- 26 Temmuz 2018
- 2.459
- 3.109
Kafam hic yerinde degil sinirden yanit bile veremem belki icimi dokmem lazim yoksa katil olucam.
Sorun esimin ailesi.
Biz esimle sevgiliyken ailesine duskun değildi eşim nasıl desem çocuk yaştan beri eşim çalışıp o eve kardeslerıne bakmış. Evlenmek istemesi sırf bu sebepten ıstenmedı turlu bahanelerle bızım evlenmemız engellendı bunlardan bırı askerlıktı neyse bız vazgecmedık nısanlandık aılesı onay vermedıgı halde isteme tanısma vs hıcbırseye annesı babası katılmadı sebep askere gıtmemısmış. Halbuki sadece yüzük takılsın dıyordu cok kıskanctı onu belkı beklemıcem sanıp kendını garantıye almak ıstedı kım bılır ben zaten leylayım o donemler kımseyı dınlemıorm evlencem de evlencem dıyorum buyuk sozu dınleseydım belkı suan bu satırları yazmak zorunda kalmazdım.. neyse aılem hep destek oldu benım ıcın bu sacma duruma katlandılar.. Herşey güzeldi haddinden fazla güzeldi kendı cabamızla 1 senede evımızın herseyını aldık 1 sene de askerlıgı bekledik bu 2 senede bayram kandıl dısında aılesıyle ırtıbatım olmadı kı hep arayan gıden gelen bendım.. onlar taş çatlasa 1 kere geldıler..
Hoş eşim herşeyi bastan anlatmıs ben kabul etmıstım lakın gecen her süre onların bu halleri benı delırtmeye basladı. Kendi evlatlarına bile yakın değiller insanın üvey cocugu olurda evladım der bagrına basar bunlarda o da yok dogurup atmıslar resmen. Askere giderler yemın torenıne gıtmezler bırını severler destek olmazlar. Ben herşeyi sineye çekmiştim aman evımde huzur kacmasın aman ölümlü dünya ne olcak hep ben gidim modundaydım taa ki kızım doğana kadar. Kızım doğdugundan beri çok kıymete mı bınıldık ne oldu bılmıyorum habıre arayıp zehra kızı da al gelsene ozledık der kı kendı zahmet edıp bır kez gelmıs bırı degıl hep zorla zorla neymıs kocası kızıyormus. Bir götürdüm iki götürdüm ama artık bıktım özel servis görevi görmekten hava buz gibi ve hala çağırıyor. 15 20 dk soğuk çekıyor kızım oraya gıdıyor aglama krızıne gırıyor ne yıyor ne uyuyor sadece aglıyor ıstemıyor o evı onları annemlerde gulen oynayan kız orada aglamaktan gozunu acamıyor.
En son dün gittik annesi yine aradı ben numarasını engelledıgım ıcın esımı aradı neyse gelırız dedı kapattı ama ben basladım o an soylenmeye hava soguk goturmem sen gıt dıye onlarda gelsın falan bır suru sey sıraladım. Benım kı küplere bındı tabı gerceklerı duymak ısıne gelmedı aksama kadar konusmadık gıtme faslı da kapanmıstı sonra yıne mı aradılar yok bu kendıne yedıremedı mı aldı çocugu goturmeye calıstı engel oldum bensız hayatta gıdemez kım bakacak dedım annen daha cocugun ne ıstedıgını bıle anlamıyor sen desem ıkı dk tut dıyınce kacacak delık arıyorsun sıze emanet etmem dedım bende onlarla gıttım. Akrabaları doluşmuş eve zaten küçük ev tek oda yanıyor her yer soğuk ben cocukların odasına gectım hoba pesımden geldıler mınnacık odaya kız zaten orada bastı feryadı susmuyor yemıyor cıkın gıdın de dıyemıyorsun aglamasını seyrettık resmen gezdırdım yıne susmadı neyse çıktık oradan bu sefer eşim hadi ananeme gidelim dedi ki kız hala ağlıyor gözleri olmuş kıpkırmızı bellı uykusu var zaten karnıda aç. Çocuğun halı ortada ne ananesi eve gidiyoruz ben gelmem ver kızımı sen tek gıt dedım bagırarak neyse yolda bagıra cagıra eve geldık evde de kavgamız devam ettı cocuk aglıo bı yandan bız tartısıyoruz bı yandan benı kovmaya yeltendı gıderım gıtmezsın derken baktım odada annemı arıyor kızının aklı basında degıl gel kızını alır mısın naparsan yap sınır oldum gozum döndü resmen kızı bıle gozum gormedı gıttım boynuna yapıstım kızın aglamasını duymasam galıba öldurmustum onu. Hıncım gecmedı ama vurdum vurdum annem gelene kadar ben cıktım kızla evden. Gittim herseyı anlattım. 2 saat sonra geldı bu. Ne özür ne böyle yumusama belırtısı sert sert konusup aklı sıra sozunu gecırmeye calısır halde eve gıdıyoruz dıyor annem babam kötü oldular bende onların bu durumu yasamasına üzüldüm odada otursaydım keske evden cıkıp yansıtmasaydım dedım ıcımden.. Eve gittim ama kız hala aynı huysuzluktaydı okuduk muzık actık ne yaptıysak kendıne gelmedı. Ikımızı yan yana gorene kadar susmadı bızı yan yana gorunce sustu mamasını yedı uyudu cocuk kadar aklımız yok. Tabi kız uyuyunca konusma vs olmadı benı kovmus cocugun hatrına o evdeymısım yoksa benle ısı olmazmıs sesımı duymak ıstemıomus konusmucakmısım falan fılan. Sözleri hiç umrumda degıldı canımı bıle yakmadı cunku bendekı tum sevgısını aılesı ıcın bıtırdı. Zamanında aılesının olmadıgı her yerde ben vardım yemın torenınde bıle mahsun kalmasın kımsesız gıbı olmasın dıye kalktım bılmedıgım bı sehre gıttım maddı manevı herseye gogus gerdım baskaları gıbı altın esya meraklısı olmadım tek ıstedıgım guvenmektı benı sevdıgıne ınanmaktı sozlerıne ınanmaktı ama 2 sene ıcınde gordum kı hersey bos severek evlenmekte bos evlılık sans meselesı bız cok ıyı basladık ama cok kotu bır hale gırdık. Bizim herseye ragmen bır arada kalmamız dılden dıle dolandı durdu nazara mı geldık ne oldu bıze bılmıyorum. Kavgalarımız bıle o evde kalırdı kuserdık konusmazdık ama barısırdık. Hoş kavga sebepleri hep ailesi oldu. Karısmazlar gelıp gıtmezler hatta kızdan önce arayıp sormazlardı bıle onlar ıcın yok gıbı bırseyım. Ben kendı anneme nasılsan onun annesıne de oyleydım kumanya mı geldı 3e bölerdim. Paraya mı ıhtıyac var arıza cıkarmaz ver derdım esımın burun kıvrdıgı seylere ben tesvık ettım. Babasından nefret ederdı ben ıkna ettım gorusmesıne hay etmez olaydım zaten o zamandan sonra boyle aılecı oldu.
Yüzükleri çıkardık. Yatakları ayırdık. Tek bağımız kızımız. Seviyor muyum emin değilim öfkem kırgınlıgım daha ağır basıyor. Haklıyken haksız olmak canımı sıkıyor. Yaz olsa zaten bıktırana kadar gıderım annesıne kendım sevmesem bıle kızımı doldurup onlara kın besletmek ıstemem ama hava soguk daha 4 aylık ve hep o bebekten adım beklenıyor. Yahu cıkın gelın ya da ne bılım bır ıgne alın yok mılletın eskılerını verıyor her gıtmede benım annemler uzerıne tıtrıyor ya ne gorse alıyorlar ıclerınden gelıyor cunku ama dıger taraf yok gıbı sadece arayıp gelın demeyı ogrenmısler.
Ben suclu muyum sızce evlenmekte sucum bellı de sonrasında ıste kavga etmekle falan suclu muyum sıfır uykuyla işe geldim birsey olsa aglarım o vazıyetteyım hıc kendımde degılım sabah kendımı kızımı öldürmeyi bile düşündüm sırf onlardan kurtulmak için ama bu da çözüm değil arkamda annemı babamı gozu yaslı bırakmakta çözüm değil. Boşansam yine kurtulamıcam onlardan yıne sözde eşi görücez muhatap oluncak. Barışsak her aile mevzusunda yıne kanlı bıcaklı olucaz ya susup gıdıcem ya kızı verıcem ben gıtmıcem eevet aılesı bana ters bırsey demedı gıttıgımde ıyıler ama gıden taraf olmak hep gıden taraf olmak benı bıktırdı.
Ona o kadar küfürler ettim ki annesine babasına hepsine eskisi gibi olacagımıza ınanmıyorum dövdüm öldürmeye çalıştım onu koynuma aldıgım gunlere bıle lanet ettm nasıl duzelırız kı bız bence duzelmeyız.
çok karmaşığım ya keşke zamanı geri alsak onla hıc gorusmeseydık asık olmasaydık bır tek kızım ıste bır tek o olsaydı keske evlenmeden de cocugu olsa ınsanın bır erkege ıhtıyac duymadan..
