Boşanma sonrası yeni hayata adaptasyon süreci

Hidrosfer

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
14 Şubat 2016
469
830
Merhabalar. Konularımı bilenler vardır.
Boşanma sonrası süreç benim için sancılı geçmeye başladı. Çünkü yaşadığım 3.5 senelik evliliğin bırakmış olduğu psikolojik travmalara ek bir de yaşanması gereken yas süreci .. Tüm düzenimin , yaşadığım şehrin , iş hayatımın değişmesi … Aile yanına dönmek . Hepsine alışmaya çalışıyorum. Uyku düzenim bozuldu, işe adapte olmaya çalışıyorum. Sürekli olarak nedenler , niçinler … Onu özlemiyorum ama ben bunları mı hakettim düşüncesi beni çok yoruyor. Nasıl böyle yanlış kararlar aldım hayatım nasıl bu hale geldi gibi …
Daha önce boşananlardan yorum istiyorum. Nasıl geçiyor bu süreç ? Neler yaptınız ? Yeni hayatınızı nasıl kurdunuz ? Adaptasyon sizin içinde sancılı oldu mu ?
 
Farkli bir şehre taşındım. İlk zamanlar çevremin desteği olmadı. Zaman içinde o şerefsizin gerçek yüzünü göstermesiyle ailem yanimda durmaya destek olmaya başladı.
O zamanlar yeni işimde çok mutluydum. Yeni hayatim bana huzur veriyordu. Zincirlerimden kopmuş özsaygımı korumuş hissediyor ve kendime şefkatle yaklaşıyordum.
Zaman içinde hayatın genel streslerini yaşadıkça ona olan öfkemi de hatırlar oldum. Ara ara saçma sebeplerle bana ulaşması yüzünden tepetaklak olduğum oldu.
Zaman zaman ona beddualar ediyorum. Öfkemi gizleyemiyorum. Kimi zaman da hiç aklima gelmiyor.
Şu anki hayatim bazen çok mutlu ediyor beni, bazen yerlerdeyim. Her mutsuzluğumun sebebi suçlusu oymuş gibi geliyor. Oyle degil tabii ama hayattaki en büyük öfkem ona. Bir gün geçmesini diliyorum.
Sana her şey geçecek iyi olacaksın diyemiyorum henüz. Biliyorum bunu ama diyemiyorum. Çünkü benim adima her sey henüz geçmedi. Kendi yasamadigim deneyimi sana beylik laflarla soyleyemem.
Benim de bu süreçte en ağırıma giden bunları haketmedigimi düşünmem. Burada az çok tanıyanlar yeni tanıştığım insanlar hep benzer şeyler söyler. Sana nasil yapıldı bu, asla haketmiyorsun diye ama her yaşadığımızı hakettiğimiz için yaşamıyoruz. Öğreneceğimiz dersler oluyor. Dilerim bizim gençliğimizden çalanlar bedel ödemeye başlamışlardır.
Sana sevgimi gönderiyorum ve kırılan kalbinden öpüyorum.💙
 
