Hiç üzülmeyin; en azından gece uyuyor sizinki. Benim bebeğim 40 gün nerdeyse hiç bir saatten fazla uyumadı. Gecelerce ayağımda sallayarak uyudum; yanlara yastık falan kouyuyorduk uykusuzluktan dalgınlaşıp da düşürmeyeyim diye. 40 ından sonra üçer saatlik gece uykuları başladı. O bile mucize gibiydi :) 3 aydan sonra da gece uykusu epey düzene girdi. Yine de sabah beşte babasıyla sitenin bahçesinde gezdirdiğimiz günleri unutmamak lazım. Bu arada gündüz uykuları da 20-40 dk arasıydı sadece. Ağlama krizleri, saatlerce göğüste emerek uyuklamalar, sebepsiz çıldırmalar... Ama ağrı kesici vs vermedim; uykusuz da kalsam çocuğumu ağlatmadım ihmal ve isyan etmedim; şimdi de şükrediyorum. Siz de hiç üzülmeyin; uyanık olduğu saatlerin tadını çıkarın; çünkü çok çabuk geçiyor. Ayşe hala uykuyu hiç sevmiyor, hala sorunumuz var bu konuda. Ama hiç önemi yokmuş... Eninde sonunda büyüyecekler, ve emin olun aylarca uykusuz kaldığınız halde aylarca rahat rahat uyumuş başka bir anneden daha mutsuz olmayacaksınız :) ve muhakkak bir oyun, aktivite halısı edinin veya yapın. Bedenen yorulduklarında daha güzel uyuyorlar. Tabi bu halıların başka bir sürü faydası da var. Allah yardımcınız olsun, sevgiler :)