Çaresizim artık kafayi yiyeceğim

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Pubg ve abuk subuk telefon oyunlarına kadar bir sebep bulamamıştım ama bu oyunların çocukların psikolojisini bozduğunu düşünüyorum. Oyun bağımlılığı yaşıyor olabilir bu konuda bir uzmandan yardım alın. Ayrıca kendinizi yıpratmayın çocukların gelişimleri ve karakterleri bazen ebeveynlerinden ayrı da olabilir. Sadece oyun konusunu çözdüğünüzden emin olup siz de biraz rahat bir tavır sergileyin.
Size katılıyorum online oyunlar seçilerek ve aile kontrolünde olmalı uzmanlar bas bas bağırıyor hâlâ oynatanlar var mı ya?
 
Alkışlıyorum bu yorumu. Umarım konu sahibi yazılanları dikkate alıyordur. Yoksa annesinin bile kendisini yetersiz görüp hep ezdiği bir çocuk olarak, birey olarak hayatta yer edinemeyen yitik yetişkinlerden olacak.
Bayılıyorsunuz linçlemeye değilmi ? Tabi en iyi anne en iyi duyarcı en iyi egitimci en iyi rol model sizsiniz
 
Söyleyeceğim şey size biraz kötü ve tuhaf gelebilir ama herkes okumak zorunda değil . Ülkenin ara elemana ihtiyaci,tekniker teknisyen ihtiyacı daha fazla ki daha çok maaş alanlar var .Belliki çocuğunuz okul çocuğu değil sevmiyor istemiyor . Zor bela ortaokulu bitirtip meslek sahibi olabileceği güvenli bir yere verin . Hayır, çocuk işçiliği savunmuyorum. Bu şekilde evladinizin ozguven özsaygı ve ozbenlik kavramlarini parcaliyorsunuz
 
biraz fazla mı boğuyorsunuz hani bebekken sarar sarmalarız üşümesin diye aslında o bebek sıcağı o kadar sevmez ve tepki vermek için ağlamaya başlar siz daha çok sararsınız o daha çok ağlar diyeceğim o ki boğmayın evet zor bi çoçuk belki size bazı şeyleri bu şekilde anlatmaya çalışıyor kendince biraz serbest bırakın
 
Söyleyeceğim şey size biraz kötü ve tuhaf gelebilir ama herkes okumak zorunda değil . Ülkenin ara elemana ihtiyaci,tekniker teknisyen ihtiyacı daha fazla ki daha çok maaş alanlar var .Belliki çocuğunuz okul çocuğu değil sevmiyor istemiyor . Zor bela ortaokulu bitirtip meslek sahibi olabileceği güvenli bir yere verin . Hayır, çocuk işçiliği savunmuyorum. Bu şekilde evladinizin ozguven özsaygı ve ozbenlik kavramlarini parcaliyorsunuz
Buraya daha gelene kadar bir sürü aşama var işe mi geldi sıra hemen çocuğunun hiçbir şey yapmak istememesi gibi bir durumu var sorun okul veya iş değil ki çocukta isteksizlik var
 
Sorunun cevabı burada hanımefendi ben yetişkin halimle etkileniyorum bu çocuklar başı boş oyunlara terkedilmemeli
aslında bagımlı degıl hep kontrolumuz dogrultusunda oynadı oda cok iatesigi icin mesela suan 1 aydır telefonu elınden alındı aramıyor bıle
 
eşimle arkadas gibiyiz bırbırımıze baglı bır aıleyız herkes imrenıyor dıyebılırım baglılıgımıza evde hıc kavga gurultu olmaz sadece cocuklar yorunca ıllakı sesımız yukselıyor yoksa cocuklarımızla cocuk gibi davanırız gezmemız tozmamjz var aksam yemekler kahvaltılarımjz beraber fılm gecelerımız evımızde bırde köpeğimiz var herşey yolundayken oglumun boyle olması bızı yıpratıyor babası ve annesı olarak etrafında dönuyoruz hep buna ragmen mutsuz sanki hep minnetsiz arkadasları bıle ımrenıyor sahip olduklarına veya aile olarak bıze annen ne guzel buna ızın verıyır baban senı ne guzel ilgilenıyor gibi gibi kendıde anlatır hatta
“Oğlumuz böyle” dediğiniz şey dersler sanırım sadece. Başka bir şey göremedim ben.
Okulda öğretmenleri, arkadaşlarıyla sorun var mı? Belki de okulda dışlandığı için okuldan soğudu, belki öğretmenleriyle ilgili bir sorun var.
Ödevlerini yap diyip siz sohbet muhabbet eğleniyorsanız ufak çocuğunuzla oyun oynuyorsanız aklı sizde kalıyor da olabilir.
Ödevlerini yaparken sizde kızınızla etkinlik yapsanız, herkes ödevini bitirince aile oyunu oynayacağınızı söyleseniz değişiklik olur belki.
O yaşlarda ben içerde tv izlerlerken ödev yapmak istemezdim aklım kalırdı. Belki öyle bir durumdur.
Okul konusunda birebir ilgiye ihtiyacı var gibi geldi bana.
Benim oğlum ufak henüz ilkokulda ödevlerde bizde sorun yaşıyoruz. Öğretmeni müzik açarak yaparsanız sıkılmaz. Ödevi ızdıraba çevirmeyin dedi. Bence bir destek aramalısınız bu konuda .
Gerçekten normal çünkü kaç tane çocuk hevesle kendi söyleyip ödevini yapar ki?
 
