Arkadaşlar babam öleli 5 yıl oldu. Babam varken de sevgi görmedim .sürekli şiddet hor görme ve ona karşı hep korku vardı kız çocuğunu sevmezdi . Sürekli sevgisiz kaldım hasret kaldım. İçine kapanık biriyim ailemden de sevgi hiç görmedim sürekli sevgiye aç bir durumdayım. Ailemde huzur yok hep bir tartışma kavga kafam almıyor artık. Bir yandan çalışıyorum diğer yandan evin huzursuzluğu benı mahfediyor. Hasta olup hastanede yattım 2 hafta boyunca. Ancak kendime gelebildim. Ama şuan aynıyım daha berbat bir hayatım var. İçim de ki boşluğu nişanlımda buldum sandım ama olmadı kendimi kandırmışım. Çünkü çok sorumsuz. Ama ayrılamıyorum evlenmek zorundayım. 2 buçuk yıl ilişkim oldu. 3. Yıl oldu nişanlandım. Baştan bu yana bana göre çok büyük bir hataydı bu evlilik hazırlığı. Çünki nişanlım eltimle eşi kaynanam ve kayımbabamla oturmamı istiyor. 3 aile bir arada aynı evin içinde nasıl olacak bilmiyorum. kıskanç biri değil kaynımla aynı evde nasıl yaşayacağız bilmiyorum nişanlıma anlattım bu durumu anlamadı anladıysada anlamamazlıktan geldi. Ayrıca günahlarını almak istemiyorum Allah beni Affetsin de eltimle sürekli yanlız kalabiliyorlar son bir yıldır şüphe duyuyorum ama tabi içimde saklıyorum size anlatıyorum sadece