27 yaşında, ayrı eve çıkamayıp sorunlu bir aile ile yaşamak

Hiçbir şey yapamıyorsan bile git birinin evinde bakıcılık yap hem evden çıkmış olursun gem para kazanırsın abin de çocuğuna bakma sorumluluğu alsın. Böyle devam edersen bir kaç yıl içinde iyice görevin haline gelir yeğen bakmak. Abin evlenir çocuğunu yanına almaz sana bırakır onu da duyduk bir forumda. Hayatını komple değiştirip büyük stres altına girme, küçük adımlar at. Yakın küçük kreşlerde anaokullarında iş ara, başaramam diye de sakin korkma buradan bile anlaşılıyor çocuk bakmaya yetenekli olduğun. Ayrıca en kötü kovulursun hepimiz en az bit kere kovulduk iş hayatının rutinidir o üstüne alınma. Önce iş hayatına alış kazandığın paranın bir kısmıyla terapiye drama kursuna filan git kendine güvenin hayat sevincin gelişsin. Sonra zaten tek başına yaşama kısmına geçersin. Ayrıca arkadaşın bile olsa biriyle eve çıkmak iş hayatından çok daha korkunç o en son çaren olsun
 
Biz Avrupa yakasındayız yeğenimin annesi Anadolu yakasında. O da çalışıyor, yeğenimin velayeti abimde ve hafta sonları istediği zaman kızını yanına alıyor 2 gün orda kalıyor. yaz tatilinde sadece 10 gün yanına aldı, gezdiriyor eğlendiriyor ama asıl zorlukları ben görüyorum, annesi izinli günlerinde belki geziyor tozuyor ne yapıyor bilmiyorum ama hayatına bakıyor. Yeğenim burda bizimleyken annesinin 4 5 gün telefondan hiç aramadığı oluyor. Benim sabrım tükendi yıprandım abimle eşi boşanmadan önce yeğenim 3 yaşlarındayken bile hep yanıma gelirdi evlerimiz yakındı abim ayrı evde yaşıyorken. Yeğenim hep benimle oyun oynamak isterdi, ona Çocuk gelişimi okuduğum için etkinlikler falan yapıyordum oynatiyordum. Ben bir gün evlensem eşime ve kendi çocuğuma sabrım tahammülüm olmayacak diye düşünüyorum
Bu çok ilginç velayet neden annede değil
 
Biz Avrupa yakasındayız yeğenimin annesi Anadolu yakasında. O da çalışıyor, yeğenimin velayeti abimde ve hafta sonları istediği zaman kızını yanına alıyor 2 gün orda kalıyor. yaz tatilinde sadece 10 gün yanına aldı, gezdiriyor eğlendiriyor ama asıl zorlukları ben görüyorum, annesi izinli günlerinde belki geziyor tozuyor ne yapıyor bilmiyorum ama hayatına bakıyor. Yeğenim burda bizimleyken annesinin 4 5 gün telefondan hiç aramadığı oluyor. Benim sabrım tükendi yıprandım abimle eşi boşanmadan önce yeğenim 3 yaşlarındayken bile hep yanıma gelirdi evlerimiz yakındı abim ayrı evde yaşıyorken. Yeğenim hep benimle oyun oynamak isterdi, ona Çocuk gelişimi okuduğum için etkinlikler falan yapıyordum oynatiyordum. Ben bir gün evlensem eşime ve kendi çocuğuma sabrım tahammülüm olmayacak diye düşünüyorum
Yani sırf başka yakada oturuyor diye çocuk ihmal edilmez ya.
Gerekirse ev değiştirir iş degistirsin ama çocuğuyla ilgilensin.
Oh ne güzel anne babalık valla halanin üstüne atmışlar yükü böyle bende hemen dogururum bı tane böyle.
Siz iş başvurularına bakın konu sahibi emin olun ev işi yapmak çocuk bakmak pek çok işten daha zor.
 
Bitirdiğin okul güzel. İş bulup bir süre çalışıp hem evden uzaklaşmış olursun hem biraz birikim yaparsın. Kendine güvenin gelince de evden ayrılırsın. Özellikle ağbinden uzaklaşmalısın. Kimin çocuğuysa o baksın.
 
kaç senedir hayatınızı kurmak için atılım yapmamışsınız, maalesef yetişkin gibi yaşamadığınız için yetişkin muamelesi görmüyorsunuz. zaten şu durumda ayrı eve çıksanız suyu, elektriği bile tek başına açtıramayacak bir profil çiziyorsunuz. hayata karışın, özgüveniniz yerine gelsin.

mesleki eğitimler alın, iş bulun, yetişkin insanların yaptığı bir şeyler yapın yani. ayrı eve çıkma kavganızı sonra verirsiniz. ama bu durumlarda iyilikle ikna etmek olmuyor. kavga etmek zorundasınız, kendinizi buna da hazırlayın. sizi otobüse, minibüse binemeyecek kadar "aptal" gören insanları konuşarak ikna edemezsiniz.

tek basına yaşamak artık lüks haline geldi, ev arkadaşı bulabilirsiniz. ben senelerce ev arkadaşıyla, yurtlarda yaşadım. kendi zorlukları var ama nolursa olsun, duygusal olarak ailenizin sizi yıprattığı kadar yıpratmıyor yaşadığınız sorunlar.
 
kaç senedir hayatınızı kurmak için atılım yapmamışsınız, maalesef yetişkin gibi yaşamadığınız için yetişkin muamelesi görmüyorsunuz. zaten şu durumda ayrı eve çıksanız suyu, elektriği bile tek başına açtıramayacak bir profil çiziyorsunuz. hayata karışın, özgüveniniz yerine gelsin.

mesleki eğitimler alın, iş bulun, yetişkin insanların yaptığı bir şeyler yapın yani. ayrı eve çıkma kavganızı sonra verirsiniz. ama bu durumlarda iyilikle ikna etmek olmuyor. kavga etmek zorundasınız, kendinizi buna da hazırlayın. sizi otobüse, minibüse binemeyecek kadar "aptal" gören insanları konuşarak ikna edemezsiniz.

tek basına yaşamak artık lüks haline geldi, ev arkadaşı bulabilirsiniz. ben senelerce ev arkadaşıyla, yurtlarda yaşadım. kendi zorlukları var ama nolursa olsun, duygusal olarak ailenizin sizi yıprattığı kadar yıpratmıyor yaşadığınız sorunlar.
Tek başıma dolmuşa bindiğim, avmye gittiğim zamanlar da oluyor ama çok sık değil. Abimin derdi habersiz bir yere gidip gelmişim, gizli işler çevirmiyim, her seyimden haberleri olsun falan fistan. Evet haklısınız bu yaşıma kadar hiç işe girmeyip adım atmamak büyük hata. Ben zaten ayrı eve çıksam tanıdığım yakın arkadaşımla ya da bir kaç öğrenci ile farklı şehirde aynı evde yaşamak isterim. Uyumlu birisiyim kimseye zorluk çıkarmam iyi anlaşırım. Ev işleri de sırasıyla ortaklaşa yapılır. Ama öncelikle çalışıp özgüven kazanmam gerekiyor.
 
Yani sırf başka yakada oturuyor diye çocuk ihmal edilmez ya.
Gerekirse ev değiştirir iş degistirsin ama çocuğuyla ilgilensin.
Oh ne güzel anne babalık valla halanin üstüne atmışlar yükü böyle bende hemen dogururum bı tane böyle.
Siz iş başvurularına bakın konu sahibi emin olun ev işi yapmak çocuk bakmak pek çok işten daha zor.
Kesinlikle ev işleri bitmek bilmiyor zaten, ev işi ,çocuk bakımı çok daha zor katılıyorum evet
 
Abim eski eşine kızım burda okusun, sen çalışırken onun senin yanında sürünmesini istemiyorum çalıştığın dükkanda yanında ona bakamazsın falan demiş. Yeğenimin annesi de kabul etmiş bunu .

Abinde akıl çok da size güvenip mi böyle bir karar almış. Siz hala evli olsaydınız ne yapacaktı?
Lütfen lütfen iş arayın. Çalışma hayatı şu yaşadıklarınızdan daha kolay ve keyifli. Kendi paranızla terapi alın. İşe gidin arkadaşlar edinin. Akşam dışarı çıkın kimsenin size hesap sormasına izin vermeden. Hayatınız bir anda değişecek. Size eskisi gibi karışamayacaklar da.
 
Yetmiyor bir de haftasonu onu yanına almadan önce kızına diyorki ödevlerini orda bitir öyle gel. Ben de yeğenime ödevleri annenle yaparsın 5 gün burda ben seninle ilgileniyorum uyandırıp okula hazırlıyorum ben senin sadece halanım, annenle ödev yapmalısın dedim ödeviyle birlikte gönderdim onu
Yani sırf başka yakada oturuyor diye çocuk ihmal edilmez ya.
Gerekirse ev değiştirir iş degistirsin ama çocuğuyla ilgilensin.
Oh ne güzel anne babalık valla halanin üstüne atmışlar yükü böyle bende hemen dogururum bı tane böyle.
Siz iş başvurularına bakın konu sahibi emin olun ev işi yapmak çocuk bakmak pek çok işten daha zor.
 
Yetmiyor bir de haftasonu onu yanına almadan önce kızına diyorki ödevlerini orda bitir öyle gel. Ben de yeğenime ödevleri annenle yaparsın 5 gün burda ben seninle ilgileniyorum uyandırıp okula hazırlıyorum ben senin sadece halanım, annenle ödev yapmalısın dedim ödeviyle birlikte gönderdim onu
Hayır anne de ilginç baba da cidden size güvenerek mi çocuk yapmışlar ?
Anne yaptıramazsa baba yaptırsın bu nedir böyle ya ?
Sizi özgür bırakmamalarınin nedeni anlaşıldı ama çünkü ozgurlesince kendi hayatlari zorlaşacak anne baba olma yükleri artacak.
 
Hayır anne de ilginç baba da cidden size güvenerek mi çocuk yapmışlar ?
Anne yaptıramazsa baba yaptırsın bu nedir böyle ya ?
Sizi özgür bırakmamalarınin nedeni anlaşıldı ama çünkü ozgurlesince kendi hayatlari zorlaşacak anne baba olma yükleri artacak.
Annesi bana iyiki varsın sen olmasan kızımı bırakamazdım sana güveniyorum demişti. Ama benim de hayatım olmalı evlenip evlenmeyeceğim belirsiz ama sürekli bu evde yaşamak istemiyorum. Kendime ait sosyal hayatım olsun istiyorum bekarlığın tadını çıkarayım gezeyim eskisi gibi. Eve tıkanıp durmaktan bunalıma girdim.
 
Annesi bana iyiki varsın sen olmasan kızımı bırakamazdım sana güveniyorum demişti. Ama benim de hayatım olmalı evlenip evlenmeyeceğim belirsiz ama sürekli bu evde yaşamak istemiyorum. Kendime ait sosyal hayatım olsun istiyorum bekarlığın tadını çıkarayım gezeyim eskisi gibi. Eve tıkanıp durmaktan bunalıma girdim.
Suç bende enayilik yaptım işte. Annem de var 1 yıldır yeni evli olan kardeşim ve eşi de aynı apartmanda oturuyor. Ben çalışsam yeğenimle abim ve annem ilgilenicek mecburen. Abimin çalışma saatleri de değişiyor yoğun çalışıyor. Bilmiyorum hayırlısı olsun
 
Hiç mecbur kalmamışsiniz yine de kalmayın ama mecbur kalsaydın bir yerden başlarsınız alışırdınız iş hayatının içine girip yuvarlanıp öğrenirdiniz hiçbirimiz anamızın karnında öğrenmedik yaşamak için hayatımızı idame etmek için ekmek parası kazandık
 
X