne et ne şeker yok yok yok hiç bir şeyy yediremiyorum. Zorla yedirsem de kusuyor. Her şeyi denedim. Allahım alsa da cnmı kurtulsam yetti artık. Bir deri bir kemik o açlıktan ölmese de ben üzüntüden öleceğim. Mama içmiyor. Anne sutunu dogdugundan beri sagarak veriyorum ve sadece 3 saate bir 90 ml cikiyor yetmiyor bitince agliyor. Sutum de asla artmiyor. Ne olacak bu böyle. Ne annem ne babam ne kardeşlerim.ne eşim artik kimse benle bu konuyu konuşmak istemiyor herkes beni tersliyor. Hepsi benle kavga ediyor. Evet deliyim evet psikolojim bozuk ama bir sorun neden diye? Sığmıyorum hiç bir yere. Bebegimi uyanikken sevemiyorum hic icimden gelmiyor. Uyuyunca da yanindan bir saniye ayrilmak istemiyorum. Sariliyorum opuyor kokluyorum. İsi gucu birakip onla uyuyorum. Uyanikken onu gormek beni kahrediyor o hareketlerinden dolayi ve yemek yemedigi icin. Bir tek onu uyurken sevebiliyorum. Allahim ne yapacagim ne olacak boyle. Sabrim kalmadi artik. Hic bir yere sigmiyorum. Hic bir yere sigamiyorummm. Nereye gitsem ne yapsam olmuyor. Ne salonda ne mutfakta ne yatak odasinda duramiyorum. Psikolojik destek ise yaramiyor. İlac kullanamiyorum zaten sadece sut iciyor diyeNe yapayim ne? Artik kendimi tutamiyorum o yemeyince zorla yediriyorum bagiriyorum ben bir canavarim.
Ben şüphelendim. Doktorlarda şüphelerimde haklı olduğumu söylediler ama henüz erken de dediler. 23 nisanda tekrar randevum var.Bebeğinizin karnından önce kalbinin doyması gerek. Sakin olun bırakın zayıf olsun yedi aylık bir bebek zaten çok az yer. İnternetten çocuk doktorlarının videolarını izleyin yedi aylık bebek ne kadar yer diye. O zaman içiniz rahatlar. Otizm olduğunu siz mi söylüyorsunuz yoksa doktorlar mı ?
Gönüllüler 3 günde bir terapistle beraber geliyorlar hep yanımdalar. İngilteredeyim. Yakından ilgileniyorlar zaten. Bebeğimin kreşi var anne bebek kreşi haftada 3 gün. 2 saat. Orda 6 ebe tüm bebekleri gözlemliyor. Hepsi bebeğim için endişeliler ve farklılığın farkındalar. Beni çok iyi anlıyorlar. Ama gelin görün ki ben buraya yazınca linç yiyorum. İngilizler çok rahatlar bebeğin düşse kafası yarılsa üç dört gün beklerler müdahale için. Bu da beni çok yoruyor. Yemek yememesi onlar için problem değil ama ben çok yipraniyorumAslında terapi, konuşmak, çözümü kendin farkına varmak ilaçlar kadar etkili olabilir. İlaç imkanı yok diye terapi almamak doğru değil. Belki o terapist ile olmamıştır, başka terapist ile deneyin. Türkiyeden online hizmet de alabilirsiniz.
Hangi ülkedesiniz? Aile hekiminize ve ya bebeğiniz ile ilgilenen hemşire ile bu duygularınızdan bahsedin. Yardım isteyin. Eve çocuk ile ilgilenmesi için gönüllüler bir gönderebiliyorlar. Mesela yurtdışında ikiz doğurmuş arkadaşımın yardımına hastaneye kayıtlı bir gönüllü ayda bir kaç kez yardıma gelir ya çocuklara bakar ya mutfağı toplar arkadaşıma yardım ederdi.
Sizin kesinlikle bebekten biraz uzak kalmaya, kendinizi toplamaya ihtiyacınız var. Bebeğin de nazının geçmediği birinin otoritesine ihtiyacı var.