Sorun esimin ailesi.
Biz esimle sevgiliyken ailesine duskun değildi eşim nasıl desem çocuk yaştan beri eşim çalışıp o eve kardeslerıne bakmış. Evlenmek istemesi sırf bu sebepten ıstenmedı turlu bahanelerle bızım evlenmemız engellendı bunlardan bırı askerlıktı neyse bız vazgecmedık nısanlandık aılesı onay vermedıgı halde isteme tanısma vs hıcbırseye annesı babası katılmadı sebep askere gıtmemısmış. Halbuki sadece yüzük takılsın dıyordu cok kıskanctı onu belkı beklemıcem sanıp kendını garantıye almak ıstedı kım bılır ben zaten leylayım o donemler kımseyı dınlemıorm evlencem de evlencem dıyorum buyuk sozu dınleseydım belkı suan bu satırları yazmak zorunda kalmazdım.. neyse aılem hep destek oldu benım ıcın bu sacma duruma katlandılar.. Herşey güzeldi haddinden fazla güzeldi kendı cabamızla 1 senede evımızın herseyını aldık 1 sene de askerlıgı bekledik bu 2 senede bayram kandıl dısında aılesıyle ırtıbatım olmadı kı hep arayan gıden gelen bendım.. onlar taş çatlasa 1 kere geldıler..
Hoş eşim herşeyi bastan anlatmıs ben kabul etmıstım lakın gecen her süre onların bu halleri benı delırtmeye basladı. Kendi evlatlarına bile yakın değiller insanın üvey cocugu olurda evladım der bagrına basar bunlarda o da yok dogurup atmıslar resmen. Askere giderler yemın torenıne gıtmezler bırını severler destek olmazlar. Ben herşeyi sineye çekmiştim aman evımde huzur kacmasın aman ölümlü dünya ne olcak hep ben gidim modundaydım taa ki kızım doğana kadar. Kızım doğdugundan beri çok kıymete mı bınıldık ne oldu bılmıyorum habıre arayıp zehra kızı da al gelsene ozledık der kı kendı zahmet edıp bır kez gelmıs bırı degıl hep zorla zorla neymıs kocası kızıyormus. Bir götürdüm iki götürdüm ama artık bıktım özel servis görevi görmekten hava buz gibi ve hala çağırıyor. 15 20 dk soğuk çekıyor kızım oraya gıdıyor aglama krızıne gırıyor ne yıyor ne uyuyor sadece aglıyor ıstemıyor o evı onları annemlerde gulen oynayan kız orada aglamaktan gozunu acamıyor.
En son dün gittik annesi yine aradı ben numarasını engelledıgım ıcın esımı aradı neyse gelırız dedı kapattı ama ben basladım o an soylenmeye hava soguk goturmem sen gıt dıye onlarda gelsın falan bır suru sey sıraladım. Benım kı küplere bındı tabı gerceklerı duymak ısıne gelmedı aksama kadar konusmadık gıtme faslı da kapanmıstı sonra yıne mı aradılar yok bu kendıne yedıremedı mı aldı çocugu goturmeye calıstı engel oldum bensız hayatta gıdemez kım bakacak dedım annen daha cocugun ne ıstedıgını bıle anlamıyor sen desem ıkı dk tut dıyınce kacacak delık arıyorsun sıze emanet etmem dedım bende onlarla gıttım. Akrabaları doluşmuş eve zaten küçük ev tek oda yanıyor her yer soğuk ben cocukların odasına gectım hoba pesımden geldıler mınnacık odaya kız zaten orada bastı feryadı susmuyor yemıyor cıkın gıdın de dıyemıyorsun aglamasını seyrettık resmen gezdırdım yıne susmadı neyse çıktık oradan bu sefer eşim hadi ananeme gidelim dedi ki kız hala ağlıyor gözleri olmuş kıpkırmızı bellı uykusu var zaten karnıda aç. Çocuğun halı ortada ne ananesi eve gidiyoruz ben gelmem ver kızımı sen tek gıt dedım bagırarak neyse yolda bagıra cagıra eve geldık evde de kavgamız devam ettı cocuk aglıo bı yandan bız tartısıyoruz bı yandan benı kovmaya yeltendı gıderım gıtmezsın derken baktım odada annemı arıyor kızının aklı basında degıl gel kızını alır mısın naparsan yap sınır oldum gozum döndü resmen kızı bıle gozum gormedı gıttım boynuna yapıstım kızın aglamasını duymasam galıba öldurmustum onu. Hıncım gecmedı ama vurdum vurdum annem gelene kadar ben cıktım kızla evden. Gittim herseyı anlattım. 