- 16 Ekim 2010
- 650
- 49
- 118
- 40
- Konu Sahibi ebrarrarba
- #1
Benim sizlere sormak istediğim bir konu var lütfen fikirlerinizi söylermisiniz eleştirilerede açığım evet bu konuda açığım ağır olsada eleştiriler.ben bir evlilik yaptım görücü usulü ve boşandım.evliliğim çok kötü geçti çok kötü şeyler yaşadım.
Ama evliliğimden öncesinde kafamda hiç evlilik yoktu farklı ideallerim vardı ama kısmet böylemiş demekki böyle oldu ve bir anda oldu.ayrılalı 5yıl oldu.evlilik olayım olduğu zamanlarda kafamda hiç evliliği düşünmemiştim ama tabiki her genç kızın hayalidir gelinlik giymek ve evlilik olacaksada o evlilikte mutlu olmak.bir kaç tane erkek arkadaşım olmuştu gençkızken onlardan biriyle evlilik yapsaydım eğer hiç böyle kötü şeyler yaşamazdım.ama ailem hiç izin vermedi ne erkek arkadaşım olmasına ne de olduğu zamnda onlardan biriyle tanışmayı istemediler.
Şimdi yaş 20li zamanları geçti ailemle yaşıyorum ve etrafta aile olmuş çoluk çocuğa karışmış arkadaşlarımı görüyorum ve kendime çok üzülüyorum.benimde bir çocuğum var.eğer iyi bir insan olursa karşıma çıkarsa tekrar evliliğede niyetliyim.
Ve allah karşıma öyle birini çıkardı çok iyi çocuğumu beni çok seviyor tabi zamanla tanımayı hemen şap diye evlenmeyi düşünmüyorum tabiki.oda hayattan bazı darbeler almış beni anlıyor.
Sizce benim yaptığım suçmu günahmı ayıpmı çocuğum varken?
Genç kızkende ailem bana çok kızardı eğer biri varsa hayatımda şimdi de duyarlarsa kıyamet kopar ben ne yapıcam ayıp bişeymi yapıyorum bir insanı tanımaya çalışıyorum ben kötü bişeymi yapıyorum neden bana böyle suç işlemişim gibi davranıyolar sizce ne yapayım ben?
Ama evliliğimden öncesinde kafamda hiç evlilik yoktu farklı ideallerim vardı ama kısmet böylemiş demekki böyle oldu ve bir anda oldu.ayrılalı 5yıl oldu.evlilik olayım olduğu zamanlarda kafamda hiç evliliği düşünmemiştim ama tabiki her genç kızın hayalidir gelinlik giymek ve evlilik olacaksada o evlilikte mutlu olmak.bir kaç tane erkek arkadaşım olmuştu gençkızken onlardan biriyle evlilik yapsaydım eğer hiç böyle kötü şeyler yaşamazdım.ama ailem hiç izin vermedi ne erkek arkadaşım olmasına ne de olduğu zamnda onlardan biriyle tanışmayı istemediler.
Şimdi yaş 20li zamanları geçti ailemle yaşıyorum ve etrafta aile olmuş çoluk çocuğa karışmış arkadaşlarımı görüyorum ve kendime çok üzülüyorum.benimde bir çocuğum var.eğer iyi bir insan olursa karşıma çıkarsa tekrar evliliğede niyetliyim.
Ve allah karşıma öyle birini çıkardı çok iyi çocuğumu beni çok seviyor tabi zamanla tanımayı hemen şap diye evlenmeyi düşünmüyorum tabiki.oda hayattan bazı darbeler almış beni anlıyor.
Sizce benim yaptığım suçmu günahmı ayıpmı çocuğum varken?
Genç kızkende ailem bana çok kızardı eğer biri varsa hayatımda şimdi de duyarlarsa kıyamet kopar ben ne yapıcam ayıp bişeymi yapıyorum bir insanı tanımaya çalışıyorum ben kötü bişeymi yapıyorum neden bana böyle suç işlemişim gibi davranıyolar sizce ne yapayım ben?
