Herkese iyi akşamlar.
Bir konuda çok kararsız kaldığım için fikirlerinize ihtiyacım var hanımlar. Yardımcı olursanız sevinirim...
4-5 yıllık üniversite döneminden bir arkadaşımla yaklaşık bir aydır oldukça samimi konuşmaya başladık. Her sabah günaydın mesajları (resimler, karikatürler vb. ile birlikte) atıyor, gece uyuyuncaya kadar sohbet ediyoruz. İlgi alanlarımız ve görüşlerimiz yakın olduğu için hiç sıkılmadık sohbetten. Yalnız bir sene öncesi nişanlısından ayrıldı (kız da tanıdığım biri ve bırakan kızdı). Bunu çok zor atlattığını biliyorum ve artık bir ilişki istemediği konuşmalardan anlaşılıyordu. Ancak arada farklı bir şeyler olduğunu belli edecek ifadeleri oldu ve zaten bu kadar samimiyet de pek normal arkadaşlık gibi gelmedi bana. Sonuçta sanırım yoğun ilginin de etkisiyle bende hisler oluştu.
Kendisi başka bir şehirde yaşıyor işi sebebiyle. Geçen hafta yaşadığım şehre geldi ve buradaki dört günün iki akşamını bana ayırdı. Görüşmeler çok güzeldi. İlk gün iltifatlar vs. vardı, bir şeyler olacak gibi geldi bana. Ancak ikinci gün tamamen arkadaşçaydı her şey. Buradaki iş başvurusu olumsuz sonuçlandı. Belki onun da etkisiyle çok ilgisizdi sanki. Bana ne oldu bilmiyorum ama hislerimin arkadaşlıktan fazla olduğunu ve onda böyle bir şey olmadığı için ileride üzülmemek adına artık görüşmek istemediğimi söyledim. Çok üzüldü, bozmayalım bunu dedi. Geçmişinden dolayı ve şu anki hayat şartları sebebiyle (üniversite sonrası asker oldu ve doğuda) kimseye karşı hiçbir şey hissedemediğini söyledi. Dostça bitti her şey.
Ancak ben çok kötü etkilendim. Bu kadaer alıştığımı ve üzüleceğimi hiç tahmin etmiyordum. Şimdi kendimi zor tutuyorum yazmamak için. Arkadaşça konuşursam kapılıp gideceğim belli ve onda bir şey yok. Zamanla değişir mi bilmiyorum. Ona daha fazla zaman tanımalı mıydım, bir ay az bir süre mi onu da bilmiyorum. Ne yapmam gerektiğini düşünemeyecek kadar üzgünüm...
Sabrınız için teşekkür ederim.
Bir konuda çok kararsız kaldığım için fikirlerinize ihtiyacım var hanımlar. Yardımcı olursanız sevinirim...
4-5 yıllık üniversite döneminden bir arkadaşımla yaklaşık bir aydır oldukça samimi konuşmaya başladık. Her sabah günaydın mesajları (resimler, karikatürler vb. ile birlikte) atıyor, gece uyuyuncaya kadar sohbet ediyoruz. İlgi alanlarımız ve görüşlerimiz yakın olduğu için hiç sıkılmadık sohbetten. Yalnız bir sene öncesi nişanlısından ayrıldı (kız da tanıdığım biri ve bırakan kızdı). Bunu çok zor atlattığını biliyorum ve artık bir ilişki istemediği konuşmalardan anlaşılıyordu. Ancak arada farklı bir şeyler olduğunu belli edecek ifadeleri oldu ve zaten bu kadar samimiyet de pek normal arkadaşlık gibi gelmedi bana. Sonuçta sanırım yoğun ilginin de etkisiyle bende hisler oluştu.
Kendisi başka bir şehirde yaşıyor işi sebebiyle. Geçen hafta yaşadığım şehre geldi ve buradaki dört günün iki akşamını bana ayırdı. Görüşmeler çok güzeldi. İlk gün iltifatlar vs. vardı, bir şeyler olacak gibi geldi bana. Ancak ikinci gün tamamen arkadaşçaydı her şey. Buradaki iş başvurusu olumsuz sonuçlandı. Belki onun da etkisiyle çok ilgisizdi sanki. Bana ne oldu bilmiyorum ama hislerimin arkadaşlıktan fazla olduğunu ve onda böyle bir şey olmadığı için ileride üzülmemek adına artık görüşmek istemediğimi söyledim. Çok üzüldü, bozmayalım bunu dedi. Geçmişinden dolayı ve şu anki hayat şartları sebebiyle (üniversite sonrası asker oldu ve doğuda) kimseye karşı hiçbir şey hissedemediğini söyledi. Dostça bitti her şey.
Ancak ben çok kötü etkilendim. Bu kadaer alıştığımı ve üzüleceğimi hiç tahmin etmiyordum. Şimdi kendimi zor tutuyorum yazmamak için. Arkadaşça konuşursam kapılıp gideceğim belli ve onda bir şey yok. Zamanla değişir mi bilmiyorum. Ona daha fazla zaman tanımalı mıydım, bir ay az bir süre mi onu da bilmiyorum. Ne yapmam gerektiğini düşünemeyecek kadar üzgünüm...
Sabrınız için teşekkür ederim.