Ne anlatsam nereden başlasam bilemiyorum..Binbir hevesle kurduğum, inandığım evliliğim bitti. Eşim olacak insan once beni ne kadar çok sevdiğine inandırdı. Bensiz yapamayacağına , beni asla bırakmayacak kadar sevdiğine.. o kadar inanmıştım ki sevgisine ne yaşarsak yaşayalım kopmayız birbirimizden diye düşünmüştüm. Ne yazıkki ilk tartışma da işk yokuşta o geri adım attı. Bizim için hiç bi mücadele vermedi direk boşanmak istedi. Normal aile kavgalarını tolere edemedi. Ayrılıp hayatına bensiz devam etmeyi seçti. O adam gitti şimdi yerine beni hiç sevmemiş hiç bana değer vermemiş bir insan geldi. Hayatına hemen başkalarını aldı. Ailesine yapılan haksızlıkların hesabını sormak yerine ailesini haklı bulup onlarla gününü gün edip ben hiç hayatında yokmuşum gibi davranmaya başladı. 2 ay oldu ayrılalı ama nasıl unuttu nasıl vazgeçti ben neden unutamıyorum anlamıyorum. 2 aydır her gün çevrimiçi oluşunu izliyorum, o kadar mutlu ki sanki ben hiç hayatında olmamışım gibi.. bana ayrıldıktan sonra bile bir kere yazmadı bir kere aramadı. Numaramı dahi eklemedi.. ben unutamıyorum ,o unuttu.. başka erkeklere gitmem bile umrunda olmadı başkasına git tesellini başka erkekte ara dedi üstelik bana. O kadar ağlayan adam herşeyi mi roldü.. Daha 8 aylık evliydik o kadar yanımda mutluyken.. biliyorum sende unut hayata dön diceksiniz ama gerçekten çok zor