Yürüyen Mikrop Muamelesi!?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Merhaba arkadaşlar,
Uzun zamandır foruma uğramıyordum. Bugün çok ciddi olmayan ama canımı da sıkan bir olay yaşadım. "Bu durumu çocuğu olan bir arkadaşıma sormalıyım!" diye düşünürken burası geldi aklıma. Şöyle ki; abla diye hitap ettiğim bir arkadaşım var. Yıllar önceki iş ilişkimiz ve mesleğinden ötürü kendisine çok saygı duyarım. Belirli aralıklarla telefonla ya da yüzyüze görüşürüz. Yine böyle bir görüşme için gün belirlemiştik. Hatta özellikle pazartesi günü olsun demiştik. Önceki birkaç pzt gününde ya onun bir işi çıktı ya da benim, erteledik mecburen. Sonra yarın için sözleştik. Oğlunun grip olduğunu, yarın hastaneye götüreceğini söyledi ve dedi ki, "iyileşince görüşürüz."
Şaşırdım, ne diyebilirdim ki. Tamam dedim. Hatta bulunduğu mahalleye zaten gideceğimi, saatini kesinleştireyim diye ona sorduğumu söyledim. Yine aynı cevap.o_O
Kendisi titiz biridir. Hatta şöyle söyleyeyim, haddinden fazla korumacı bir anne olduğunu düşünüyorum. Oğlu 2 yaşında. Ve ona sahip olabilmek için çok emek verdiler. Ona karşı bu hassasiyetini anlıyor ve saygı duyuyorum ama kabul etmemesine de şaşırmaktan kendimi alamıyorum. Hatta ne şaşırması, basbaya bozuldum yani! Kendimi kötü hissettim.
Ben evliyim ama çocuğum yok. Bu durum normal mi, acaba ben mi anlayamadım?
Benimde bi kac arkadaşım var oyle cocuklar hasta oldumu görüşmek istemezler ki bende öyleyim ama mikrop açısından değilde cocuk hasta ateşli vs oluyor mızmız ağlamaklı oluyorlar insan oturduğundan anlamıyor
 
Yani ben yanliş anlamaz aksine mutlu olurdum. Yanliş anlamasin burda kimse ama bende gripli insanin evine gitmek istemem ya da buluşmak istememm.. Bir kere hastalik var bulaşma ihtimali de çok yüksek. Hatta ben yigenim ilk hasta oldugunda yuzume hapşurmuştu aman onun hastaligindan ne olur demiştim de 3 ay hastaligim geçmemişti...

Ben gripkende benim evime kimse gelsin istemem.
Ve zaten çocuklar hastayken huysuz oluyorlar.
 
abartmayın ya yani çok normal değil mi küçük çocuk bu evde çorbasını verip gezmeye çıkamaz ya.

bence sizin özgüven probleminiz var ne alaka yürüyen mikrop falan kafanızdan yazmışsınız.
 
Bem cocugum hastaysa allah korusun ins olmaz dunya bna zindan olur atesi ciksa atesim cikar ishal olsa bnde ishal olurum oksurse oksururm yani pskljik olarak cokuyorum boyle bir durumda degl gezmk nefes almak izdirap oluyor insana ins sizde anne olunca anlarsiniz allah dileyen herkese nasip etsin ins
 
Herkes yazmış asıl sebebini ama ikna olmamışsınız çok alıngansınız bence arkadaşlık ayarınızı gözden geçirin
 
Ben şöyle düşündüm: hasta olduğu için bağışıklığı zayıf olacak ve belki de grip geçmeyecek, ilerleyecek diye düşündü. Çünkü, daha önce de ben hasta olduğumda yine kabul etmemişti. :)
Diyorum ya, bu duyguyu anlamaya çalışıyorum, saygı duyuyorum ama bu sefer alındım nedense. Sonuçta kış mevsimindeyiz, çoluk çocuk, genç yetişkin herkes grip bu ara.
Kadinin gozu girip uyuyamadigi yatagi ve burnu tikali gece uyuyamayan 2 yas sendromlu oglundan baska kimseyi gormez ki🤦🏼‍♀️
Bide 2 yasinda Allahim bide erkek cocuk 😂 aklima oglum geliyor off o zamanki hastaliklari beni eve kitlerdi.
Sizlik bisey yok, kadin cok hakli
 
