Puff, bi kere gidebilmek ve orada haklar (çalışma, oturma izinleri vs.) edinebilmek başlı başına büyük sorun, zaman, efor, sabır, maddiyat gerektiren şeyler. Orası çok ayrı, muhtemelen birileri zaten yazmıştır 'e nası gideceksiniz?' falan diye, okuyamadım tüm yorumları. Neyse ben oralara girmeyeceğim.
Ben 3 yıldır yurtdışında yaşıyorum. İlk yıl adaptasyondu arkadaş edinebilmekti sistemi anlamaya uyum sağlamaya çalışmaktı falan derken, zor geçti. 2. yıl bir nebze iyiydi. Artık arkadaşlarım vardı, düzenim bi nebze oturmuştu. Arkadaşlarımın her birini tek tek öyle çok sevdim ki. İnsan ilişkilerinde ki o seviyeye bayılıyordum. O yıl çok eğlendim. Çok mutluydum. Ben burada ömür boyu yaşarım yeaaa diye düşünüyordum. Ama bu yıl bir buhrandır gidiyor, ailemi özlüyorum. Burada ne arıyorum nedir benim amacım napıyorum burada bilemiyorum. Çok para kazanamıyorum malesef. Bir süre daha stajyer olarak çalışmam gerek. Belki nedeni budur. Herhangi bir avrupalı gibi fıldır fıldır seyahat edemiyorum. Türkiyeye de sık gidemiyorum. ailem zaten gelemiyor. Buralılar genelde daha çok kendi içlerinde yaşarken, international insanların içine girip arkadaş olabilmek daha kolay. Ama öyle olunca da o insanlar, burada kalıcı insanlar olmuyorlar genelde. Bir sirkülasyon var.Benim tüm arkadaşlarım ya ülkelerine döndü 1-2 yıl burada kaldıktan sonra, ya başka bir ülkede iş bulup taşındılar. Burada kalıcı olan insanlarla derin ilişkiler kurabilmek çok önemli bence.
Dışarı çıkıp eğlenmelik çok çok insan var, bide açık görüşlüysen herkesle iletişim kurabilirsin. ama duygusal iniş çıkış yaşadığın bir zamanda sarılıp ağlayabileceğin, bi ihtiyacın olduğunda yardım isteyebileceğin birisi olmuyor.. Tek ve dik olmak zorundasın.
Valla ilk 2-3 yıl ne olduğunu anlamadan bir hareketli geçiyor ama sonra ' ben ne yapıyorum burada? çok yalnızım(etrafın insan dolu bile olsa), ne yapacağım, burada ben ne için kalıyorum... düşünceleri üşüşmeye başlıyor.
Anne baba kardeş kuzen teyze zart zurt, aslında o kadar önemlilerki.. Birisi gerek birileri gerek. Bunların hiçbirinin kolay ulaşılabilir yerde olmamaları büyük buhran.
Evet bende çok idealist geldim, avrupa yaşam tarzında, medeniyetinde, imkanlarında yaşamak istiyorum kesinlikle dedim, hiç şüphem dahi yoktu burada gelirken istediklerimden. Ama kara bir tarafı var yurtdışında yaşamanın, ve emin olun bu tarafı gayet büyük.
Önceden almancıların, 'türkiyeye gelmek istiyoruz ama düzenimizi bozamıyoruz' lafına kıl olurdumda şimdi anlıyorum ne demek istediklerini ve hissettiklerini