• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Zor durumlar

koparamaz
yanı normal sartlarde normal de anneler koparmaz normalde anneler cocuguna tesetturden vazgecersen benı öldurursun de demez
ama o noktada ben bunu umursamazdım bır anne cocugundan vazgecıyorsa cocuk haylı haylı gecer ona bakarsak...

oyle dusunmeyın ya vazgecerse dıye dusunmeyın sız kendınız nasıl mutlu olacaksanız oyle yapın sızın hayatınız sızın sacınız basınız buna anne de karısamaz acıkcası
Haklısınız. Ben geçemiyorsam o da benden geçemez.
 
bakın annenize kıyamıyorsunuz ama o kendimi öldürürüm diye sizi tehdit edip size kıyıyor. twitterda vardı #1yearchallenge diye bir başlık orada sizin gibi küçük yaşta kapanıp sonra açılan ve daha mutlu olduklarını anlatanlar. hatta onlarla yapılan röportajlardan oluşan bir videoda vardı. uzaklaşınca yapacaksanız bunu çok sıkıntı yaşamazsınız zaten. annenizde zamanla alışır. onun lafını dinleyebileceği, böyle şeylerin zorlamayla olmayacağını anlatabilecek birisi varsa onu sokun araya.
Ben de öyle birini düşünüyorum. Dayımlardan birini sokabilirim belki araya.
 
Annenize intiharın da ne kadar büyük bir günah olduğunu anlatarak başlayabilirsiniz bence.

Ayrıca dinde zorlama olmaz konusundan girin, bu benim ibadetlerimi gerçekleştirmeyeceğim anlamına gelmiyor falan falan kısmından girin ne bileyim, madem dini bir konu onun üzerinden anlatın.

Biraz alışması için zaman verin.
 
Annenize intiharın da ne kadar büyük bir günah olduğunu anlatarak başlayabilirsiniz bence.

Ayrıca dinde zorlama olmaz konusundan girin, bu benim ibadetlerimi gerçekleştirmeyeceğim anlamına gelmiyor falan falan kısmından girin ne bileyim, madem dini bir konu onun üzerinden anlatın.

Biraz alışması için zaman verin.
Zamana bırakmak en iyisi olacak gibi. Yavaştan alışır inşallah.
 
Ay ne alakası var?
Bende bir an gaflete düşüp kapanmıştım.
Hemen ardından geri açıldım.
Anladım ki bana göre değilmiş,ben böyle mutlu değilmişim.
Mutlu olduğum şekilde yaşıyorum şuan,hiç kimse benden değerli değil ki onları mutlu edeyim.
İnsanların gönlünü hoş etmek zordur.
Siz mutlu olduğunuz şekilde yaşayın,dayatmalar altında yaşamak kişiliğinize ve özgüveninize zarar verir.
 
Ay ne alakası var?
Bende bir an gaflete düşüp kapanmıştım.
Hemen ardından geri açıldım.
Anladım ki bana göre değilmiş,ben böyle mutlu değilmişim.
Mutlu olduğum şekilde yaşıyorum şuan,hiç kimse benden değerli değil ki onları mutlu edeyim.
İnsanların gönlünü hoş etmek zordur.
Siz mutlu olduğunuz şekilde yaşayın,dayatmalar altında yaşamak kişiliğinize ve özgüveninize zarar verir.
Evet haklısınız. Ben de bu şekilde düşünüyorum. O yüzden aldım bu kararı. Umarım onlar da beni bir gün anlarlar.
 
herkese merhaba
Konu dini tabanlı olsa da aslında din meselesi değil. Yani sormak istediğim, danışmak istediğim şey din tabanlı değil.
30 yaşını aşmış, öğretmen, bekar biriyim. Başörtülüyüm. Ve içinden çıkamadığım bir mesele bu. Açılmak istiyorum.
Mesele buna karar vermek değil. Buna ben büyük ölçüde kararımı verdim.
Mesele bunu çevreme kabul ettirmek.
İlk önceliğim annem ve ablam.
Annem beni öldürürsün diyor. Daha yeni yeni bu fikrimi söylemeye başladım onlara. Babam pek tepkili değil.
Şimdi bu yaştasın kararlarını alamıyor musun vs diyecek olanlar için kararımı alıp uygulamakta sorun yok. Sorun ben bunu yaptığımda üzülecek insanlar.
Annemi üzmek hiç istemiyorum.
Bir yandan da bu şekilde de yaşayamıyorum artık.
Ne yapabilirim? Bu süreci daha az hasarla nasıl atlatabilirim?
Benim din kütürü öğretmeni arkadaşım açıldı o yaptıysa siz de yaparsınız
 
