Yok Avrupa’da iş bulsam vize alsam gitsem misal asgari ücretle bir işte geçirebilir miyim ?
Sen head hunting firması kurucan kız bu gidişle
Kesinlikle haklısınızDiyorum ya kimin ne dediği benim düşünceme uymuyorsa ve doğruyu yaptığımdan eminsem çok umrumda değil.
Misal biz iş kurarken yatırım amaçlı aldığımız iki tane 1+1 evimizi sattık. Sermaye ihtiyacımız vardı ve zaten adı üstünde yatırım için yaptığımız iki evimiz dışında bir şeyimiz yoktu. Ebeveynlerimiz çok söylendi yapılan mal satılır mı, iş tutmazsa ne yaparsınız diye. Evet tutmayabilirdi o zaman en kötü ihtimalde 5 sene önceki halimize dönecektik.
Eşime “sen bu işi senelerce istedin, tutmama ihtimalide var. Elimizde iyi kötü mesleklerimiz var, yeniden işe girer çalışırız. Yeter ki kaybetmeye başladığımızı gördüğümüz an zorlamayalım yüklü borçlar açmayalım” dedim.
Konunun özü cesaret olmadan bir sonra ki adımı atamıyorsun, yerinde sayıyorsun. Sen bugün yurtdışına gitmeyi kafana koyar kendini o konuya adapte edersen ve amaç edinirsen olur. Çünkü işin içine girince öğrenirsin, öğrendikçe farkındalığın artar. Farkında oldukça artı eksi dengesini daha iyi yapıp cesaret edebilirsin.
Bugün bir profösör ve uzman doktor aynı ücretle muayene etmez hastasını. Çünkü prof seninde dediğin gibi o ünvan için zamanını, emeğini veriyor. Yeni kitaplar alıp okuyor, seminerlere katılıyor, uzmanlık alanıyla ilgili araştırmaları takip ediyor. Doğal olarak yaptığı yatırımın karşılığını istiyor.
Biz millet olarak vermeye alışığız ama almaya gelince hakkımız olmadığını düşünüyoruz. Kendimize yaptığımız en büyük haksızlıkta burada başlıyor. En basitinden bir mütahhit yaptığı evin özelliklerine, kalitesine göre bir bedele satmak istiyor. Verdiğim emeğin, zamanın, harcadığım maddiyatın karşılığını istemekle aynı mantık bence.
O zaman düzgün bir iş bulmak gerekiyor sanırımBaska turlu bir vize ile mi, ogrenci vizesi gibi? Onda da saat siniri var sanirim.
Asgari ucretli bir is ile aile olarak vize alamazsiniz. Mesela duymussunuzdur insaat isi ile gidenler vs oluyor, onlar eslerini cocuklarini goturemiyorlar mesela.
Gelsin kırsın dizini otursun memleketinde o zaman tutan mı varmış. Ay sinir oldum+1111111111111
Yurt dışında yaşayan arkadaşımın bana imrenmesi (memleketimdeymisim) kendisi de ülke ülke geziyor vize sorunu yok. Sen benden şanslısın diyordu yanımda olsa tokatlamak isterdim
Olabilir maddi sıkıntı olsa da sonuçta memleketin demişti. Aç kalınca ailemi kemireyim o zaman demiştim.
Ay kendini gizlemek istemiyorsan ben de ekleyeyim linkedindeYok yaf, bana talep çokİş arayanlar kendileri bana yazıyorlar hepsi hasta bana
Ex işyerimde CEO dedi ki gitmeden yerine birini bul öyel git. İşilanını paylaştım Linkedinde mesaj yağdı, sonra benim bulduğum biri işi kaptı.
Yine ex şirketimde çalışırken bir gün 1 kız mesaj attı kariyer tavsiyesine ihtiyacım var, PhDden nasıl endüstriye geçebilirim diye. Ben de tamam dedim 20dk konuştuk. 6 ay sonra bizim şirkette iş vardı, ilanını paylaştım. Bu kız da beni düşünür müsünüz yazdı ben de düşünürüz CV at dedim patron çok beğendi işi kaptı.
Yeminle bana talep çok, Linkedinden ordan burdan beni dikizleyenler gözlerini açık tutup işlere kondular görüyorsunuz
Aslında hayatımızın 5 yılı küçük Almanya Avusturya'da geçti ve ben öyle bir bıkkınlık yaşadım ki...Yani yani haksızsınız diyemem, yalnızlık kesinlikle var. Bebenin okul da şans işi çok iyi bir okula da düşebilir, öğretmenlerin yabancı diye gözardı ettiği bir yere de.