Bebeklerimiz bizi kullanıyorlar. Farketmişsinizdir sizin hayır dediğinizde yaptığı birşeyi babası hayır dediğinde yapmaz. Çünkü bilir annenin toleransı çok yüksek, anneye istediği gibi davranabilir.
Ben hep çocuklarımın önlerine koydum kendileri yediler. Ben biraz ağzına koydum o kendisi sokmaya çalışırken falan ama çocuklar kendileri yemeyi beslenmekten daha çok seviyorlar.
Tamam kızmayın artık yeter ya zaten kötüyüm siz bana yüklendikçe çöküyorum. Ben de her şeyin farkındayım ama kendimi kontrol edemiyorum. Olmuyor ol mu yor.Şok oldum bu çocuğun 7 aylık haliyle sizi tatmin etmesi için ne yapması lazım? amuda mı kalksın? Zorlayarak yemekten tiksindirmek dışında bir şey yapmıyorsunuz. Sakin olun ya aaaa çocuk zaten şişmiş almış alacağı kiloyu siz böyle abandıkça nefret edecek yemekten yemeyecek hiçbişr şey
Süt vermeden durmaz ki uyumaz bile yani keşke mama içse şuan keserim emzirmeyi ve ilaç kullanirim.Hiç normal değilsiniz, takıntı anksiyete hepsi var. Sizin durumunuzda emzirmeyi kesip ilaç almak daha mantıklı, böyle bebeğinize daha çok zarar veriyorsunuz
Merhaba herkese. Kızlar ben çok yoruldum. Ne evimi toplayabiliyorum ne temizlik yapabiliyorum. Her şey çok zor çok ağır geliyor. Sadece buraya yazmak istedim. Bebeğim kanat çırpmaya da başladı. 7 aylık oldu. Şuan el açma kapama,kanat çırpma ve ayaklarını döndürme hareketi var ve hiç durmadan yapıyor bunları. Ben otizmli olduğunu kabullendim. Artık otizimli diye üzmüyorum kendimi. Ama bu sefer de ek gıdayla savaşıyorum. Bari diyorum bir lokma yeseydi içim yanmazdı. Yahu ne meyve ne sebze ne et ne şeker yok yok yok hiç bir şeyy yediremiyorum. Zorla yedirsem de kusuyor. Her şeyi denedim. Allahım alsa da cnmı kurtulsam yetti artık. Bir deri bir kemik o açlıktan ölmese de ben üzüntüden öleceğim. Mama içmiyor. Anne sutunu dogdugundan beri sagarak veriyorum ve sadece 3 saate bir 90 ml cikiyor yetmiyor bitince agliyor. Sutum de asla artmiyor. Ne olacak bu böyle. Ne annem ne babam ne kardeşlerim.ne eşim artik kimse benle bu konuyu konuşmak istemiyor herkes beni tersliyor. Hepsi benle kavga ediyor. Evet deliyim evet psikolojim bozuk ama bir sorun neden diye? Sığmıyorum hiç bir yere. Bebegimi uyanikken sevemiyorum hic icimden gelmiyor. Uyuyunca da yanindan bir saniye ayrilmak istemiyorum. Sariliyorum opuyor kokluyorum. İsi gucu birakip onla uyuyorum. Uyanikken onu gormek beni kahrediyor o hareketlerinden dolayi ve yemek yemedigi icin. Bir tek onu uyurken sevebiliyorum. Allahim ne yapacagim ne olacak boyle. Sabrim kalmadi artik. Hic bir yere sigmiyorum. Hic bir yere sigamiyorummm. Nereye gitsem ne yapsam olmuyor. Ne salonda ne mutfakta ne yatak odasinda duramiyorum. Psikolojik destek ise yaramiyor. İlac kullanamiyorum zaten sadece sut iciyor diyeNe yapayim ne? Artik kendimi tutamiyorum o yemeyince zorla yediriyorum bagiriyorum ben bir canavarim.