herkese merhaba
Konu dini tabanlı olsa da aslında din meselesi değil. Yani sormak istediğim, danışmak istediğim şey din tabanlı değil.
30 yaşını aşmış, öğretmen, bekar biriyim. Başörtülüyüm. Ve içinden çıkamadığım bir mesele bu. Açılmak istiyorum.
Mesele buna karar vermek değil. Buna ben büyük ölçüde kararımı verdim.
Mesele bunu çevreme kabul ettirmek.
İlk önceliğim annem ve ablam.
Annem beni öldürürsün diyor. Daha yeni yeni bu fikrimi söylemeye başladım onlara. Babam pek tepkili değil.
Şimdi bu yaştasın kararlarını alamıyor musun vs diyecek olanlar için kararımı alıp uygulamakta sorun yok. Sorun ben bunu yaptığımda üzülecek insanlar.
Annemi üzmek hiç istemiyorum.
Bir yandan da bu şekilde de yaşayamıyorum artık.
Ne yapabilirim? Bu süreci daha az hasarla nasıl atlatabilirim?
Kimse çevre baskısını küçümseyemez.
Çocukluğumda doğduğum dinle ilgili genel geçer tüm kuralları yerine getirdim. Ailem nasılsa ben de öyle yaşadım çünkü en kabul göreni budur hepimiz biliyoruz ki.
Uzun zamandır bir inancım yok. Canım ciğerim ailem mutsuz olmasın diye onlarla olduğumda arzu ettiklerinde İnanmadığım tüm şeyleri yapıyordum. Maalesef iki yüzlülük ama sizi anlıyorum kısmen de olsa bilin istedim.
 
Kimse çevre baskısını küçümseyemez.
Çocukluğumda doğduğum dinle ilgili genel geçer tüm kuralları yerine getirdim. Ailem nasılsa ben de öyle yaşadım çünkü en kabul göreni budur hepimiz biliyoruz ki.
Uzun zamandır bir inancım yok. Canım ciğerim ailem mutsuz olmasın diye onlarla olduğumda arzu ettiklerinde İnanmadığım tüm şeyleri yapıyordum. Maalesef iki yüzlülük ama sizi anlıyorum kısmen de olsa bilin istedim.
Beni anlayan birilerinin olması çok iyi geliyor. Ben de sizi anlıyorum. İkiyüzlülük mü bilmiyorum bu. Sıkışıp kaldık resmen.
 
Cidden mi vay be. Ailesi tepki verdi mi?
O da aile baskısıyla kapanmış ve aynı şekilde imam hatibe yollamis sonra da ilahiyat fakültesi ve bunlar olurken hep kapalı tabi. Sonra okul bitti atandı evlendi bir yıl sonra ayrıldı kapalı yapamayacağını düşünüp açıldı o sekıldı din dersine girmek istemediğinden de müdür yardımcısı oldu öyle devam ediyor hayatina
 
Beni anlayan birilerinin olması çok iyi geliyor. Ben de sizi anlıyorum. İkiyüzlülük mü bilmiyorum bu. Sıkışıp kaldık resmen.
Ben bir nokta da söyledim çünkü ailemin kutsallarına da istemeden yaparken saygısızlık ettiğimi düşündüm.
Ama söylemek de bir şey değişmedi bu sefer de ele güne karşı bir nezaket durumu yaşıyorum.
Bu toplum gerçeği bakarsanız.
Sizin için için bu konuda bir BBC belgeseli daha önce izlemiştim onun linkini bırakayım izleyin isterseniz belki bir yardımı olur
 
Aile tepkisi hakkında net bilgim yok ama baya tepkili ve sancili bir süreç olmuştur diye tahmin ediyorum sonuçta o sizden farklı bir de din k. Öğretmeni
Cesaret işte. Bana da gaz verdi şimdi bu. İllaki üzülecekler öncelikle bunu kabullenmem gerekiyor sanırım.
 