Farkli bir şehre taşındım. İlk zamanlar çevremin desteği olmadı. Zaman içinde o şerefsizin gerçek yüzünü göstermesiyle ailem yanimda durmaya destek olmaya başladı.
O zamanlar yeni işimde çok mutluydum. Yeni hayatim bana huzur veriyordu. Zincirlerimden kopmuş özsaygımı korumuş hissediyor ve kendime şefkatle yaklaşıyordum.
Zaman içinde hayatın genel streslerini yaşadıkça ona olan öfkemi de hatırlar oldum. Ara ara saçma sebeplerle bana ulaşması yüzünden tepetaklak olduğum oldu.
Zaman zaman ona beddualar ediyorum. Öfkemi gizleyemiyorum. Kimi zaman da hiç aklima gelmiyor.
Şu anki hayatim bazen çok mutlu ediyor beni, bazen yerlerdeyim. Her mutsuzluğumun sebebi suçlusu oymuş gibi geliyor. Oyle degil tabii ama hayattaki en büyük öfkem ona. Bir gün geçmesini diliyorum.
Sana her şey geçecek iyi olacaksın diyemiyorum henüz. Biliyorum bunu ama diyemiyorum. Çünkü benim adima her sey henüz geçmedi. Kendi yasamadigim deneyimi sana beylik laflarla soyleyemem.
Benim de bu süreçte en ağırıma giden bunları haketmedigimi düşünmem. Burada az çok tanıyanlar yeni tanıştığım insanlar hep benzer şeyler söyler. Sana nasil yapıldı bu, asla haketmiyorsun diye ama her yaşadığımızı hakettiğimiz için yaşamıyoruz. Öğreneceğimiz dersler oluyor. Dilerim bizim gençliğimizden çalanlar bedel ödemeye başlamışlardır.
Sana sevgimi gönderiyorum ve kırılan kalbinden öpüyorum.💙
Siz ne zaman ayrıldınız? Bende sizin kırılan kalbinizden öpüyorum. 🌺
Zamana ihtiyacımız var biliyorum . Genelde bu süreci böyle yaşamamızın sebebi de iyi niyetli olmamız. Haketmediğimiz şeyleri yaşamış olmak . Ben de kendimi olan saygımı kaybettiğim bir evlilikten çıktım . İçinde küfür , hakaret , bazen şiddet olan bir evlilik . Bunlar ruhumu paramparça etti . Toparlamaya çalıştığım şeyler bunlar . Tüm hayallerimin koca bir hayal kırıklığına dönüşmesi … Ama geçecek . Biliyorum . Bir gün bunları atlatmış olacağız .
 
Merhabalar. Konularımı bilenler vardır.
Boşanma sonrası süreç benim için sancılı geçmeye başladı. Çünkü yaşadığım 3.5 senelik evliliğin bırakmış olduğu psikolojik travmalara ek bir de yaşanması gereken yas süreci .. Tüm düzenimin , yaşadığım şehrin , iş hayatımın değişmesi … Aile yanına dönmek . Hepsine alışmaya çalışıyorum. Uyku düzenim bozuldu, işe adapte olmaya çalışıyorum. Sürekli olarak nedenler , niçinler … Onu özlemiyorum ama ben bunları mı hakettim düşüncesi beni çok yoruyor. Nasıl böyle yanlış kararlar aldım hayatım nasıl bu hale geldi gibi …
Daha önce boşananlardan yorum istiyorum. Nasıl geçiyor bu süreç ? Neler yaptınız ? Yeni hayatınızı nasıl kurdunuz ? Adaptasyon sizin içinde sancılı oldu mu ?
Boşanma yaşamadım ama şunu söyleyebilirim ki “geçecek” acını üzüntünü yaşa ve bitir. Yeni bir hayat kurma şansın var güzel değerlendir
 
Siz ne zaman ayrıldınız? Bende sizin kırılan kalbinizden öpüyorum. 🌺
Zamana ihtiyacımız var biliyorum . Genelde bu süreci böyle yaşamamızın sebebi de iyi niyetli olmamız. Haketmediğimiz şeyleri yaşamış olmak . Ben de kendimi olan saygımı kaybettiğim bir evlilikten çıktım . İçinde küfür , hakaret , bazen şiddet olan bir evlilik . Bunlar ruhumu paramparça etti . Toparlamaya çalıştığım şeyler bunlar . Tüm hayallerimin koca bir hayal kırıklığına dönüşmesi … Ama geçecek . Biliyorum . Bir gün bunları atlatmış olacağız .
7 8 ay oluyor benimki. Sizin kurtuldugunuz daha bosanirken belliymiş. Ben bir de iyilikle ayrıldım. Buraya konu açtım iyi bir arkadaşımı kaybettim diye. Gerçek yüzü sonradan çıktı. Keşke ikiyüzlü olmasaydı. Elbet geçecek. Yeni insanlar tanıyacağız seveceğiz sevileceğiz. Birisi deger vermedi diye bunu haketmiyor değiliz.
 