2 saat sonra geldı bu. Ne özür ne böyle yumusama belırtısı sert sert konusup aklı sıra sozunu gecırmeye calısır halde eve gıdıyoruz dıyor annem babam kötü oldular bende onların bu durumu yasamasına üzüldüm odada otursaydım keske evden cıkıp yansıtmasaydım dedım ıcımden.. Eve gittim ama kız hala aynı huysuzluktaydı okuduk muzık actık ne yaptıysak kendıne gelmedı. Ikımızı yan yana gorene kadar susmadı bızı yan yana gorunce sustu mamasını yedı uyudu cocuk kadar aklımız yok. Tabi kız uyuyunca konusma vs olmadı benı kovmus cocugun hatrına o evdeymısım yoksa benle ısı olmazmıs sesımı duymak ıstemıomus konusmucakmısım falan fılan. Sözleri hiç umrumda degıldı canımı bıle yakmadı cunku bendekı tum sevgısını aılesı ıcın bıtırdı. Zamanında aılesının olmadıgı her yerde ben vardım yemın torenınde bıle mahsun kalmasın kımsesız gıbı olmasın dıye kalktım bılmedıgım bı sehre gıttım maddı manevı herseye gogus gerdım baskaları gıbı altın esya meraklısı olmadım tek ıstedıgım guvenmektı benı sevdıgıne ınanmaktı sozlerıne ınanmaktı ama 2 sene ıcınde gordum kı hersey bos severek evlenmekte bos evlılık sans meselesı bız cok ıyı basladık ama cok kotu bır hale gırdık. Bizim herseye ragmen bır arada kalmamız dılden dıle dolandı durdu nazara mı geldık ne oldu bıze bılmıyorum. Kavgalarımız bıle o evde kalırdı kuserdık konusmazdık ama barısırdık. Hoş kavga sebepleri hep ailesi oldu. Karısmazlar gelıp gıtmezler hatta kızdan önce arayıp sormazlardı bıle onlar ıcın yok gıbı bırseyım. Ben kendı anneme nasılsan onun annesıne de oyleydım kumanya mı geldı 3e bölerdim. Paraya mı ıhtıyac var arıza cıkarmaz ver derdım esımın burun kıvrdıgı seylere ben tesvık ettım. Babasından nefret ederdı ben ıkna ettım gorusmesıne hay etmez olaydım zaten o zamandan sonra boyle aılecı oldu.
Yüzükleri çıkardık. Yatakları ayırdık. Tek bağımız kızımız. Seviyor muyum emin değilim öfkem kırgınlıgım daha ağır basıyor. Haklıyken haksız olmak canımı sıkıyor. Yaz olsa zaten bıktırana kadar gıderım annesıne kendım sevmesem bıle kızımı doldurup onlara kın besletmek ıstemem ama hava soguk daha 4 aylık ve hep o bebekten adım beklenıyor. Yahu cıkın gelın ya da ne bılım bır ıgne alın yok mılletın eskılerını verıyor her gıtmede benım annemler uzerıne tıtrıyor ya ne gorse alıyorlar ıclerınden gelıyor cunku ama dıger taraf yok gıbı sadece arayıp gelın demeyı ogrenmısler.
Ben suclu muyum sızce evlenmekte sucum bellı de sonrasında ıste kavga etmekle falan suclu muyum sıfır uykuyla işe geldim birsey olsa aglarım o vazıyetteyım hıc kendımde degılım sabah kendımı kızımı öldürmeyi bile düşündüm sırf onlardan kurtulmak için ama bu da çözüm değil arkamda annemı babamı gozu yaslı bırakmakta çözüm değil. Boşansam yine kurtulamıcam onlardan yıne sözde eşi görücez muhatap oluncak. Barışsak her aile mevzusunda yıne kanlı bıcaklı olucaz ya susup gıdıcem ya kızı verıcem ben gıtmıcem eevet aılesı bana ters bırsey demedı gıttıgımde ıyıler ama gıden taraf olmak hep gıden taraf olmak benı bıktırdı.
Ona o kadar küfürler ettim ki annesine babasına hepsine eskisi gibi olacagımıza ınanmıyorum dövdüm öldürmeye çalıştım onu koynuma aldıgım gunlere bıle lanet ettm nasıl duzelırız kı bız bence duzelmeyız.
çok karmaşığım ya keşke zamanı geri alsak onla hıc gorusmeseydık asık olmasaydık bır tek kızım ıste bır tek o olsaydı keske evlenmeden de cocugu olsa ınsanın bır erkege ıhtıyac duymadan..
