Merhaba, simdiden yazima zaman ayirdiginiz icin tesekkür ederim.
Ben 28 yasindayim ve yurtdisinda yasiyorum. Esimle 10 sene önce tanisdik. Bir dügünde görmüs beni, bulusduk tanisdik. Ben basta istemedim cünki ben 18 yasinda olmama ragmen laylaylomdu hayat bana. Yani cocuk ruhluydum evlilikmis sevgiliymis umrumda degildi. Herneyse cok pesimden kostu diyebilirim. Sonra cikmaya basladik ve güzel bir 3 senemiz gecti beni sevdigini hissediyordum. Benimle ilgileniyordu beni kirmamak icin elinden geleni yapiyordu. Evlenmeye karar verdik ama benim ailem karsiydi. Cünki daha 21 yasindaydim. Ve 21 yasinda olmama ragmen cocukruhluydum. Herneyse evlenmemize izin vermeseniz kacariz diyince. Mecbur kaldilar ve evet dediler. Hersey cok güzeldi, nisan dönemi olsun dügünümüz olsun. Hepsi cok sakin gecti. Cünki birbirimizden isteklerimiz yok. Herkez durumu oldugu kadariyla yapti. Ailelerimizde cok iyi anlasdi. Gelelim sorunumuzun baslama sebeblerine. Esimin iki tane arkadasi vardi. Ben bu arkadaslarindan nefret ediyordum cünki ahlaksiz insanlardi. Eslerinin yanlarinda baska kadinlara asilan tiplerdi. Esim nisanliyken "birak gezeyim arkadaslarimla, evlendikden sonra birdaha görüsmem" dedi, bende tamam dedim. Biz evlendik daha kötü oldu esim her haftasonu onlarlaydi. Esimde cok degismisdi. Baska insanlarin yaninda "simdiki aklim olsa evlenmezdim, bosansamda birdaha evlenmem" diyordu. Benimde cok zoruma gidiyordu. Ailesine cok deger verdi, bana cok kez "senden bosanirim ama etrafimdaki insanlardan vazgecmem" diyordu ve ben esimden sogumaya basladim. Erkek arkadaslari esimi arayip eski kizarkadaslarindan haber getiriyorlardi "evlenmisler, surda oturuyorlar, cocuklari olmus" gibi yorumlar yapiyorlardi. Ben bunlari kendim ögrendim. Ve bunlar beni iyice bunalima soktu. Bir seferinde arkadaslari gelecek diye hazirlik yaparken kolumu kestim ve 8 dikis atildi. Ben esime misafiri iptal edelim dedim "asla olmaz ayip olur" dedi ve beni o halde hizmet ettirdi. Anlatacak cok seyim var ama buraya sigimaz. 6 seneden sonra bir kizimiz oldu. Kizim dogdukdan sonra hersey daha kötü oldu. Ben ondan nefret ettigim icin saygim kalmadi ona. Saygisizligimdan dolayida dayak yiyorum ve bir erkegin karisina söyleyebilecegi en agir küfürleri yiyorum. Esim haftanin 7 günü calisiyor bence evden kacmak icin ise gidiyor ve ben bizi biryere götür dedigimde, asla izin alamam diyor yani birbirimizi günde 10 dakika görüyoruz oda hic konusmuyoruz birbirimizle. Simdi size bir sorum olacak. Haftaya eltim diplomasini alacak ve ayni gün benim dogumgünüm. Esim bana diyorki" haftaya izin alacam yengemin diplomasini almaya gidelim" diyor. Ben cildirdim. Benim dogumgünüm icin izin almiyor yengesi icin izin aliyor. Cok zoruma gitti. Birgün olsun izin alayim sizi gezdireyim demiyen adam abisinin karisi icin izin aliyor. Kaynanam aramis teklif etmis. Neden esimin dogumgünü demedi. Yengesi mutlu olsun diye ugrasacagi kadar bizimle ugrassa bu kadar mutsuz olmayacaz. Biz birbirimizden cok soguduk. Kendi cok soguk bir adam ben günlerce bosanalim derim, git derim, hic tepki gelmez. Ya annemi üzmek istemiyorum bosanamam der yada sizi seviyorum bosanmayalim der. Ama bende insanim 24 saat evde yanlizim depressyona giriyorum. Kizim cok cok aktif oda beni cok yoruyor esim hic destek degil eve gelip uyuyor ise zor kaciyor. Bikdim artik hayatdan zevk almiyorum sadece kizim icin yasiyorum. Bosan diyorum bosanmiyor degis diyorum sen degis diyor. Ne yapacam ben? Lütfen yardim edin. Kendisi