Kendimde Degisiklik yapmak istiyorum. Bende bu okula basladi baslayali bir özgüven eksikligi varki anlatamam. Okulumdaki basarisizlik beni cok sarsdi. Kendimi ben bile taniyamiyorum. Icine kapanik olmaya basladim karamsar bir kiz. Eski hirsimdan umutlarimdan hayalerimden eser kalmadi. Insanlarla da iletisim kurmak da zorlaniyorum. Sanki onlara batiyormusum hissi var icimde. Eski sempatikligimi kaybettim sanki. Bu arada basklarinin hakkimdaki düsüncelerine önem vermeye basladim :/ ki aslnda takmam ama sürekli beynimde dolanir oldu. En büyük sorunum da deger verilmicek insanlara deger vermek deger vericegim insanlara deger vermemk. Yada verdigim degerin karisiligini alamamak. Yani bugün kardesim dedigim insan benden bisey istese kosa kosa giderim ama ayni sekilde olunca karsi taraf bi tedirgin. Anlamiyorum ben bu insanlari herkes nekadar iki yüzlü. Gercekden insanlardan sogudum. Bana hicbirkimse lazim degil ben kendime yetiyorum ama gelin görünki bu devirde helede okuyorsaniz illa birileriyle iletisiminiz olmali. Sirf karsi tarafin kalbi kirilmasin diye kendimi ezdiriyorum bunu farkettim. Karsimdaki beni bukadar önemsemiyor. Nedir bu salaklik anlamadim. Adamina göre muamele yapamiyorum. Bana yapilan Yanlislari cok cabicak unutan bir insanim. Bir insan size yanlis yaptiysa mantigim bana derki bu insanla iliskini kes en fazla mrb mrb. Ama Duygularimla adim atiyorum yani bu mal geliyor benim yüzüme gülüyr yani bende ona gülüyorum normal konusuyoruz . Yani bu Yanlis Farkindayim. Sen bi kere bana yanlis yapdin Degerini kaybettin gönlümde hala hangi yüzlü konusuyosun ? öyle degilmi arkadaslar .. Mesafeyi ayarlayamiyorum insnlarla böyle olunca dolayisiylada kendi degerimi düsürüyorum.
Ikinci degisdirmek istedigimde: Artik ayaklari yere basan ne yapdigini ne istedigini bilen bir insan olmak. Yasim 18 az cok iyiyi kötüyü biliyorum. Benimde dogru buldugum veya yanlis buldugum seyler var ama gelin görünki bi büyügüm karisinca ben afalliyorum. Kendi aklimdakini birakiyorumda onun yoluna gidiyorum. Söyle bisey var o büyük dogru yolu göstermeyedebilir.. Kolay kolay birine güvenipde sirrimi anlatmam.. konusdugum insanlari dinlerim ama asla benim hakkimda özel hayatima dair bisey bilmelerini istemem. Bu sinsilikmidir ? Akillilikmidir bilemiyorum ama böyleyim.. Böyle davranincada kendimi yapmacik hissediyorum ?
Brzda sizin yorumlarinizi almak istiyorum.. bi kardes gibi abla gibi .. Siz 18 yasindayken nasildiniz ? Bu yasda bu normalmidir ? Böyle seyler sizde yasadinizmi .. Yorumlarinizi bekliyorum simdiden tskrler
Ikinci degisdirmek istedigimde: Artik ayaklari yere basan ne yapdigini ne istedigini bilen bir insan olmak. Yasim 18 az cok iyiyi kötüyü biliyorum. Benimde dogru buldugum veya yanlis buldugum seyler var ama gelin görünki bi büyügüm karisinca ben afalliyorum. Kendi aklimdakini birakiyorumda onun yoluna gidiyorum. Söyle bisey var o büyük dogru yolu göstermeyedebilir.. Kolay kolay birine güvenipde sirrimi anlatmam.. konusdugum insanlari dinlerim ama asla benim hakkimda özel hayatima dair bisey bilmelerini istemem. Bu sinsilikmidir ? Akillilikmidir bilemiyorum ama böyleyim.. Böyle davranincada kendimi yapmacik hissediyorum ?
Brzda sizin yorumlarinizi almak istiyorum.. bi kardes gibi abla gibi .. Siz 18 yasindayken nasildiniz ? Bu yasda bu normalmidir ? Böyle seyler sizde yasadinizmi .. Yorumlarinizi bekliyorum simdiden tskrler
Son düzenleme:
