Zeynebimi kaybettim......

ISIK .!.:

ARKADAŞLAR yeni bir haber aldım geçen hafta kızımız değil olacakmış :))) her şeyin hayırlısı allahtan çok mutluyuz yavrumuz cinsiyeti ne olursa olsun bizim yavrumuz....
allah herkese böyle güzel duygular yaşamayı nasip etsin!!

Genişletmek için tıkla...

HBA61 .!.:

İyi akşamlar ben 32 haftalık bebeğime erken doğum yapmak zorunda kaldım 11 gün yaşadı vefat etti yavrum daha 28 gün oldu kaybedeli Oğlumu çok çaresizim sizinde böyle bir durum geçmiş başınızdan Rabbim sabırlıklar versin size sorum sezaryenden 5 ay sonra hamile kalmışsınız nasıl geçti zor oldu mu? Bende çok beklemek istemiyorum tekrar anne olmak istiyorum

Genişletmek için tıkla...

Babylicious .!.:

canım başın sağolsun.. bende yavrumu 30 haftalık doğurdum 5 gün sonra vefat etti. melek oldu 30 temmuzda doğdu 3 ağustosta melek oldu.. acım çok yeni hala durup durup ağlıyorum.. aklıma geldikçe neden diye sorup duruyorum.. melek annesi olmak ne zormuş...

Genişletmek için tıkla...

ISIK .!.:

Canım arkadaşlarım içim çok acıyor bu acımı sizlerle paylaşarak rahatlamak istiyorum 4 ocak pazartesi günü 35 haftalık hamileliğimin son bulacağı bir günmüş ani doğum sancılarıyla hastaneye kaldırıldım bebeğim doğmaya çalışıyordu tersti normal doğmasına imkan yoktu doktorum onu karnımda tutmak için hastanede yatırdı beni bebeğim çok sağlıklıydı doktorum doğsa bile hiçbir problem olmayacağını ama 1 gün bile olsa orda tutabilmenin yararını an latıp duruyordu çektiğim acılar aldığım ilaçlar annemin eşimin çırpınışları beni öyle görmeye dayanamamaları 7 ocağa kadar serumlar ve ilaçlarla daya ndım fakat doktor yarın sabah alıyoruz bebeğini dediğinde dayanırım düşüncesi düştü içime kendimi suçluyordum ağrılarıma dayanamadığım için bebeğim erken alınacak diyordum ama rahim ağzı açılmaya başlamıştı ve 8 ocak günü sabah 09.20 de sezeryanla zeynebim dünyaya geldi her şey çok güzeldi dünyam değişmişti eşimin gözleri bi başka bakıyordu ben bi başkaydım hele zeynebimiz misler gibiydi çok hareketli cıvıl cıvıldı kalkıp yürüyecek gibiydi tıpkı dedesine benziyordu o kadar güzeldi ki bir an önce eve gitmek istiyordum ama ertesi sabah bi tuhaflık vardı yavrumun yüzü morarmaya sağ eli morarmaya başladı doktora götürün onu dedim bu arada küvöze koymuşlardı zeynebimi oksijen veriliyordu sadece götürdüler onu ve kalkıp onu görmeye ya nına gittim yüzüne baktım meleğimin iç çekti sanki içim yandı birden meğer o yavrumun son nefesiymiş..ben bağırıp çağırmaya başladım doktorlar solunumu durmuş dediler.tam 55 dk geri getirmeye çalıştılar ama o gelmedi neden öldüğünü kimse bilmiyor her şey noormal giderken ne oldu ? sorgulayamam zeynebim karnımda ölmemek için doğdu babasına annesine kokusunu sevgisini tattırdı.kimsenin suçu yok allahım aldı onu yanına ama bir yanım sormuyor da değil neden diye.....o çok güzeldi.Benimdi bizimdi!!! şimdi içimdekileri sığdıramadığım için susuyorum.acımı yaşayan bilir.allah düşmanıma vermesin bunu 22 yaşında hayatımın çok acı bir tecrübesini yaşadım.Cennetteki meleğim annen baban seni çok seviyor sen hep yanımızda sağ omuzumuzdasın seni seviyoruz zeyneppppppp......!!!!!!

Genişletmek için tıkla...