- 14 Kasım 2015
- 1.471
- 2.568
- 133
- Konu Sahibi Kahlofrida
-
- #1
Hic ummazdim ben de ondanpislik erkek davranışı
Arayan soran kız varken elinde tut anlayışı
Özellikle bunun evlendiği halde ne yaparsın nasılsın deyip evliliğinde ki sorunlardan bahsetmeye baslayani var tam nefret edilesi
İyi ki olmamış diyorum ben
Aslında umut vermemiş , siz fazla beklentiye girmişsiniz. Seven erkek kaybetmeyi göze almazdı. Keske beklemeseydiniz.
Ben hep adım attım sorun şu ki o da geri çekilmedi. Farkındaydı ve sürdürmeyi secti. Ben göremedim bunu. Duygularım canlı kaldi haliyle. Aynen oyle seven kaybetmeyi goze alamazdı.Bana umut vermiş gibi görünmedi.siz hep adım atmışsınız.maddiyatida bahane etmiş sanirim.hayirlisi olsun
Ev kiralarından aile sorunlarından şikayet etmek yerine kaba olmasını tercih ederdim.Umut vermemiş,
Sadece kaba olmak istememiş.
Herkesin bakış açısı işte.Ev kiralarından aile sorunlarından şikayet etmek yerine kaba olmasını tercih ederdim.
Var böyle tipler dediğim gibi hem kadın da hem erkekteHic ummazdim ben de ondan
Karakteri oturmamış canım düşünsene bu adamla evlensen emin ol mutsuz olurdunNereden başlasam bilmiyorum. Yaklaşık 2 bucuk sene evvel başlayan bir mevzu bu. Aynı yerde çalıştığım biri vardı. Ortak bir tanıdığımız aracılığla yakıştırılmıştık. Bu konu ikimize de açıldı. O bir takim maddi konuları öne sürerek reddetti. Aradan gecen 1 yil boyunca biz yakınlaştık. Hediyeleşmeler, mesajlaşmalar vs. Ben maddi konuları gercekten anlattigina gore oldukca zorlu olmasina ragmen aşabilecegimiz mesajini verdim konusmalarimla. Bazen konuşamadıklarımızı bana baska yollarla iletirdi. O tanidik vasitasiyla. Hani cok istermis de imkani yokmus gibi. Bir umuttur hep besledim. Oradan tayinimiz çıktığında arkamdan gozleri dolu dolu oldu. Ayri sehirlere gecince bu arkadasimiz beni aramaz sormaz oldu. Ben bir defa aradım 5 ay sonra. Havadan sudan konustuk. Gayet samimi telefonum bozuktu arayamadim mahcup ettiniz dedi. Neyse dedim bi dahakine siz ararsiniz. Bir yandan tanışmak isteyenler vardı. Ama belki o da beni bekliyordur üzülür dedim yaklaşmadim. Aradan bir 6 ay daha gecti. Artik umudumu kesmistim cunku insan illa duygusal manada degil onca dostlugun hatrina arar. Ah salaklığım tuttum mesaj attim. Nasilsiniz gibisinden. 1 saat kadar konustuk neler yaptigimizdan bahsettik. Guzel dileklerle konusmayi sonlandirdik. Tabi ben yine onun arayip sormamasina sitem de ettim. Ama artik kesin olarak da kafamda kalan son hatirasini da sildim. Aradan 4 ay daha gecti. O arada baska bir girisimim olmadi. Peki ne ogrendim simdi evlenmiş. Evlenecek tabi birsey diyemem ama ya o kadar mesaj attim, aradim bir gunde evlenmedigine gore insan gibi soylesen daha iyi olmaz mıydı? Kendimi aptal gibi hissediyorum nasil bu kadar kör oldum ben. Ona karsi duygum yok ama gercekten uzuldum neden bilmiyorum. 4 yil evlenemem demisti bu arkadas. 1 yilda piyango vurmadiysa bana niye umut verdi bile bile? Ortak tanığımızla gorusuyorlarmis o illa biliyordur o neden soylemedi?
Samimiyetsiz insanlar işte. Ortam değişince yapılan iyilikler gösterilen insaniyetli tavirlar unutuluyor.bosvermekten başka elden ne gelir.Nereden başlasam bilmiyorum. Yaklaşık 2 bucuk sene evvel başlayan bir mevzu bu. Aynı yerde çalıştığım biri vardı. Ortak bir tanıdığımız aracılığla yakıştırılmıştık. Bu konu ikimize de açıldı. O bir takim maddi konuları öne sürerek reddetti. Aradan gecen 1 yil boyunca biz yakınlaştık. Hediyeleşmeler, mesajlaşmalar vs. Ben maddi konuları gercekten anlattigina gore oldukca zorlu olmasina ragmen aşabilecegimiz mesajini verdim konusmalarimla. Bazen konuşamadıklarımızı bana baska yollarla iletirdi. O tanidik vasitasiyla. Hani cok istermis de imkani yokmus gibi. Bir umuttur hep besledim. Oradan tayinimiz çıktığında arkamdan gozleri dolu dolu oldu. Ayri sehirlere gecince bu arkadasimiz beni aramaz sormaz oldu. Ben bir defa aradım 5 ay sonra. Havadan sudan konustuk. Gayet samimi telefonum bozuktu arayamadim mahcup ettiniz dedi. Neyse dedim bi dahakine siz ararsiniz. Bir yandan tanışmak isteyenler vardı. Ama belki o da beni bekliyordur üzülür dedim yaklaşmadim. Aradan bir 6 ay daha gecti. Artik umudumu kesmistim cunku insan illa duygusal manada degil onca dostlugun hatrina arar. Ah salaklığım tuttum mesaj attim. Nasilsiniz gibisinden. 1 saat kadar konustuk neler yaptigimizdan bahsettik. Guzel dileklerle konusmayi sonlandirdik. Tabi ben yine onun arayip sormamasina sitem de ettim. Ama artik kesin olarak da kafamda kalan son hatirasini da sildim. Aradan 4 ay daha gecti. O arada baska bir girisimim olmadi. Peki ne ogrendim simdi evlenmiş. Evlenecek tabi birsey diyemem ama ya o kadar mesaj attim, aradim bir gunde evlenmedigine gore insan gibi soylesen daha iyi olmaz mıydı? Kendimi aptal gibi hissediyorum nasil bu kadar kör oldum ben. Ona karsi duygum yok ama gercekten uzuldum neden bilmiyorum. 4 yil evlenemem demisti bu arkadas. 1 yilda piyango vurmadiysa bana niye umut verdi bile bile? Ortak tanığımızla gorusuyorlarmis o illa biliyordur o neden soylemedi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?