ufak bir kavgamizda el kaldiriyor küfür ediyor tabii bende yapiyorum artik cünki bikdim. Artik ondan bir ümidim yok cünki olanlari unutamiyorum ettigi küfürleri unutamiyorum. Ve unutmam icinde bir cabasi yok. 3 aydir el sürmüyor bana. Cirkin degilim güzel bir kadindim ama genede yüzüme bakmiyor. Cok kez oturup konusmak istedim bana piskopatsin degerini bil senin yerinde olmak isteyen binlerce kadin var diyor. Benim istedigim tek sey bizi sevip ilgilenmesiydi. Para araba ev hic birinde gözüm yoktu. Sadece aile olmak istedim. Kimseye anlatamiyorum, herkez esin calisiyor daha ne istiyorsun diyor ve ben kendimi suclu hisediyorum. Haftaya diplomatörenine gidimmi gitmiyimmi? Cünki gitmezsem benim yüzümden gene huzursuz olduk diye suclayacam kendimi. Ama bana aylardir el sürmeyen bir adami neden düsüneyim. O birkere acimadi bana birkere olsun seninde birseye ihtiyacin varmi demedi. Mutfak masrafimi bile annem veriyor. O halde neden calisiyor bana cikarip bir ekmek parasi bile vermiyor. Cok yoruldum lütfen yardimci olun? Karar veremiyorum. O ugruna seni bosarim dedigi arkadaslari artik esimden ellerini ayaklarini cektiler. Ben esimden sogudum ama ne yapacagimi bilmiyorum kendisi böyle cok memnun. Kendi annesine kiymiyor ayrilirsam annem üzülür diyor. Ama benimlede biraraya gelmek istemiyor ben buna katlanmak zorundamiyim. Kizim icin bosanmam diyor. Ben cikamiyorum isin icinden. Ihtiyaclarim var ama esim benden kactikca bende büyüyor bu duygular ve daha cok nefret ediyorum ondan. 28 yasindaydim bende istiyorum esim bana sarilsin duygusal anlamda beni doyursun ama o kaciyor benden. Kendime güveniyorum cirkin degilim uzun boylu güzel bir kadinim ama demekki onun gözünde yeterince degilmisim. Cok yoruldum
Gesendet von meinem iPhone mit Kadınlar Kulübü
Ben 28 yasindayim ve yurtdisinda yasiyorum. Esimle 10 sene önce tanisdik. Bir dügünde görmüs beni, bulusduk tanisdik. Ben basta istemedim cünki ben 18 yasinda olmama ragmen laylaylomdu hayat bana. Yani cocuk ruhluydum evlilikmis sevgiliymis umrumda degildi. Herneyse cok pesimden kostu diyebilirim. Sonra cikmaya basladik ve güzel bir 3 senemiz gecti beni sevdigini hissediyordum. Benimle ilgileniyordu beni kirmamak icin elinden geleni yapiyordu. Evlenmeye karar verdik ama benim ailem karsiydi. Cünki daha 21 yasindaydim. Ve 21 yasinda olmama ragmen cocukruhluydum. Herneyse evlenmemize izin vermeseniz kacariz diyince. Mecbur kaldilar ve evet dediler. Hersey cok güzeldi, nisan dönemi olsun dügünümüz olsun. Hepsi cok sakin gecti. Cünki birbirimizden isteklerimiz yok. Herkez durumu oldugu kadariyla yapti. Ailelerimizde cok iyi anlasdi. Gelelim sorunumuzun baslama sebeblerine. Esimin iki tane arkadasi vardi. Ben bu arkadaslarindan nefret ediyordum cünki ahlaksiz insanlardi. Eslerinin yanlarinda baska kadinlara asilan tiplerdi. Esim nisanliyken "birak gezeyim arkadaslarimla, evlendikden sonra birdaha görüsmem" dedi, bende tamam dedim. Biz evlendik daha kötü oldu esim her haftasonu onlarlaydi. Esimde cok degismisdi. Baska insanlarin yaninda "simdiki aklim olsa evlenmezdim, bosansamda birdaha evlenmem" diyordu. Benimde cok zoruma gidiyordu. Ailesine cok deger verdi, bana cok kez "senden bosanirim ama etrafimdaki insanlardan vazgecmem" diyordu ve ben esimden sogumaya basladim. Erkek arkadaslari esimi arayip eski kizarkadaslarindan haber getiriyorlardi "evlenmisler, surda oturuyorlar, cocuklari olmus" gibi yorumlar yapiyorlardi. Ben bunlari kendim ögrendim. Ve bunlar beni iyice bunalima soktu. Bir seferinde arkadaslari gelecek diye hazirlik yaparken kolumu kestim ve 8 dikis atildi. Ben esime misafiri iptal edelim dedim "asla olmaz ayip olur" dedi ve beni o halde hizmet ettirdi. Anlatacak cok seyim var ama buraya sigimaz. 