Ben karşılaştırmıyorum ama herkes karşılaştırıyor. Ya siz bu kadar bana inanmıyorsunuz ya. Yani kendimi ispatlamak için size video mu göndereyim ne yapayım. Bebeğim bu dünyada değil. Farklı ve ben de ister istemez etkileniyorum. Dayanıklı değilim, güçlü değilim. Tamam mı belki siz çok sabirlisiniz belki de mükemmel bir annesiniz ama ben değilim. Böyle olduğumu da bilmiyorum bilseydim anne olmazdım. Anne olunca böyle oldum. Çok yıprandım. Bebek doğduğundan beri hastanelerdeyim. Hep umutsuzluk. Kilo aldım vucudum bozuldu her yerim çatladı. Kimsesizim. Annem yok babam yok. Eşim bile yok ne izin gunu var gece gec geliyor. 4 ay zorlu dogumdan makata kadar yirtildigim icin ne tuvalete gidebilsim ne yuruyebildim ne oturabildim. Kendim zaten lenfoma hastasiyim ve bu süreçte hastaligim ilerledi vucudum hep yaralarla doldu gidip tedavi gormek bile istemiyorum. Yani ben çok çok şey yaşadım. Niye kimse beni anlamak istemiyor. Ben en son ne zaman bir bakim yaptim bilmiyorum. Bu sitede size cevap veriyorum diye evimi afedersiniz bir seyler goturuyor kirden pasaktan. Kalkip temizlik yapmam lazjmBebeğinizi neden başka bebeklerle karşılaştırıyorsunuz hanımefendi
Bebeğiniz boy ve kilo olarak çok çok ileri zaten ne yapmaya çalışıyorsunuz ya
Sorun da o işte defalarca biz tahlil sonuçlarini istedik. Ama vermediler yoksa benm babam zaten aile hekimi. Ona gosterecektimTürkiye'deki hastaneler artık online/internetten görüntülü konuşarak hizmet veriyorlar. Bul bir tane çocuk doktoru, kilosunu boyunu kan sonuçlarını ona gönder, o değerlendirme yapsın. Bebeğe de bakar görüntülü konuşurken.
Mama içmiyor mu? Psikiyatriste bir danışın belki emzirirken alınan ilaçlar vardır. Şu an gerçekten hiç sağlıklı düşünemiyorsunuzSüt vermeden durmaz ki uyumaz bile yani keşke mama içse şuan keserim emzirmeyi ve ilaç kullanirim.
Sorun da o işte defalarca biz tahlil sonuçlarini istedik. Ama vermediler yoksa benm babam zaten aile hekimi. Ona gosterecektim
Diyor tabiki demez mi. Normal diyor ama ben babama ikna olamiyorum cunku biz kucukken hastaliktan olsek bir seyin yok derdi. Yani doktor sizin babaniz olunca oyle mukemmel olmuyor her sey. Onun gozunde kiyamet kopsa normal oluyor. Ucaga binip gidemem. 2 gun suruyor gitmem esim benimle gelemez. İsi birakip. Ben nasil bir bsbekle 2 gun gidebilir ki? İstanbulda yasamadigim icin aktarma oluyor ve 2 gun suruyor. Esyalar, bebek ve ben. Mumkun degil. Bebegime nasil zutu sagip verecegim karnini nasil doyuracagim?Ee o zaman uçağa bin, ailenin yanında iki güç kal bebeği türkiye'deki doktorlara göster.
Sen tüm çözümlere kapalısın, baban doktor bebeği görmüyor mu? Normaldir demiyor mu? Ya da senin haline bir şey demiyor mu? Çok ilginç gerçekten.
Hayir maalesef. Süt alerjisi var alerjenik mamalarin tadi cok kotu oldugu icin asla icmiyor. Ben zaten otizm suphesiyle olup bitiyorum yani cesaret edemem ilac kullanmayaMama içmiyor mu? Psikiyatriste bir danışın belki emzirirken alınan ilaçlar vardır. Şu an gerçekten hiç sağlıklı düşünemiyorsunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?