Yoruldumm.

Tabiki ben degilim hayat imtihan dünyasi herkes bir sekilde cekiyor.Yok annem sürekli dile getiriyordu bunu.Eşime güvendim anlattiklarina inandim.Çok saftim herseyi herkesi oldugu gibi görüyordum.Sadece boş bir odada yalnizligmla bas basaydim.Bir cikis olarak gördüm.Çare ararken çare sandim.Bunu diyebilirim tabiki ama eşimin diyecegi tek sey ne biliyormusun s... git o zaman senimi cekicem ben git.Okuluma devam ettirmedi bana devam edeyim dedigmdr git babanin evine orada oku.Ve benim hem calisip hemde harc ödedgm 1 senem boşa gitti kaydim silinmiş.Cidden buraya yazmadgm cok sey var.Eşim hiç zaman bana güvenmedi hep biseylerle sucladi beni onlarada katlandim cidden bu zamana kadar evliligmde cok caba cok emek harcadim.O hic bsy yapmadi karsisinda agladim dayanamiyorum artik yalvardim olmadi.Keske evlenmeseydik senide bu durumlara düsürdümde dedi.Ben sevdigim icin cabaliyorum calisayim ne olmussa birseylerden kisariz olur gider diyorum.Daha ne diyim ben napayim.Bu evdeki sorunlar kendi ailemin kavgalari babamin yasdiklari kiz kardesimin yasidiklari kendim neye ûzülecegimi sasirdim artik.Evet gencim ve gencligim gidiyor ben bu sevgi ugruna canim yanmasin diye dayaniyorum hala.Esim psikopatin önde gideni o is buldum caliscm dyrm kafani kirarim diyor.Artik sesimi cikariyorum önceden bana bagirirdi cagirirdi susardim aglardim simdi konusuruyorum diye dilin uzadi karsimda konusma artislik yapma diyor ve ben onu hala sevmeye devam ediyorum kendimide anlamiyorum.Ilk defa gördüm bunlarda birlik yasamayi yoksa bende hic bilmiyordum ta ki icine düsüp yasayana denk.Evliligimi hic byle hayal etmemistim.Önceden daha saftim herseyi onayliyordum sirf kötü olmamak icin simdi actim gözümü.

seninle hayata bakış açılarımız çok farklı. o yüzden daha fazla konuşamayacağım. umarım dilediğin gibi olur hersey.
 
Senin kocanin niyeti yok o zaman malesef
Sanirim eşim bana annesine babasina baktirmayi düsünüyor ve burada yasarsak herseyimiz olur düsüncesi var.Babasi ve abisi yari zaman biri yari zaman digeri calisiyordu işten ciksinlar diye ugrasiyorlarmis galiba.Bilmiyorum bizim iş yaş gibi.Hayirlisi diyorum.
 
Ben sizin için gerçekten çok üzüldüm. Hiç kolay bir hayatınız olmamış. Bence sizin mutlu olmak için ne calismaya, ne okumaya ihtiyacınız var. Sizin öncelikle psikolojik destek almanız gerekiyor. Çünkü size saygı duymayan, hakaret eden bir insanı hala sevdiginizi ve ondan ayrılmak istemediğinizi söylüyorsunuz ve yasiniza göre çok ağır yaşadığınız bir geçmişiniz var. Kız çocukları çok duygusaldır özellikle ailelerinin kendilerine hissettirdiklerini hiç unutmazla. Siz geçmişle şimdiki yaşamınız arasında kalmissiniz. Bence uzman desteği ile önce duygularınızı iyilestirmeniz gerekiyor.
 
Ben sizin için gerçekten çok üzüldüm. Hiç kolay bir hayatınız olmamış. Bence sizin mutlu olmak için ne calismaya, ne okumaya ihtiyacınız var. Sizin öncelikle psikolojik destek almanız gerekiyor. Çünkü size saygı duymayan, hakaret eden bir insanı hala sevdiginizi ve ondan ayrılmak istemediğinizi söylüyorsunuz ve yasiniza göre çok ağır yaşadığınız bir geçmişiniz var. Kız çocukları çok duygusaldır özellikle ailelerinin kendilerine hissettirdiklerini hiç unutmazla. Siz geçmişle şimdiki yaşamınız arasında kalmissiniz. Bence uzman desteği ile önce duygularınızı iyilestirmeniz gerekiyor.
Tesekkür ediyorum beni anladiginiz ve iyi niyetiniz icin.Evlenmeden önce panik atak rahatsizligi icin psikijoloji bölüne gittim depresyon ve panik atak icin 6 ay hap kullanmami syledi.Bu yasadiklarimi bilmiyordu tabi.Bende bu haplar beni bu durumdan mi kurtaracak diyip bir daha gitmedim.Aslinda benim icin ilk iş destek almak zaten.Hiç unutmuyorum ki unutamiyorum.40 yilda gecse o günleri unutamam.Evet hem gecmisimi hemde simdiki zamanim arasinda gidip geliyorum.Eşime kendimi cok bagimli hissediyorum sanki o olmazsa yasayamazmisim geliyor.Bende farkindayim durumun ama engelliyemiyorum.
 
Tam olarak bunun icin desteğe ihtiyacınız var. O yokken de hayattaydınız evet zorluydu belki ama gelip hayatınızı güzelleştirmedi ki. Gerekirse hapta kullanmalisiniz oncelikle terapiye ihtiyaciniz var. Hiç kimse , bir baskasi icin tamamen vazgeçilmez değildir. Bu gün cok iyi anlaştığımız, sevdiğimiz insanları Allah korusun kaybedebiliriz, onlar bile vazgecilmez değildir. Hayat böyle bir yer ama bunu cesaret edip yüzlesirseniz görebilirsiniz. Belki bu imtihanda bizi geliştirmek içindir😊 ilk aşık olduğum adamla görüşürken bitecek diye cok korkuyordum..Sacma davranislara ve triplere sahip biriydi. Kendimde güç bulamıyordum col seviyordum sonunda bitti, kaçınılmaz son. Korkumla yuzlesince onsuz da olabildigimi gördüm. Bunu yasamasam asla bilemezdim ve hep ona bağımlı sanırdım kendimi. Yuzlesince sende gozunde büyüttüğün kadar olmadığını göreceksin aslinda ama o esigi gecmen gerekiyor.
 
Peki beni iten sebeb ailem desem.Annemle sürekli kavga ederdi.Annem acayip sinirli bir kadin diktatördü.Evde huzursuzluk şiddet ne varsa vardi çok yalnizdim çok çaresizdim.Dayanamiyordum bende şiddet görüyordum.21 yasindaydim hala devam ediyordu.Erkek kardesim bile evde bile durmuyordu uzaklasmak icin.Sandimki artik mutlu olucam hersey bitecek.

oldun mu bari?
annenin dayağından iyi miymiş orası...
kaçarken bilmiyo muydun sülalecek yaşadıklarını.
gençlikte aptallık yapar insan ama bütün hayatını çöpe atacak şeyler yapmaz.
silkelen kendine gel, hayalini kurduğun hayat bu mu?
 
Back
X