Maddi durumunuz iyiyse, işlerinizden memnunsanız mobbing taciz vb yoksa, hayattan da memnunsanız bence mutlu olduğunuz hayatı bırakmayın. Evet memleket kötü durumda ama göç etmek de hiç kolay bir şey değil. Ben 25 yaşında geldim, 8.yıldayım 8 yılın 8nde de hep yabancı hissetim, Almanya için burda doğmadıysan böyle, toplumda sonsuza kadar yabancı olarak kalıyorsun. Hayat iyiyse aileyi arkadaşları bırakmayın. Haydi bakalım derseniz de kötü değil, evi satmayın, olmadı 2 yıl takılır macera yapar beğenmezseniz de dönersiniz.
Niye ayrımcılığa uğramasından korktunuz? Böyle bir şeyler yaşandı mı siz ordayken?Aslında hayatımızın 5 yılı küçük Almanya Avusturya'da geçti ve ben öyle bir bıkkınlık yaşadım ki...
7 yıldır ülkemizdeyiz gidişat bizi çok endişelendiriyor ama en azından ekonomik kaygılar yaşamıyoruz. Yeteri kadar arkadaşlarımız var hem de kızıma arkadaşlık yapacak çocukları olan :) Kızım ormanın içersinde çok güzel bir kreşe gidiyor, eşim ve ben evden çalıştığımız için trafik vs hiç çekmiyoruz. Kızımın okul zamanı geldiğinde parasını verip koleje yollama şansımız var. Yurtdışında paran da olsa iyi eğitim aldiramazsin çünkü herkes eşit ve bu defa da ırkçılık olursa ne olacak kaygısı yaşıyorum. Kızım çok sosyal ve öğretmenlerine göre üstün zekalı, içine kapanmasından korkuyorum.
Görece güzel bir hayatımız var ama addalete bi gün ihtiyacımız olursa gibi sorular kafamızda..
Al işte mühendislik kazanıp okuyan biri bile istediği şartlarda yaşayamıyorsa, geleceğinden bu kadar umutsuzsa nasıl refah seviyesine ulaşsın bu ülke.Kesinlikle haklısınız
Bir de bizde şu var
Her meslekten her işten çok insan olduğu için alıcı da bu kaliteli mi iyi mi diye bakmıyor
Ucuz mu diye bakıyor doğrudan
Ucuz değilse senden ucuzu da var başka mühendis mi yok sanki diyor
Yani kaliteyi aramadığı için bizde mecburen emeğimizin çok çok altına çalışmak zorunda kalıyoruz böyle işte
Cesaret olmadan da hiç bir şey olmuyor.
Daha yaşımız genç sayılır ve 65 yaşına kadar çalışacağız. O yüzden aynı yerde aynı konumda aynı maaşta aynı standartlarda kalmak istemiyorum. Bir şekilde ya kendi işimi kurmak ya da yurtdışına göç etmek istiyorum. Ama bu ülkede maaşlı çalışan olmak istemediğim kesin.
Aslında hayatımızın 5 yılı küçük Almanya Avusturya'da geçti ve ben öyle bir bıkkınlık yaşadım ki...
7 yıldır ülkemizdeyiz gidişat bizi çok endişelendiriyor ama en azından ekonomik kaygılar yaşamıyoruz. Yeteri kadar arkadaşlarımız var hem de kızıma arkadaşlık yapacak çocukları olan :) Kızım ormanın içersinde çok güzel bir kreşe gidiyor, eşim ve ben evden çalıştığımız için trafik vs hiç çekmiyoruz. Kızımın okul zamanı geldiğinde parasını verip koleje yollama şansımız var. Yurtdışında paran da olsa iyi eğitim aldiramazsin çünkü herkes eşit ve bu defa da ırkçılık olursa ne olacak kaygısı yaşıyorum. Kızım çok sosyal ve öğretmenlerine göre üstün zekalı, içine kapanmasından korkuyorum.
Görece güzel bir hayatımız var ama addalete bi gün ihtiyacımız olursa gibi sorular kafamızda..
