- 7 Eylül 2020
- 358
- 507
- 38
- Konu Sahibi Mutlulukolsunartik
- #1
Çocukluktan beri hiç kolay bir hayatım olmadı .Sorumsuz anne baba ile sadece iki tişörtle çocukluğumu gecirdim .Babam alkoligin teki idi .Annem sadece ağlamakla yetindi asla bir çözüm bulmadı .O ortamın içinde nasıl oldu bilmiyorum ama okudum .Kitapsız deftersiz dershanesiz bir tane pantolonla . Öğretmen oldum .Hayatımın en güzel yıllari sanırım üniversite yıllarıydı.Cunku ilkdefa yaşımın gerektirdiği gibi yaşadım .Özgürce .Çünkü her zaman olgun olmam gerekti .Sabırlı .Hiç birşeyden şikayet etmeyen .Notları hep iyi olan .Hiç arıza çıkarmayan .Şikayet etsem bile ya da bir şey istesem de uyumsuz bir çocuk gibi etiketlenen.Neyse okulum bitmeye yakın beni bir telaş aldı .Tekrar o eve geri dönme korkusu . Tekrar o sacma sapan baskılar .Ve hayatımın en büyük hatasını o panikle yaptım .Evlendim .Nisanliyken hatalarını görsem de o eve geri dönmektense dedim evlendim .Ve yağmurdan kaçarken doluya tutuldugumu daha ilk gün anladım ve o eve geri dönmektense dedim 11 yıl devam ettirdim .2 çocuk doğurdum .Eşim dövdü sövdü allayıp pullayip ikna edip geri yolladılar gitsem de.Ve tam 35 yaşımda ben ne yapıyorum dedim .Bu hayat böyle gitmeyecek tabiki bu sırada ev de aldım .Ve boşandım iki çocukla .Ve inanın kendimle gurur duydum .ama şu anda bu hayatta hiç bir şeye tahammülüm kalmadığını hissediyorum .Diyorum ki biri bana dinlen artık desin .Sorumluluklarımi paylassin .Mutlu etsin istiyorum.Ustume yapışan herkese annelik yapma psikolojisinden çıkarsın .Hayatımı yaşamak istiyorum.Neyse bu hafta 4. sınıfa giden ama babasının çok güzel islemesiyle hiç bir sorumlulugunu yerine getirmeyen kızıma kızdım .Kizmamaliyim ama hiç bir sorumluluk yok .Ve artık ona sorumluluk hatırlatmaktan yoruldum .odani topla,elini yüzünü yıka ,ödevlerini yap,tablete çok bakma.