Ben bir nokta da söyledim çünkü ailemin kutsallarına da istemeden yaparken saygısızlık ettiğimi düşündüm.
Ama söylemek de bir şey değişmedi bu sefer de ele güne karşı bir nezaket durumu yaşıyorum.
Bu toplum gerçeği bakarsanız.
Sizin için için bu konuda bir BBC belgeseli daha önce izlemiştim onun linkini bırakayım izleyin isterseniz belki bir yardımı olur

İzliycem yarın geniş zamanımda. Teşekkür ederim. Beni anlamanız çok iyi geldi.
 
İzliycem yarın geniş zamanımda. Teşekkür ederim. Beni anlamanız çok iyi geldi.
Size tamamen deist kısmen ateist biri olarak söylüyorum ki başınızın açık veya kapalı olmasının çok da önemi yok. Önemli olan vicdanınız ve düşünceleriniz. Sizi yıpratacak bir süreçten kaçıyor olmanızdan da utanmayın kendinizi suçlamayın. Bunu her zaman hepimiz yapıyoruz. En güçlü anınızda gerçekten yapabileceğiniz anınızda zaten her şey olması gerektiği gibi oluyor.
 
Size tamamen deist kısmen ateist biri olarak söylüyorum ki başınızın açık veya kapalı olmasının çok da önemi yok. Önemli olan vicdanınız ve düşünceleriniz. Sizi yıpratacak bir süreçten kaçıyor olmanızdan da utanmayın kendinizi suçlamayın. Bunu her zaman hepimiz yapıyoruz. En güçlü anınızda gerçekten yapabileceğiniz anınızda zaten her şey olması gerektiği gibi oluyor.
Bana iyi geldiniz. Teşekkür ederim
 
Alışır dimi? Kabullenmez belki ama bu kadar üzülmez de.

Tabiki alisir. Hatta zaman ile "sacina söyle baglasan daha iyi olur" gibi önermelerdede bulunabilir.
Ne bilim kendim bir anne olarak konusuyorum, sanirim kizim seri katil olmadikca, her hali ile kabul ederim.

Anne sevgisi farkli, öyle hemen atilip, satilacak birsey degil.
 
herkese merhaba
Konu dini tabanlı olsa da aslında din meselesi değil. Yani sormak istediğim, danışmak istediğim şey din tabanlı değil.
30 yaşını aşmış, öğretmen, bekar biriyim. Başörtülüyüm. Ve içinden çıkamadığım bir mesele bu. Açılmak istiyorum.
Mesele buna karar vermek değil. Buna ben büyük ölçüde kararımı verdim.
Mesele bunu çevreme kabul ettirmek.
İlk önceliğim annem ve ablam.
Annem beni öldürürsün diyor. Daha yeni yeni bu fikrimi söylemeye başladım onlara. Babam pek tepkili değil.
Şimdi bu yaştasın kararlarını alamıyor musun vs diyecek olanlar için kararımı alıp uygulamakta sorun yok. Sorun ben bunu yaptığımda üzülecek insanlar.
Annemi üzmek hiç istemiyorum.
Bir yandan da bu şekilde de yaşayamıyorum artık.
Ne yapabilirim? Bu süreci daha az hasarla nasıl atlatabilirim?

bizim kurumda da vardı bir kadın önce tesettürlüydü sonra başını açtı, kimse de garip karşılayıp dedikodusunu yapmadı, bir insanın saçını gösterip göstermeyeceğine biz karar veremeyiz, artı şu an insanlar ne der korkusundan tesettürlüyseniz zaten inandığınız inanç sisteminde bir geçerliliği yok. Çünkü herşeyden önce Allah rızası için kapanmalısınız bildiğim kadarıyla(ben kapalı değilim ama böyle biliyorum)
kararınız ne olursa olsun çok güzel sonuçları olsun.
 
Back
X