Uzun zaman oldu foruma girmeyeli hiç yaşamadığım (doğal olarak ilk hamileliğim) değişik psikolojik süreçler geçirdim-geçiriyorum-
hikayemi özetlemek istiyorum cünkü bugünlerde yazmak ve paylaşmak benim için vazgeçilmez oldu.
Depresif bir ruh haline sahip olduğumdan sürekli bir karamsarlık ,umutsuzluk,mutsuzluk içerisindeydim taki 29.06.2012 de beta hcg değerimin 263 olduğunu görünceye kadar.Sevincimi nasıl anlatmalıyım ,hastanenin ortasında nasıl hüngür hüngür ağladığımı ve sonucuma defalarca baktığımı o anın belleğime nasıl kazındığını anlatamam:)
15.07.2012 de doktorum elime 3 adet kesenin olduğu bir ultrason görüntüsü verdi!!!Firdevs hanım o uğurlu elleriyle 3 emriyo transferi yaptı ve üçüde tutmuştu.şaşkınlığımı ifade edemem ikiz için hazırdım ama üçüzü düşünmemiştim bile.dr. önce tek yumurta ikizi olduğunu 3. bebeğin ayrı olduğunu söyledi daha sonra ki ultrasonlarımda bebeklerimin çift yumurta olduğu anlaşıldı ve 3. bebeğimin biraz sıkıntılı olduğunu söyledi doktorum ve 12. haftasında fetal redüksiyon yapılabileceğini söyledi , nasıl izin verecektim kalbinin durdurulmasına!!! gecelerce düşündüm ,ağladım fakat yapacak bişey yoktu üçüz gebelik riskliydi ama vicdanım hiç rahat değildi...hamileliğimin 10. haftasında şiddetli bir kanama geçirdim o kanamayı hissettiğim ve gördüğüm an donup kaldım ve artık herşeyin bittiği andı benim için .Hemen doktora gittik ve doktor 3. bebeğimin gittiğini diğerlerinin sağlıklı olduğunu söyledi.Rediksiyona gerek kalmamıştı bebeğim kendiliğinden gitti.Artık vicdanen rahat olduğumu söylemeliyim...
Yalnız hep diken üstündeyim her an bir şey olacakmış gibi ,dün kahverengi lekelenmeler oldu doktorumu aradım progestan200 kullan dedi bugün daha az oluyor lekenme ama yine de çok korkuyorum kaybetmekten(bunu düşünmek ve yazmak çok zor)
Evde yatıyorum ve aklıma bir sürü şey geliyor ;korkuyorum,üzülüyorum,umutlanıyorum,seviniyorum,boşluğa düşüyorum, boşluktan çıkıyorum bebeklerimi düşünüyorum onlarla parka gittiğimi ,onlarla alışveriş yaptığımı ve büyüdüklerini hayal ediyorum:))
İşte böyle tezat ruh halleri içerisindeyim.Sizlerle paylaşmak istedim bunları çünkü kim daha iyi anlayabilirki beni?(gerçi beni merak etmemiş olsanızda:))
Bu meşakkatli yola baş koyan tüm kadınları sevgiyle kucaklıyorum.
şimdiden allah hayırlı ve olumlu sonuçlar versin:)
