- 7 Mayıs 2013
- 153
- 4
- Konu Sahibi hande_sultan
- #221
Hande sultan ben hala araftayım. Eşim halinden memnun mutlu mutlu geziyor. 5 ay oldu. ne birleşmek için çabalıyor ne de dava için. Dün aç davayı dedim. Sen aç dedi. Utanması da yok artık. Ne yapmaya çalışıyor bilmiyorum. Beni yıldırmaya galiba. Ben de artık önümü görmek istiyorum. Bu arada o arkadaşlarıyla hala görüşüyormuş . Adamda da ne mide varmış anlamadım. Dallas gibi oldu bizimkisi. Nasıl böyle birisiyle evlenmişiz, ne idik ne hale geldik anlamadım. Neyse Allah yardımcımız olsun. Sabredelim bakalım. Zaman ne gösterecek. Ama bir gün dualarımızı yaşayacağız inşaallah.
dert arkadaşım ben nacizane fikrimi söylemek istiyorum.elbetteki bu hep böyle gitmeyecek.sonunda bitecek.eğer senin hala umudun varsa, yani dönse kabul edebilirim diyosan sonuna kadar bekle.çünki kendimden biliyorum,severek ayrılmak çok zor.işin içine birde eşini başkasına bırakamama duygusu girince sonuna kadar çabalamak istiyorsun.ama böyle bir ihtimal yoksa,bence daha fazla yıpranma.çünki onu bekledikçe daha çok bağlanıyorsun.o dava açarsa ve sende anlaşmalıyı kabul edeceksen, o açmasa bile sen aç derim.biran önce biterse için daha çabuk soğur.belkide yeniden aşık olabilirsin.hala nikahın olduğu için bunları düşünemiyorsun biliyorum.ama bence unutmana yardımcı olacak biri çıkabilir.eğer davayı çekişmeli açmak istiyorsanda elinde somut deliller gerekli.bunlar varsa öylede yapabilirsin.ama ozaman hiçbirşekilde saygı kalmıyo.oda elinden gelen pisliği yapıyo.çok yıpranıyosun.yani düşünsene benim eşim borç altındayız eve zarar gelebilir gerekçesiyle ablamın üzerine geçirttiği evi şimdi ablasının üzerine benden mal kaçırdı diyo.düşünebiliyormusun.Allah şahit kendi zorla verdirtti.yani minareyi çalan kılıfını bulur misali...