Kolay degil ama yapılabilir bisey. Diorum aslinda. Sadece biraz uğraşmak ve kararli olmak lazim.Almazlar yani zor diyorsunuz
Nereye atayım kendimi
Yani bence giden insanin dönüp zengin olma gibi bi hayali olmamali. Artik hayata orda devam etme kararin varsa gitmelisin. Pound kazanmanin burda bi avantaji yok pound harcadiktan sonra :)Arkadaşım işletme mezunu
Gs üni de master yaptı
Bir şekilde Londra’da ünv programına kayıt olmuş
O arada Londra’da bir şirkette işe başlamış
Çok aşırı bir İngilizcesi de yok
Ama sonuç olarak sterlin bazında maaş alıyor
Senelik izinleri bize göre daha fazla
20 sene çalışsa 50 yaşında Türkiye’ye dönse zengin oluyor burada
Tabi o zamanın ekonomik koşullarını öngöremeyiz belki ama az çok tahminen
Yengeç pintisin falan ama şu şikayet etmek yerine hep çözüm odaklı olman öyle büyük erdem ki, farkında değilsen ol lütfen :)) ve de önerdiğin yöntem için de çok çok çok teşekkür ederim kendi adıma, bilmiyordum bunu. Ve de konuyu okumanın en büyük kazanımı bu mesajın oldu benim için :))Kızlar yine ben,yine bedava bir öneriyle geleyim...
Çok güzel bir app var, Rosetta Stone diye.
30 yıllık bir dil öğrenme programı, oldukça da kaliteli . Ama applicationu aylık 50 TL, ömürlük de 1900 lira. Yani çoğu insan için pahalli.
Amaaaa cumhurbaşkanlığı kütüphanesi onu satın almış, yani edevlet ile kütüphaneye üye olup ücretsiz bir şekilde kullanabiliyorsunuz.
Linki şöyle paylaşayım, Aşağıda Rosetta stone'a gelin, detayı göre basın. Orada tarif ediyor nasıl yapacağınızı
Direk ırkçılık olmadı ama dolaylı olarak oldu, ikinci sınıf insan psikolojisine itildim diyebilirim.Niye ayrımcılığa uğramasından korktunuz? Böyle bir şeyler yaşandı mı siz ordayken?
Bir sürü departmanı vardı. İş geliştirme diyeyim benimkine. Bilindik bir firma isim vermek istemedim.Şirketiniz ne üzerine idi ?
Direk ırkçılık olmadı ama dolaylı olarak oldu, ikinci sınıf insan psikolojisine itildim diyebilirim.
Mesela hic saf Avusturyalı arkadaşım olmadı, belki de az olduklarindandir bilemiyorum.
Mesela resmi kurumlarda Almanca kendimi ifade ettiğimde yabancı olduğumu bildikleri halde çok hızlı konuşup anlamadığımda tercümanla gel demişlerdi, ingilizce konustugumda ise saygı duyduklarını hissettim bu yüzden Almanca kullanmayı bile bırakmıştım çoğu yerde.
Saf Avusturyalılar genelde şehrinin belli bölgelerindeler ve o muhitten yabancıların ev kiralayabilmesi pek mümkün değil ve o bölgenin okulları göçmen bölgelerinden çok daha kaliteli.
Öğretmenler doğrudan belli etmese de ön yargılı, tamamen kendi hazırladığım hatta yardım bile alamadığım çoğu ödevin kopya olduğunu iddia ettiler, randevu alıp saatlerce sorularına maruz kalarak artı aldım derslerden ama sıradan bir Avusturyalının bunu yaşadığını görmedim.
Bunun gibi şeyler dolaylı bir ırkçılığın olduğundan eminim ama ispatlayamam :)
Şimdi gidersek biz saygın meslek grubunda olacağımız için eminim böyle şeylere maruz kalmayacağız ama bu defa da kızımdan yana korkularım, ya göçmen okuluna giderse, ya dil bilmediği için dışlanır ve içine kapanırsa gibi şeyler...
İyi ki sordunuz valla kaygılarımı anlatmaya yer atıyormuşum
TeşekkürlerYengeç pintisin falan ama şu şikayet etmek yerine hep çözüm odaklı olman öyle büyük erdem ki, farkında değilsen ol lütfen :)) ve de önerdiğin yöntem için de çok çok çok teşekkür ederim kendi adıma, bilmiyordum bunu. Ve de konuyu okumanın en büyük kazanımı bu mesajın oldu benim için :))
Göç başka turizm başka demişler, ben bir iki günlüğüne gittiğimde bile çok sıcakkanlı, hoşsohbet insanlara denk gelmiştim. Türkiye'de tanıştıklarim da genelde bıcır bıcır , sohbet edip dönünce de mektup yazan insanlar olmuşlardır. Ama belki de doğal ortamında farklılardirBöyle insanlar hiçbir yerde görmedim gittiğim her yerde yüzüme gözlerini dikip malca baktılar. ***Almanlar yüzeysel de olsa yine az biraz muhabbet eder, 2 kelam eder, sadece tanışıklık olur ama arkadaşlık olmaz. Almanlar da birbirleriyle arkadaşlığın çok zor olduğundan yakınıyorGenel olarak Alman biriyle arkadaşlık bağı kurmak zor, kafalar acaip.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?