6 seneden sonra bir kizimiz oldu. Kizim dogdukdan sonra hersey daha kötü oldu. Ben ondan nefret ettigim icin saygim kalmadi ona. Saygisizligimdan dolayida dayak yiyorum ve bir erkegin karisina söyleyebilecegi en agir küfürleri yiyorum. Esim haftanin 7 günü calisiyor bence evden kacmak icin ise gidiyor ve ben bizi biryere götür dedigimde, asla izin alamam diyor yani birbirimizi günde 10 dakika görüyoruz oda hic konusmuyoruz birbirimizle. Simdi size bir sorum olacak. Haftaya eltim diplomasini alacak ve ayni gün benim dogumgünüm. Esim bana diyorki" haftaya izin alacam yengemin diplomasini almaya gidelim" diyor. Ben cildirdim. Benim dogumgünüm icin izin almiyor yengesi icin izin aliyor. Cok zoruma gitti. Birgün olsun izin alayim sizi gezdireyim demiyen adam abisinin karisi icin izin aliyor. Kaynanam aramis teklif etmis. Neden esimin dogumgünü demedi. Yengesi mutlu olsun diye ugrasacagi kadar bizimle ugrassa bu kadar mutsuz olmayacaz. Biz birbirimizden cok soguduk. Kendi cok soguk bir adam ben günlerce bosanalim derim, git derim, hic tepki gelmez. Ya annemi üzmek istemiyorum bosanamam der yada sizi seviyorum bosanmayalim der. Ama bende insanim 24 saat evde yanlizim depressyona giriyorum. Kizim cok cok aktif oda beni cok yoruyor esim hic destek degil eve gelip uyuyor ise zor kaciyor. Bikdim artik hayatdan zevk almiyorum sadece kizim icin yasiyorum. Bosan diyorum bosanmiyor degis diyorum sen degis diyor. Ne yapacam ben? Lütfen yardim edin. Kendisi ufak bir kavgamizda el kaldiriyor küfür ediyor tabii bende yapiyorum artik cünki bikdim. Artik ondan bir ümidim yok cünki olanlari unutamiyorum ettigi küfürleri unutamiyorum. Ve unutmam icinde bir cabasi yok. 3 aydir el sürmüyor bana. Cirkin degilim güzel bir kadindim ama genede yüzüme bakmiyor. Cok kez oturup konusmak istedim bana piskopatsin degerini bil senin yerinde olmak isteyen binlerce kadin var diyor. Benim istedigim tek sey bizi sevip ilgilenmesiydi. Para araba ev hic birinde gözüm yoktu. Sadece aile olmak istedim. Kimseye anlatamiyorum, herkez esin calisiyor daha ne istiyorsun diyor ve ben kendimi suclu hisediyorum. Haftaya diplomatörenine gidimmi gitmiyimmi? Cünki gitmezsem benim yüzümden gene huzursuz olduk diye suclayacam kendimi. Ama bana aylardir el sürmeyen bir adami neden düsüneyim. O birkere acimadi bana birkere olsun seninde birseye ihtiyacin varmi demedi. Mutfak masrafimi bile annem veriyor. O halde neden calisiyor bana cikarip bir ekmek parasi bile vermiyor. Cok yoruldum lütfen yardimci olun? Karar veremiyorum. O ugruna seni bosarim dedigi arkadaslari artik esimden ellerini ayaklarini cektiler. Ben esimden sogudum ama ne yapacagimi bilmiyorum kendisi böyle cok memnun. Kendi annesine kiymiyor ayrilirsam annem üzülür diyor. Ama benimlede biraraya gelmek istemiyor ben buna katlanmak zorundamiyim. Kizim icin bosanmam diyor. Ben cikamiyorum isin icinden. Ihtiyaclarim var ama esim benden kactikca bende büyüyor bu duygular ve daha cok nefret ediyorum ondan. 28 yasindaydim bende istiyorum esim bana sarilsin duygusal anlamda beni doyursun ama o kaciyor benden. Kendime güveniyorum cirkin degilim uzun boylu güzel bir kadinim ama demekki onun gözünde yeterince degilmisim. Cok yoruldum
Gesendet von meinem iPhone mit Kadınlar Kulübü