O çocuğu hastayken görseniz emin olun siz bir daha gitmek istemezsiniz. Şöyle düşünün 10-15 dk aralıklarla hatta bazen aralıksız son ses ağlayan bir bebe var. Bu bebeler genelde hasta oldukları zaman yemek yemezler ama ilaç içmeleri gerekir. O ilaç eğer tadı güzel değilse binbir tantana ile içirilir. Her şeyi tutturuyorlar zaten orası ayrı. Hele hastaneye gidecek demişsiniz bir de orada kan alırlarsa ki genelde alıyorlar eyvahlar olsun. Kaldı ki size de hastalık geçebilir. O da ayrı bir faktör.
 
Merhaba arkadaşlar,
Uzun zamandır foruma uğramıyordum. Bugün çok ciddi olmayan ama canımı da sıkan bir olay yaşadım. "Bu durumu çocuğu olan bir arkadaşıma sormalıyım!" diye düşünürken burası geldi aklıma. Şöyle ki; abla diye hitap ettiğim bir arkadaşım var. Yıllar önceki iş ilişkimiz ve mesleğinden ötürü kendisine çok saygı duyarım. Belirli aralıklarla telefonla ya da yüzyüze görüşürüz. Yine böyle bir görüşme için gün belirlemiştik. Hatta özellikle pazartesi günü olsun demiştik. Önceki birkaç pzt gününde ya onun bir işi çıktı ya da benim, erteledik mecburen. Sonra yarın için sözleştik. Oğlunun grip olduğunu, yarın hastaneye götüreceğini söyledi ve dedi ki, "iyileşince görüşürüz."
Şaşırdım, ne diyebilirdim ki. Tamam dedim. Hatta bulunduğu mahalleye zaten gideceğimi, saatini kesinleştireyim diye ona sorduğumu söyledim. Yine aynı cevap.o_O
Kendisi titiz biridir. Hatta şöyle söyleyeyim, haddinden fazla korumacı bir anne olduğunu düşünüyorum. Oğlu 2 yaşında. Ve ona sahip olabilmek için çok emek verdiler. Ona karşı bu hassasiyetini anlıyor ve saygı duyuyorum ama kabul etmemesine de şaşırmaktan kendimi alamıyorum. Hatta ne şaşırması, basbaya bozuldum yani! Kendimi kötü hissettim.
Ben evliyim ama çocuğum yok. Bu durum normal mi, acaba ben mi anlayamadım?
Sizinle alakalı değil. Çocuğu hastayken insanda ne hal kalıyor ne moral. Yeterince ilglenemeyeceği ve muhabbet edemeyeceği için ertelemiştir. Ben çok iyi anladım onu. Çocuklar hastayken annem ile bile konuşmak istemiyorum bazen.
 
