zoraki evlilik

mecbureee

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
11 Mayıs 2014
20
2
1
Edirne
mrb arkdaşlar fikirlerinize ihtiyacım var .8 aydır evliyim.Ben de her genç kız gibi evlenmeyi istedim.Eşime birileri beni tavsiye etmiş bunun da kafasına yatınca peşime düştü ben istemedim.Kendim öğretmenim o ilkokul mezunu inşaat işiyle uğraşıyor düzenli bir işi yok.Açıkçası ondan etkilenmedim.Ancak peşime düşmelerle telefonlarla vicdan yaparak etkilemeye çalışarak görüştük ve 1 ay sonunda nişan yaptık.Aslında başta bana eğitimi olmamasına rağmen kendini geliştirmiş ,girişken olması değer veren olarak gördüğüm için neden olmasın dedim ve kabul ettim.Bir süre sonra eş durumu ataması için nnikah kıydık ancak sonra pişman oldum çünkü onu tanıdıkça aslında uyuşamayacağımızın farkına vardım karakterlerimiz çok farklıydı ailemde geri çevireyemeyeceğimi söyledi anlayacağınız sürekli huzursuzlukla iç sıkıntılarıyla 3 ay içinde evlenmek zorunda kaldım aslında ben eşime sürekli istemediğimi söylüyordum ama o kendini intihar edeceğini söylüyordu .Çünkü benimle evlenmeyi çok istiyordu...Düğünden sonra Depresyona girdim antidepresan kullandım intiharlar düşündüm işimi bırakma noktasına geldim.8 aydır sürekli tartışıyoruz fikirlerimiz bakış açımız çok farklı aramızdaki eğitim farkı sürekli problem oluyor kendini benden aşağı görmek istemiyor bunun için her tartışmamızda sürekli dayak yiyorum arkadaşlarımla ailemle görüşmemi istemiyor sosyal hayatımı tamamen kısıtladı.Kapanmam için sürekli baskı yapıyor kapanmazsam dayak atacağını söylüyor..Anlayacağınız hiç hoşgörü ve anlayışı yok bir türlü onu eşim olarak göremiyorum.Sürekli sabrettim belki düzelir diye bekledim ama bir türlü olmuyor.Boşnmak istiyorum ancak şu an için bunu kaldıramam çünkü insanların ne dediğinden çok etkileniyorum pasifliğim öz güven eksikliğimin sonuçlarını çok kötü ödüyorum kendisi boşanmaya yanaşmıyo onlar için namus meselesi evli kalırsam mutsuz evlilik mutsuz çocuklar yetişecek çok sabırlı olmama rağmen tahammül edemiyorum artık karakteri de batmaya başladı yalan söylemeleri tehdit etmeleri insanların arkasından konuşmaları inançlıyım dedği halde birçok şeye uymaması beni ondan soğutuyor şu an da çalışmıyor fikirlerinizi merak ediyorum
 
