- 25 Haziran 2014
- 135
- 84
- 18
eşimin ailesi ile altlı üstlü oturuyoruz. herkesin birbirine sevgisi saygısı var çok şükür.
8-5 çalışıyorum. hafta sonlarım boş. eşimde aynı şekilde.
görümcem konuşamıyor yürüyemiyor hani yatalak gibi diyeyim. zeka olarak da 3 aylık bebek gibi. 16 yaşında ama. çok da tatlı . aynı bebek gibi seviyoruz onu. kokusu bile bebek gibi.
kayınvalidem 56 yaşında ona bakıyor. hiç yanından ayrılmıyor.
şöyle ki; benim çocuğum olunca illa ki izinli dönemlerim bitecek çocuğumu kayınvalideme emanet edeceğim.. zaten görümcemle ilgileniyor . nasıl yapar nasıl olur. çok zorlar mı. üzülüyorum yük olmak istemiyorum. ben ne yapabilirim en azından daha az yük olmak için hiç bir fikrim yok.. çocuk yapmaya korkuyorum.Bakıcıya da karşılar.
eşimde ailesine çok güveniyor. onlar hallederler yaparlar diye . eşimin bu tavrı da korkutuyor beni.
''bebeğin anne babası biz olacağız sorumluluğu bizde. ailen sadece bize istersek yardım eder'' diyorum.. hala diyor ki ben babama veririm çocuğu al yetiştir derim gönül rahatlığıyla diyor.. çok da güzel yetiştirirler ona da eminim ama. ben neciyim o zaman.. eşimde çok iyi baba olur aslında ama kendi ailesini ön planda tutuyor.. acaba benim anneliğime mi güvenmiyor .bu iki durum yüzünden çocuk yapmaktan korkuyorum..
eşime iyi anne olabileceğimi nasıl tavır veya sözlerle belli edebilirim.
8-5 çalışıyorum. hafta sonlarım boş. eşimde aynı şekilde.
görümcem konuşamıyor yürüyemiyor hani yatalak gibi diyeyim. zeka olarak da 3 aylık bebek gibi. 16 yaşında ama. çok da tatlı . aynı bebek gibi seviyoruz onu. kokusu bile bebek gibi.
kayınvalidem 56 yaşında ona bakıyor. hiç yanından ayrılmıyor.
şöyle ki; benim çocuğum olunca illa ki izinli dönemlerim bitecek çocuğumu kayınvalideme emanet edeceğim.. zaten görümcemle ilgileniyor . nasıl yapar nasıl olur. çok zorlar mı. üzülüyorum yük olmak istemiyorum. ben ne yapabilirim en azından daha az yük olmak için hiç bir fikrim yok.. çocuk yapmaya korkuyorum.Bakıcıya da karşılar.
eşimde ailesine çok güveniyor. onlar hallederler yaparlar diye . eşimin bu tavrı da korkutuyor beni.
''bebeğin anne babası biz olacağız sorumluluğu bizde. ailen sadece bize istersek yardım eder'' diyorum.. hala diyor ki ben babama veririm çocuğu al yetiştir derim gönül rahatlığıyla diyor.. çok da güzel yetiştirirler ona da eminim ama. ben neciyim o zaman.. eşimde çok iyi baba olur aslında ama kendi ailesini ön planda tutuyor.. acaba benim anneliğime mi güvenmiyor .bu iki durum yüzünden çocuk yapmaktan korkuyorum..
eşime iyi anne olabileceğimi nasıl tavır veya sözlerle belli edebilirim.
Son düzenleme: