- 5 Mart 2022
- 292
- 499
- 33
- 34
- Konu Sahibi Ruyamdabuluttum
- #1
Ben şimdi ki nesli gerçekten anlamıyorum .Eskiden babaanneme kızardım , bizim zamanımızda böyleydi diye söze başladığı icin ama bende kendimi bazen bu söze başlarken buluyorum.ustelik daha 31 yaşındayım.Ozel bir kurumda öğretmenim.Bugun küçük bir tartışma yaşanmış teneffüste.Aslinda her gün küçük çaplı yaşanıyor.kizimizin biri bir hisimla yanımdan geçti .derse girmeyecekmis.arkadaslari ile kavga etmiş .soru bile soramiyorsunuz.konusmak istemiyorum,ben öyle istiyorum , sizi ilgilendirmez hep bu tarz cevaplar.genel olarak sınıfta konuşurken bile 'ben mi yapıyorum,bana bakıyorsunuz?' tam ergenlik donemleri olduğu için erkek ve kız çatışması çok yaşıyorlar.kisileri birbirlerine yakıştırma yapıyorlar.opusme konularından konuşuyorlar.o kadar hassas bir dönemdeler ki dedigimiz her şeyi kişisel olarak algılayıp saldırı niteliğinde cevaplar veriyorlar.dun müdürümüz konuştu.ona da aynı şekilde cevaplar.bugun ben konuştum bana da aynı şekilde cevaplar...bazen pskolog eşliğinde sınıfa girmek istiyorum.yani bu aslında öğretmen-ogrenci arasında genel bir sorun. Değil.cagimizin gençliği arasında çok uzak hissediyorum kendimi.ya onlar çok ilerde ya biz çok gerideyiz.buyuklere karşı saygının kalmadığını düşünüyorum.ustelim özgüven ile patavatsızligi birbirine karıştırıyorlar.aramizda pskoloji okumuş ya da pskolog varsa ben bu öğrencilerimle nasıl iletisim kurmaliyim ? Yardımcı olursanız sevinirim.