Son düzenleme:
mrb arkdaşlar fikirlerinize ihtiyacım var kendimden nefret ediyorum istemediğim halde evlilik yaptım.8 aydır evliyim.Ben de her genç kız gibi evlenmeyi istedim.Eşime birileri beni tavsiye etmiş bunun da kafasına yatınca peşime düştü ben istemedim.Kendim öğretmenim o ilkokul mezunu inşaat işiyle uğraşıyor düzenli bir işi yok.Açıkçası ondan etkilenmedim.Ancak peşime düşmelerle telefonlarla vicdan yaparak etkilemeye çalışarak görüştük ve 1 ay sonunda nişan yaptık.Aslında başta bana eğitimi olmamasına rağmen kendini geliştirmiş ,girişken değer veren olarak gördüğüm için neden olmasın dedim ve kabul ettim.Bir süre sonra eş durumu ataması için nnikah kıydık ancak sonra pişman oldum çünkü onu tanıdıkça aslında uyuşamayacağımızın farkına vardım karakterlerimiz çok farklıydı ailemde geri çevireyemeyeceğimi söyledi anlayacağınız sürekli huzursuzlukla iç sıkıntılarıyla 3 ay içinde evlenmek zorunda kaldım aslında ben eşime sürekli istemediğimi söylüyordum ama o kendini intihar edeceğini söylüyordu düğüne yakın istemediğim halde birlikte olduk nikkaha güvenerek eşimin beni garantiye almak için yaptığı sonradan aklıma geldi.Ancak o yalanladı.Çünkü benimle evlenmeyi çok istiyordu.Ancak ben de bir okadar istemiyordum.İstemedğim halde eşya,çeyiz aldık düğün yaptık. Depresyona girdim antidepresan kullandım intiharlar düşündüm işimi bırakma noktasına geldim.8 aydır sürekli tartışıyoruz fikirlerimiz bakış açımız çok farklı aramızdaki eğitim farkı sürekli problem oluyor kendini benden aşağı görmek istemiyor bunun için her tartışmamızda sürekli dayak yiyorum arkadaşlarımla ailemle görüşmemi istemiyor sosyal hayatımı tamamen kısıtladı.Kapanmam için sürekli baskı yapıyor kapanmazsam dayak atacağını söylüyor.Anneme çok kötü küfürler saydı.Anlayacağınız hiç hoşgörü ve anlayışı yok bir türlü onu eşim olarak göremiyorum.Evlenmeden ayrılmak istedim belki düzelir diye bekledim ama bir türlü olmuyor.Boşnmak istiyorum ancak şu an için bunu kaldıramam çünkü insanların ne dediğinden çok etkileniyorum pasifliğim öz güven eksikliğimin sonuçlarını çok kötü ödüyorum kendisi boşanmaya yanaşmıyo onlar için namus meselesi evli kalırsam mutsuz evlilik mutsuz çocuklar yetişecek çok sabırlı olmama rağmen tahammül edemiyorum artık karakteri de batmaya başladı yalan söylemeleri tehdit etmeleri insanların arkasından konuşmaları inançlıyım dedği halde birçok şeye uymaması beni ondan soğutuyor şu an da çalışmıyor fikirlerinizi merak ediyorum

Bence cocuk olmadan bosan kurtul
 
Boyle omur gecer mi ?

Mesleginiz de var madem, kendinize guvenin, ailenizden tekrar destek isteyin, olmadi hayatinizi tek basiniza kurmayi deneyin. Ben yapamam diye birsey olur mu?? İsterseniz yaparsaniz. Severek evlendik vs deseniz; biraz cabalayin derdim ama esiniz pek duzelecek gibi degil anlattiginiz kdariyla.


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 
Son düzenleme:
Sakin bir hataya düsüp bebek yapma belki düzelir umuduyla bu eger 8aylikken böyle siddet uyguluyorsa kim bilir daha neler yapar. Yol yakinken kendini daha fazla yipratmadan.eger gercekten istemiyorsan bosan kolu komsu akraba ne der diye düsünme bir konusulur iki konusulur unutulur cocuk olursa bu daha zor olur.

Avea inTouch 2 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi
 
Geçmişini değiştiremiyorsun ama geleceğin senin elinde. Mesleğin var para kazanıyorsun hiç birşeyden korkmana gerek yok. O bu arkandan konuşur diye hayatını mahvetme. Ailenin yanına dön.
 
en bastan hata yapip geri donmemisiniz ve istemeyerek birlikte olmusunuz falan ..cok hata varda neyse.ogretmensiniz okumus tahsil gormusunuz kendi ayaklarinizin ustundesiniz ve kendiniz zaten istemiyorsunuz,kultur farkliligi ,baski,dayak,issizlik..boyle omur nasil gecer..ayril kurtul..allah yardimciniz olsun
 
Başına nasıl bir bela aldığının farkında mısın???
Kendini öldürürse öldürsün sanane, zaten blöf yapıyor, sen de yiyosun bu numaraları.
Evlenmekle hata yapmışsın, hala hata üstüne hata yapıyorsun.
Eğitimin de var, paran da var, mecbur değilsin böyle bir evliliği sürdürmeye. Peşini bırakmazsa verirsin savcılığa, ailen de arkanda durursa zaten yaklaşamaz sana.
 
Son düzenleme:
şok oldum,,, iyi de böyle düğün olmadan nikah olma durumlarında boşanmak o kadar kolay ki,, en fazla bir yıl sürüyor mahkemesi,,,,,,
evlenmeden beraber olmaya karşı değilim,, ama beraber oldum diye kendini evlendirmeye koşullanmasına karşıyım,, öyle düşünüyorsan evleninceye kadar bekliyeceksin,,,
neyse olan olmuş,,, ben olsam çok iyi korunurum,, ve kesinlikle boşanırım,,,
işin var, maaşında var sanırsam,,, kendine ayrı ev tut, hiçbir şey söylemeden terket evi,,,
veyahut sana şiddet uyguladığı takdirde git, suç beyanında bulun, uzaklaştırma kararı çıkart,,,,
böyle şiddet uygulayan bir adamla medenice konuşabileceğini sanmıyorum,,,
 
mrb arkdaşlar fikirlerinize ihtiyacım var kendimden nefret ediyorum istemediğim halde evlilik yaptım.8 aydır evliyim.Ben de her genç kız gibi evlenmeyi istedim.Eşime birileri beni tavsiye etmiş bunun da kafasına yatınca peşime düştü ben istemedim.Kendim öğretmenim o ilkokul mezunu inşaat işiyle uğraşıyor düzenli bir işi yok.Açıkçası ondan etkilenmedim.Ancak peşime düşmelerle telefonlarla vicdan yaparak etkilemeye çalışarak görüştük ve 1 ay sonunda nişan yaptık.Aslında başta bana eğitimi olmamasına rağmen kendini geliştirmiş ,girişken değer veren olarak gördüğüm için neden olmasın dedim ve kabul ettim.Bir süre sonra eş durumu ataması için nnikah kıydık ancak sonra pişman oldum çünkü onu tanıdıkça aslında uyuşamayacağımızın farkına vardım karakterlerimiz çok farklıydı ailemde geri çevireyemeyeceğimi söyledi anlayacağınız sürekli huzursuzlukla iç sıkıntılarıyla 3 ay içinde evlenmek zorunda kaldım aslında ben eşime sürekli istemediğimi söylüyordum ama o kendini intihar edeceğini söylüyordu düğüne yakın istemediğim halde birlikte olduk nikkaha güvenerek eşimin beni garantiye almak için yaptığı sonradan aklıma geldi.Ancak o yalanladı.Çünkü benimle evlenmeyi çok istiyordu.Ancak ben de bir okadar istemiyordum.İstemedğim halde eşya,çeyiz aldık düğün yaptık. Depresyona girdim antidepresan kullandım intiharlar düşündüm işimi bırakma noktasına geldim.8 aydır sürekli tartışıyoruz fikirlerimiz bakış açımız çok farklı aramızdaki eğitim farkı sürekli problem oluyor kendini benden aşağı görmek istemiyor bunun için her tartışmamızda sürekli dayak yiyorum arkadaşlarımla ailemle görüşmemi istemiyor sosyal hayatımı tamamen kısıtladı.Kapanmam için sürekli baskı yapıyor kapanmazsam dayak atacağını söylüyor.Anneme çok kötü küfürler saydı.Anlayacağınız hiç hoşgörü ve anlayışı yok bir türlü onu eşim olarak göremiyorum.Evlenmeden ayrılmak istedim belki düzelir diye bekledim ama bir türlü olmuyor.Boşnmak istiyorum ancak şu an için bunu kaldıramam çünkü insanların ne dediğinden çok etkileniyorum pasifliğim öz güven eksikliğimin sonuçlarını çok kötü ödüyorum kendisi boşanmaya yanaşmıyo onlar için namus meselesi evli kalırsam mutsuz evlilik mutsuz çocuklar yetişecek çok sabırlı olmama rağmen tahammül edemiyorum artık karakteri de batmaya başladı yalan söylemeleri tehdit etmeleri insanların arkasından konuşmaları inançlıyım dedği halde birçok şeye uymaması beni ondan soğutuyor şu an da çalışmıyor fikirlerinizi merak ediyorum

ayrılmaman için hiçbi neden yok ama madem istemiyordun en baştan bitirseydin bu işi.neden evliliğe kadar geldin?nişan söz bunlar insanların birbirini tanıması içindir yoksa insanlar bunlar olmadan evlenirlerdi.eğer nişan atsaydın cok daha iyi olurdu..neyse olan olmuş.su acıdan bakalım mesleğin elinde kimseye muhtaç deilsin.ayaklarının üstünde durma şansın var..
 
