- 9 Mart 2016
- 835
- 382
- 44
- Konu Sahibi kuzeyyildizim
- #1
kızlar biliyorsunuz sorunlu bir ilişkim vardı.her şeye rağmen kestirip atamadım.
adam onunla evleneceğime ikna olsaydı belki maddi açıdan kullanmaya kalkmazdı.zaten son zamanlarda kendini düzeltmişti kullanmıyordu maddi yönden ama benim içim zerre ısınmadı ona.bugün sinirliydi nereye kadar sürecek böyle dedi.ben de bilmiyorumdedim.evet saplantılı bir şekilde ayrılamıyordum.çok yalnız kalacağımdan korkuyordum.dedim ki seninle evlenmek istemiyorum.istemezsen isteme dedi.
ne yapmayı düşünüyorsun peki dedi.bilmiyorum belki ölürüm kurtulurum dedim.ölmezsen diyorum zaten dedi.
onun beni sevdiğini zanetmiyorum.kesinlikle özel değilim onun için.bunun farkındayım onun amacı evleneyim çocuğum olsun.onun için biçilmiş kaftanım aslında.
ama kızlar içim istemiyor.kalbim onunla evliliğin hata olduğunu söylüyor.kesinlikle istemiyorum ama kopamıyordum da
ne tuhaf bir psikoloji.en son konuşmamız yukarda söylediğim gibi oldu.
nereye kadar sürecek böyle evlenelim çocuğumuz olsun diyor.ben seninle evlenirsem mutlu olamam dedim.hala da ısrar ediyor.ama en sonunda sinirlendi.öyle kaldı yani.nasıl olacak nasıl yüzyüze bakacağız bilmiyorum.kızlarçok kötü hissediyorum kendimi.bu ilişki hiç başlamamalıydı nasıl oldu ben de anlamadım.
beni kesinlikle sevmiyor adım gibi eminim.onda sevecek içimin ısınacağı herhangi bir yöne en ufak bir nokta bulamadım.ama ailevi yönden yalnızlık, ruhsal halimin bitik olması beni ondan koparamıyor gibi
aslında çok açgözlü , para delisi, cimri, beni sevmiyor sadece evleneyim çocuğum olsun istiyor.çok da umrunda olduğumu sanmıyorum.oooff off...ne olur bana bir şeyler söyleyin ne olur.kendimi çok değersiz hissediyorum
adam onunla evleneceğime ikna olsaydı belki maddi açıdan kullanmaya kalkmazdı.zaten son zamanlarda kendini düzeltmişti kullanmıyordu maddi yönden ama benim içim zerre ısınmadı ona.bugün sinirliydi nereye kadar sürecek böyle dedi.ben de bilmiyorumdedim.evet saplantılı bir şekilde ayrılamıyordum.çok yalnız kalacağımdan korkuyordum.dedim ki seninle evlenmek istemiyorum.istemezsen isteme dedi.
ne yapmayı düşünüyorsun peki dedi.bilmiyorum belki ölürüm kurtulurum dedim.ölmezsen diyorum zaten dedi.
onun beni sevdiğini zanetmiyorum.kesinlikle özel değilim onun için.bunun farkındayım onun amacı evleneyim çocuğum olsun.onun için biçilmiş kaftanım aslında.
ama kızlar içim istemiyor.kalbim onunla evliliğin hata olduğunu söylüyor.kesinlikle istemiyorum ama kopamıyordum da
ne tuhaf bir psikoloji.en son konuşmamız yukarda söylediğim gibi oldu.nereye kadar sürecek böyle evlenelim çocuğumuz olsun diyor.ben seninle evlenirsem mutlu olamam dedim.hala da ısrar ediyor.ama en sonunda sinirlendi.öyle kaldı yani.nasıl olacak nasıl yüzyüze bakacağız bilmiyorum.kızlarçok kötü hissediyorum kendimi.bu ilişki hiç başlamamalıydı nasıl oldu ben de anlamadım.
beni kesinlikle sevmiyor adım gibi eminim.onda sevecek içimin ısınacağı herhangi bir yöne en ufak bir nokta bulamadım.ama ailevi yönden yalnızlık, ruhsal halimin bitik olması beni ondan koparamıyor gibi
aslında çok açgözlü , para delisi, cimri, beni sevmiyor sadece evleneyim çocuğum olsun istiyor.çok da umrunda olduğumu sanmıyorum.oooff off...
ne olur bana bir şeyler söyleyin ne olur.kendimi çok değersiz hissediyorum