Ben de boşanma olayını yaşamadım ama yaşasaydım eğer farklı bir şehirde hayat kurmak daha iyi gelirdi bana. Her köşesine iyi kötü anı bıraktığım yerde kalmak daha zor olurdu sanırım
 
Merhabalar. Konularımı bilenler vardır.
Boşanma sonrası süreç benim için sancılı geçmeye başladı. Çünkü yaşadığım 3.5 senelik evliliğin bırakmış olduğu psikolojik travmalara ek bir de yaşanması gereken yas süreci .. Tüm düzenimin , yaşadığım şehrin , iş hayatımın değişmesi … Aile yanına dönmek . Hepsine alışmaya çalışıyorum. Uyku düzenim bozuldu, işe adapte olmaya çalışıyorum. Sürekli olarak nedenler , niçinler … Onu özlemiyorum ama ben bunları mı hakettim düşüncesi beni çok yoruyor. Nasıl böyle yanlış kararlar aldım hayatım nasıl bu hale geldi gibi …
Daha önce boşananlardan yorum istiyorum. Nasıl geçiyor bu süreç ? Neler yaptınız ? Yeni hayatınızı nasıl kurdunuz ? Adaptasyon sizin içinde sancılı oldu mu ?
6 ay önce boşandım,evi ben almıştım zaten ben ve çocuklar evde kaldık o gitti..Çocuklar her hastalandığında sıkıntılı yaşadığım her süreçte ona beddualar ediyordum bunu zaman zaman ona mesajla da iletiyordum bikaç barışma hamlesi oldu ama istemedim,iletişimin sıfır olması bu süreci daha kolay geçirmede etkili o yüzden çocuğu olmadan bosananlar daha şanslı..duygusal bir boşluk oluyor onu da arkadaşlarınla zamna geçirerek egleneceğin aktiviteler sosyalleşerek azaltabilirsin..Benim fikrim bu süreçte olanlar evde yalnız kalmasin arkadaşları ile hep bir plan program yapsın kurs murs ne bulursa gitsin..Onun dışında aile evine dönmekte sıkıntılı bence kendiniz ayrı yasayabiliyorsaniz bunu yapın...
 
Bende 6 ay önce ayrıldım 3 ay önce resmiyette de bitti,dönem dönem sinirleniyorum geriliyorum bende ama genel anlamda daha iyiyim içime döndüm kendimi tanımaya başladım ne istediğimi anlamaya calisiyorum vs gecicegine inancım sonsuz hepimize Rabbim kolaylık versin
 
6 ay önce boşandım,evi ben almıştım zaten ben ve çocuklar evde kaldık o gitti..Çocuklar her hastalandığında sıkıntılı yaşadığım her süreçte ona beddualar ediyordum bunu zaman zaman ona mesajla da iletiyordum bikaç barışma hamlesi oldu ama istemedim,iletişimin sıfır olması bu süreci daha kolay geçirmede etkili o yüzden çocuğu olmadan bosananlar daha şanslı..duygusal bir boşluk oluyor onu da arkadaşlarınla zamna geçirerek egleneceğin aktiviteler sosyalleşerek azaltabilirsin..Benim fikrim bu süreçte olanlar evde yalnız kalmasin arkadaşları ile hep bir plan program yapsın kurs murs ne bulursa gitsin..Onun dışında aile evine dönmekte sıkıntılı bence kendiniz ayrı yasayabiliyorsaniz bunu yapın...
Ya evet iletişim de kalmak zorunda olmak mahvediyor ya sanki her seferinde baştan basliyormusum gibi oluyor siz nasıl idare ediyorsunuz bende evimdeyim kızımla ,o gitti
 