mrb arkdaşlar fikirlerinize ihtiyacım var kendimden nefret ediyorum istemediğim halde evlilik yaptım.8 aydır evliyim.Ben de her genç kız gibi evlenmeyi istedim.Eşime birileri beni tavsiye etmiş bunun da kafasına yatınca peşime düştü ben istemedim.Kendim öğretmenim o ilkokul mezunu inşaat işiyle uğraşıyor düzenli bir işi yok.Açıkçası ondan etkilenmedim.Ancak peşime düşmelerle telefonlarla vicdan yaparak etkilemeye çalışarak görüştük ve 1 ay sonunda nişan yaptık.Aslında başta bana eğitimi olmamasına rağmen kendini geliştirmiş ,girişken değer veren olarak gördüğüm için neden olmasın dedim ve kabul ettim.Bir süre sonra eş durumu ataması için nnikah kıydık ancak sonra pişman oldum çünkü onu tanıdıkça aslında uyuşamayacağımızın farkına vardım karakterlerimiz çok farklıydı ailemde geri çevireyemeyeceğimi söyledi anlayacağınız sürekli huzursuzlukla iç sıkıntılarıyla 3 ay içinde evlenmek zorunda kaldım aslında ben eşime sürekli istemediğimi söylüyordum ama o kendini intihar edeceğini söylüyordu düğüne yakın istemediğim halde birlikte olduk nikkaha güvenerek eşimin beni garantiye almak için yaptığı sonradan aklıma geldi.Ancak o yalanladı.Çünkü benimle evlenmeyi çok istiyordu.Ancak ben de bir okadar istemiyordum.İstemedğim halde eşya,çeyiz aldık düğün yaptık. Depresyona girdim antidepresan kullandım intiharlar düşündüm işimi bırakma noktasına geldim.8 aydır sürekli tartışıyoruz fikirlerimiz bakış açımız çok farklı aramızdaki eğitim farkı sürekli problem oluyor kendini benden aşağı görmek istemiyor bunun için her tartışmamızda sürekli dayak yiyorum arkadaşlarımla ailemle görüşmemi istemiyor sosyal hayatımı tamamen kısıtladı.Kapanmam için sürekli baskı yapıyor kapanmazsam dayak atacağını söylüyor.Anneme çok kötü küfürler saydı.Anlayacağınız hiç hoşgörü ve anlayışı yok bir türlü onu eşim olarak göremiyorum.Evlenmeden ayrılmak istedim belki düzelir diye bekledim ama bir türlü olmuyor.Boşnmak istiyorum ancak şu an için bunu kaldıramam çünkü insanların ne dediğinden çok etkileniyorum pasifliğim öz güven eksikliğimin sonuçlarını çok kötü ödüyorum kendisi boşanmaya yanaşmıyo onlar için namus meselesi evli kalırsam mutsuz evlilik mutsuz çocuklar yetişecek çok sabırlı olmama rağmen tahammül edemiyorum artık karakteri de batmaya başladı yalan söylemeleri tehdit etmeleri insanların arkasından konuşmaları inançlıyım dedği halde birçok şeye uymaması beni ondan soğutuyor şu an da çalışmıyor fikirlerinizi merak ediyorum

sen öğretmen o bir ilkokul mezunu amele oooooooooooo..müthiş bir tahsil farkı var arada ..bence adama aşık gibi birşey olmuşsun..aslında aşk da demeyelim adamı cinsel yönden çekici bulmuş istemişsin..tavsiye üstüne senin peşine düşmüş..sürekli baskı yapıyor kapanmazsam dayak atacağını söylüyor.Anneme çok kötü küfürler ediyor..bence bu kişi seni hakikaten garantiye almış ssk gibi..ileride ameleliği bıraktımı senin maaşla geçinir..ne diyeyim sana müstahak olmuş..kimse kimseyle zorla evlenmez hele bu devirde..sende istemişsin belli..ama hevesin çabuk bitmiş..
 
Son düzenleme:
yasadiginiz durumun aynisini yasayan bir arkadasim var onceden olsa bende inanmazdim ama insan bu tip olaylara birebir sahit olunca anliyor karsisindakini ne yazikki.. size tavsiyem bakin ogretmensiniz ayaklarinizin uzerinde durabiliyorsunuz yol yakinken cocugun olmadan bosann..arkadasimda vicdan yapti bu tipler karsisindakinin duygularini somurmeyi inan cok iyi biliyor ve evlenene kadar gercek yuzlerini gostermiyor birde dayak giriyor karsisindakini bastirmak sindirmek icin..uc yil dayandi arkdasim dile kolay oda ogretmen ama o o degildi artik birdr cocugu oldu suan bir cocukla bosandi gozunu karartti ne olursa olsun dedi suan ben berat ettim diyor ayaklarinin uzerinde durabiliyorsun ona muhtac degilsin hic vakit kaybetme bosan bu adamla omur gecmez kendini yiprattigin ile kalacaksin pisman oldugunda cok gec olabilir..