Merhaba arkadaşlar,
Uzun zamandır foruma uğramıyordum. Bugün çok ciddi olmayan ama canımı da sıkan bir olay yaşadım. "Bu durumu çocuğu olan bir arkadaşıma sormalıyım!" diye düşünürken burası geldi aklıma. Şöyle ki; abla diye hitap ettiğim bir arkadaşım var. Yıllar önceki iş ilişkimiz ve mesleğinden ötürü kendisine çok saygı duyarım. Belirli aralıklarla telefonla ya da yüzyüze görüşürüz. Yine böyle bir görüşme için gün belirlemiştik. Hatta özellikle pazartesi günü olsun demiştik. Önceki birkaç pzt gününde ya onun bir işi çıktı ya da benim, erteledik mecburen. Sonra yarın için sözleştik. Oğlunun grip olduğunu, yarın hastaneye götüreceğini söyledi ve dedi ki, "iyileşince görüşürüz."
Şaşırdım, ne diyebilirdim ki. Tamam dedim. Hatta bulunduğu mahalleye zaten gideceğimi, saatini kesinleştireyim diye ona sorduğumu söyledim. Yine aynı cevap.o_O
Kendisi titiz biridir. Hatta şöyle söyleyeyim, haddinden fazla korumacı bir anne olduğunu düşünüyorum. Oğlu 2 yaşında. Ve ona sahip olabilmek için çok emek verdiler. Ona karşı bu hassasiyetini anlıyor ve saygı duyuyorum ama kabul etmemesine de şaşırmaktan kendimi alamıyorum. Hatta ne şaşırması, basbaya bozuldum yani! Kendimi kötü hissettim.
Ben evliyim ama çocuğum yok. Bu durum normal mi, acaba ben mi anlayamadım?
Bence çocuk huysuz ve sizinle ilginemez diye düşünmüştür.
 
4,5 yaşında nezle bir bebe annesi olarak yazıyorum boşuna alınmayın. Hem çok zor oluyor hasta çocuk bakmak hemde tam tersi size hastalık bulaşmasın diye düşünmüştür. Çok klasik olacak ama anne olunca anlayacaksınız
 
Ben şöyle düşündüm: hasta olduğu için bağışıklığı zayıf olacak ve belki de grip geçmeyecek, ilerleyecek diye düşündü. Çünkü, daha önce de ben hasta olduğumda yine kabul etmemişti. :)
Diyorum ya, bu duyguyu anlamaya çalışıyorum, saygı duyuyorum ama bu sefer alındım nedense. Sonuçta kış mevsimindeyiz, çoluk çocuk, genç yetişkin herkes grip bu ara.
Hasta olduğunuz zaman asla çocuklu yada bebekli eve gitmeyin zaten
 
Hastaneye gideceğiz demiş zaten. Bir de onun evinde şimdi dünya telaş vardır. "Hasta mı oldun hasta mı baktın" derler. çocuğunuz olunca anlarsınız, siz şu an onun halini anlamıyor kendi halinize üzülüyorsunuz. Benim de babam hastayken böyle beni anlamayıp küsen arkadaşlarım olmuştur. Babamın yanından bir saniye ayrılamıyorum, ilaçlarla hastane ile uğraşıyorum, uykusuz yorgun, bin parçaya bölünmüşüm bir arkadaş "gidip pizza yiyelim" diyor hayır dedim diye küsüyor. Hoş O bana yardım teklif etmedi diye benim ona küsmem gerekirdi ama neyse.
 
Hasta bir çocukla nasıl rahat oturup misafir ağırlanabilir? Bence siz empati yapamıyorsunuz.

Çocuk gripmiş. Huysuz olur, uyutmak dinlendirmek ister.. Hasta çocuk yemek bile yemek istemez. O bile uğraştırır..

Çocuksuzken bile çocuklu kadınlarla empati yapabilirdim. Kimse çocuğu hastayken karşıdakini eğlemek istemez..
 
vala bır anne çocuğun burnu aksa dünyayı durdururur.kaldıki çay içmeye vakıt ayırsın.
bozulcak birşey yok.
 
2 yaşındaki çocuk büyük çocuk gibi hasta olunca kenarda yatmaz.
Onlar muhtemelen geceleri uyumuyor, gündüzleri de ağlama eşliğinde geçiriyorlar.
Bu durumda sizinle muhabbet etmeye ne enerjisi ne isteği olur.

Bu kadarını tahmin edemeyebilirsiniz ama yine de garip evde hasta çocuk varken kabul edilmemenize şaşırmanız.
 
Son düzenleme:
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X