Ya evet iletişim de kalmak zorunda olmak mahvediyor ya sanki her seferinde baştan basliyormusum gibi oluyor siz nasıl idare ediyorsunuz bende evimdeyim kızımla ,o gitti
Mümkün mertebe iletişimi kısıtlı tutarak,barışma hamlesi olan dönemde daha kötüydüm mesela...Beyin netlik seviyor ya bitti kafa karıştırılması vücudun dengesini bozuyor
 
Ben de Temmuz’da ayrıldım. Resmî olarak da Ekim’ de. İlk başta zincirlerimden kurtulmuş gibi hissettim. Eşim çok ilgisizleşmişti çünkü vs. Ama zaman geçtikçe eski güzel günler gelmeye başladı aklıma ve zorlanmaya başladım. Bir iyi bir kötüyüm anlayacağın ama geçecek, geçiyor.
 
Mümkün mertebe iletişimi kısıtlı tutarak,barışma hamlesi olan dönemde daha kötüydüm mesela...Beyin netlik seviyor ya bitti kafa karıştırılması vücudun dengesini bozuyor
Kesinlikle,ben nasıl basedecegimi bilemiyorum aslında çok iyiydi 1 aydır herşeye ket vurmustum minimum iletişim vardi geçen gün geldi kızımla ilgili konuşmak istiyorum dedi dengem şaştı ya yük gibi artık gerçekten birde ne yapmaya çalıştığını da anlamıyorum hani kontrolüm altında ol tarzı abuk subuk bir yaklaşımı var kafayı yicem
 
Boşanmadım ama geçmişte çok uzun yıllık ilişkim bitmişti. Aynı sancılı süreci yaşadım. Nedenler havada uçuştu. Tv yi açıyordum dizide bile onun adı geçiyordu. Tam neşeli bi şarkı açardım içim hüzün kaplar ağlardım. Bol bol bağırıp ağlamak sürekli birileri ile paylaşmak çok iyi geldi bana. İçine atmayıp acını sonuna kadar yaşarsan hafifliyor sakın bastırmaya çalışmaya. En iyi gelen şey de ona inat yaşamak oldu. Hayatımı mahvetmesine izin vermiycemo hayatımı yaşarken ben köşede kalamam kazanmadına izin veremem diyerek kendimi geliştirmeye adadım👏 6 ayda hafifledi 1 yılda tamamen geçti umarım senin de geçer.
 
Bencede düşünmeden yaşamak, duymamak ama bende boşandım aynı sizin gibi birde bende eskiye karşı aşırı kin var. Herhalde zamanla iyilesecegiz. Yada doğru kişi karsimiza çıkacak ve unutturacak.
 
Henüz boşanmadım. Aynı evde değiliz üç aydır. Boşanma davamız açıldı. Dilekçeleşme dönemi yeni bitti, dava gününü bekliyorum. Uzun yıllardır boşanmaya çalışıyordum ancak bazen araba kullanırken bir hüzün basıyor, bir bakıyorum onu hatırlatan bir şarkı çıkmış radyoda. Hemen bir halay havası, roman havası falan açıyorum veya Batesmotelpro’nun, Grup Vitamin’in şarkıları vb. Yani beni neşelendirecek herhangi bir şey. Yeni hayatıma ve düzenime iyice alışana kadar(2-3 yıl belki) böyle devam edecek. Ağlamak bile istemiyorum artık. Akacak gözyaşlarıma acıyorum. Evliyken çok ağladım sanırım😔
 