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
mrb arkdaşlar fikirlerinize ihtiyacım var kendimden nefret ediyorum istemediğim halde evlilik yaptım.8 aydır evliyim.Ben de her genç kız gibi evlenmeyi istedim.Eşime birileri beni tavsiye etmiş bunun da kafasına yatınca peşime düştü ben istemedim.Kendim öğretmenim o ilkokul mezunu inşaat işiyle uğraşıyor düzenli bir işi yok.Açıkçası ondan etkilenmedim.Ancak peşime düşmelerle telefonlarla vicdan yaparak etkilemeye çalışarak görüştük ve 1 ay sonunda nişan yaptık.Aslında başta bana eğitimi olmamasına rağmen kendini geliştirmiş ,girişken değer veren olarak gördüğüm için neden olmasın dedim ve kabul ettim.Bir süre sonra eş durumu ataması için nnikah kıydık ancak sonra pişman oldum çünkü onu tanıdıkça aslında uyuşamayacağımızın farkına vardım karakterlerimiz çok farklıydı ailemde geri çevireyemeyeceğimi söyledi anlayacağınız sürekli huzursuzlukla iç sıkıntılarıyla 3 ay içinde evlenmek zorunda kaldım aslında ben eşime sürekli istemediğimi söylüyordum ama o kendini intihar edeceğini söylüyordu düğüne yakın istemediğim halde birlikte olduk nikkaha güvenerek eşimin beni garantiye almak için yaptığı sonradan aklıma geldi.Ancak o yalanladı.Çünkü benimle evlenmeyi çok istiyordu.Ancak ben de bir okadar istemiyordum.İstemedğim halde eşya,çeyiz aldık düğün yaptık. Depresyona girdim antidepresan kullandım intiharlar düşündüm işimi bırakma noktasına geldim.8 aydır sürekli tartışıyoruz fikirlerimiz bakış açımız çok farklı aramızdaki eğitim farkı sürekli problem oluyor kendini benden aşağı görmek istemiyor bunun için her tartışmamızda sürekli dayak yiyorum arkadaşlarımla ailemle görüşmemi istemiyor sosyal hayatımı tamamen kısıtladı.Kapanmam için sürekli baskı yapıyor kapanmazsam dayak atacağını söylüyor.Anneme çok kötü küfürler saydı.Anlayacağınız hiç hoşgörü ve anlayışı yok bir türlü onu eşim olarak göremiyorum.Evlenmeden ayrılmak istedim belki düzelir diye bekledim ama bir türlü olmuyor.Boşnmak istiyorum ancak şu an için bunu kaldıramam çünkü insanların ne dediğinden çok etkileniyorum pasifliğim öz güven eksikliğimin sonuçlarını çok kötü ödüyorum kendisi boşanmaya yanaşmıyo onlar için namus meselesi evli kalırsam mutsuz evlilik mutsuz çocuklar yetişecek çok sabırlı olmama rağmen tahammül edemiyorum artık karakteri de batmaya başladı yalan söylemeleri tehdit etmeleri insanların arkasından konuşmaları inançlıyım dedği halde birçok şeye uymaması beni ondan soğutuyor şu an da çalışmıyor fikirlerinizi merak ediyorum

Bosan cocuk yapma hic kurtulamazsin baglantin olmasin cok uzuldum ama irade eksikligin oldugu icin kurtulamamissin basta ve birini tanimadan nisanlandigin icin

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
Kusura bakma ama sende hep istemem yan cebime der gibi olmussun
 
1 dk kaybetmeden boşanma davası aç hemen. Buraya bunu yazana kadar git yapman gerekeni yap. Sağlıklı düşünemediğini düşünüyorum şu an çünkü bu konu sormaya bile gereksiz. Ömrünü heba etme. Boşan. Sevdiğin ve dengin biriyle mutlu ol. Neden sen mutsuz olasın neyin eksik söylermisin


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 
Back
X