7 8 ay oluyor benimki. Sizin kurtuldugunuz daha bosanirken belliymiş. Ben bir de iyilikle ayrıldım. Buraya konu açtım iyi bir arkadaşımı kaybettim diye. Gerçek yüzü sonradan çıktı. Keşke ikiyüzlü olmasaydı. Elbet geçecek. Yeni insanlar tanıyacağız seveceğiz sevileceğiz. Birisi deger vermedi diye bunu haketmiyor
7 8 ay oluyor benimki. Sizin kurtuldugunuz daha bosanirken belliymiş. Ben bir de iyilikle ayrıldım. Buraya konu açtım iyi bir arkadaşımı kaybettim diye. Gerçek yüzü sonradan çıktı. Keşke ikiyüzlü olmasaydı. Elbet geçecek. Yeni insanlar tanıyacağız seveceğiz sevileceğiz. Birisi deger vermedi diye bunu haketmiyor değiliz.
Benim evliliğim evlilik değildi ya . Bir gram huzur bulamadım . Kendinden , ailesinden .. Beni çok sevdiğini söyleyen adamın evliliğin 1. Ayında beni nişanlıyken aldattığını öğrendim . Telefonunda bir mesaj vardı nişanlılık dönemine ait . Nasıl silmemiş bilmiyorum 🤷🏻‍♀️ Bir kız . Veryansın ediyor . Madem nişanlısın benle neden konuştun ? Bana neden hayatımın kadını olur musun dedin felan … Tabi inkar etti . Ben değildim arkadaşımdı . Telefonu bozuktu benden yazmıştı felan … Ne yeminler ne gözyaşları …. O arkadaşı bile bendim o değildi dedi . İkna etmek için. Ama benim kalbim bir türlü inanmadı . Uzunca bir süre bunun travmasını yaşadım. Bir insan nasıl olur da arkadaşına telefonunu verir mesajlaştırır ? Buna ek bir kaç ay sonra da fake hesabını yakaladım .profilde bunun fotoğrafı var. Yine nişan döneminde açılmış konuşulmuş birileriyle. Ona da ben değildim arkadaşımındı dedi . O arkadaşını eve bile getirdi . Benimdi yenge onun hesabı değildi diye yalvardı çocuk . Aklımla çok oynadılar . Düşünüyorum .
 
Henüz boşanmadım. Aynı evde değiliz üç aydır. Boşanma davamız açıldı. Dilekçeleşme dönemi yeni bitti, dava gününü bekliyorum. Uzun yıllardır boşanmaya çalışıyordum ancak bazen araba kullanırken bir hüzün basıyor, bir bakıyorum onu hatırlatan bir şarkı çıkmış radyoda. Hemen bir halay havası, roman havası falan açıyorum veya Batesmotelpro’nun, Grup Vitamin’in şarkıları vb. Yani beni neşelendirecek herhangi bir şey. Yeni hayatıma ve düzenime iyice alışana kadar(2-3 yıl belki) böyle devam edecek. Ağlamak bile istemiyorum artık. Akacak gözyaşlarıma acıyorum. Evliyken çok ağladım sanırım😔
Dilerim en kısa zamanda bu gel git yaşatan duyguları atlatırız . İyi oluruz. 🙏🏻 Ben de 3.5 sene evli kaldım ve evliyken çok ağladım . O evin her köşesinde. Geldiğim ilk 1 ay hiç ağlayamadım ben . Donuk bir haldeydim . Ama şuan o halim kendini hüzne bıraktı . Yaşadıklarımın ağırlığı beni hüzünlendiren . Hayal kırıklığı… Herkesin mutlu bir şekilde devam ediyor evliliği ama benim karşıma bu insanlar neden çıktı? Bilmiyorum.. Zor bir süreç . Hayatımı alt üst ettiler . Ama geçecek bir gün.
 
Bencede düşünmeden yaşamak, duymamak ama bende boşandım aynı sizin gibi birde bende eskiye karşı aşırı kin var. Herhalde zamanla iyilesecegiz. Yada doğru kişi karsimiza çıkacak ve unutturacak.
Düşünmek istemiyorum bende ama uykumda bile hesaplaşma içindeyim onlarla . Kaliteli uyku uyuyamıyorum, beynim uyandığımda kaldığı yerden devam ediyor. Onların bana yaşattığı haksızlıklar karşısında.. Zamana ihtiyacım olduğunu biliyorum. Hepimizin var . 3-5 günde unutulacak bir şey yaşamadık .
 
X