Buraya daha gelene kadar bir sürü aşama var işe mi geldi sıra hemen çocuğunun hiçbir şey yapmak istememesi gibi bir durumu var sorun okul veya iş değil ki çocukta isteksizlik var
Çocuk istemediği şeyleri yapmaya sürekli maruz bırakılıyor. Bir rahat bıraksalar hayata karşı bir nefes alsa düzelme ihtimali var. Sürekli istemediğiniz bir çemberde dönüp dursaniz hevesli olabilir misiniz ? Kaldiki bu küçük bir çocuk sorumluluk kavramı yok sevmesemde yapmak zorundayım algısı yok.
 
aslında bagımlı degıl hep kontrolumuz dogrultusunda oynadı oda cok iatesigi icin mesela suan 1 aydır telefonu elınden alındı aramıyor bıle
Ee bu da normal değil 1 aydır telefon tamamen elinden alınmış bu doğru mu şimdi aramıyor gibi görünür ama arıyordur zaman süresi düşürülerek alınır telefon daha geçen dönem seminerlerde uzman psikologtan dinledim
 
Ben de şunu anlamıyorum öyle güzel oyunlar var ki internette ebeveynler çocuklarını Pubg gibi oyunlara çocuklarını neden bırakıyorlar?
Çocuk diretebilir ;

"Anne arkadaşlarım oynuyor ben de oynayım"

"Hayır onlar arkadaşların sen ise Ahsensin üzgünüm oyun oynamak istersen harika başka oyunlar tercih edebiliriz."
 
Selam arkadaşlar şuan ağlayrak yazıyorum ellerm titriyor. 11 yasında oglum var 5e gidiyor ve insan çocugundan artık sogurmu sogudum resmen kinamayın bunu yazarken bıle kendimden nefret edıyorum ama malesef aerık benı bu duruma soktu . Biraz uzun olucak ama nolursunuz beni yonlendırın ne yapacagımı bılmıyorum. Oglum aşırı sorumsuz ama normal şımarık sorumsuzlugu degil dısardan goren ne kadar efendı sakin bı cocuk dıyor ama icine gıren bı kac pıskologlada gorustuk cok zor bır cocuk dediler. Benı aşırı yoruyır asla odev yapmak aklına gelmez hep ben dıcem cantanı hazırla odevını yap odevlerını hep yaptım deyıp gecen ogretmenı mesaj attı kactır odev yapılmamış şok oldum hep bahane uretır arkadasları dışlıyor ılk basta uzuluyordum ama benım oglum gecımsız okuldan her 2 gune bı ogretmenı arar ya oynarken yaralanmıstır ya kafa y elını ıncıtmıstır bı kac arızalı cocuklar var onlarla takılma dıyorum bana kufur ettıler dıye sureklı olay cıkıyor hep mudur odasında dersleri berbat hep 20-30 kı ılk okulda gayet başarılı bı cocuktu her gun guzel ogutlerle gonderıyorum dualarla gıtar kursuna gıdıyor 3 senedır bı arpa boyu yol anca alabıldı bızım zorumuzla gıdıyor gıbı alalım deyince aglıyor ama verılen gıtar odevlerını calısmaz onun haricinde neursound dıye bı sıstem keşfettik 3 aydır oray gıdıyor ordakıler bıle bıraz benden kaynaklı bu cocugun boyle olduguna ınandırmıs ve sımdı ıse her gorusmemızde ordakı ogretmenleri en basit gordukleri cocukken şuana kadar en zorlandıkları cocuk oldugunu soyluyor asla bana karsı terbıyesız degıl hep sakın sessiz bagırır cagırırım dayanamaz ama gıkı cıkmaz duygusal hemen aglar kabuguna cekılır ve benı vicdanımla hep cezalandırıyor yanı napıcagımı bılemıyorum gelıp anne tamam calısacam cabalayacam da demez benım zorumlada derse bu sozu 1 gun tutar ertesi gun aynı cocuk ,duzensızdır okulun ılk haftası dunya para verıp aldıgımız formayı boydan yırtıp geldı ustu bası hep kalem boyaları elı yuzu boya cızılmış ynu daha da saysam ınanın bıtmez ve kıme anlatsam bızım cocukta aynı dıyor ama degıl arkadaslar mutlu bır aıleyız kucuk kız kardesıde var esımle iyiyz hep neşeli herseyı beraber yaparız aılecek ama o hep ısteksız hep mutsuz hep suratsız bızı asla dınlemez katılmak ıstemez ve şuan delırdım yine sebebı ise saat olmuş 9bucuk yatma saatı ki buna bıle hep ıtıraz eder yalvar yakar wh grubundan velılerden yarınkı sınav konusu nedır dıye turkceden oglum sınavmı vardı yarın dedım evet dıyor unuttum soylemeyı bunu bıle demez bana arkadaslarımızın cocuklarını goruyorum yasıtlar ve gunler oncesınden arkadaslarım bıle sınavlardan haberdarlar bu bana demez bıle ve ben cıldırmak uzereyım ne yapayım nereye goruruyum ben bu cocugu daha acaip kopuk bızden ve kaybetmek ıstemıyorum kaderıne terk edıp ama benı mahvetti ömrumden ömur gıdıyor zaten küçük kızım dogdundan beri sorunku bır bebektı alerjık uyumaz aglar bagırır ve sun 3 yasında aşırı harwketlı durdan anlamaz uyumaz hep aglayan asla benı takmayan bı cocuk oglumda boyle intihar edıcrm cok bunaldım ve tek başınayım ailem yok bı esım var sagolsun hep yrdımcı ama oda işten 7de gelır zaten adamda bunaldı az evvel evi terk etti oglumla tartısınca resmen oglum artık evde huzur bırakmadı test yaptılar cok bı sıkıntı yok dıkkatı eksık bıraz dediler ama ordakı ogretmenlerı bıle bızı bıle masumluguyla kansırıyor ve hep bı bahaneye sıgınıyor dedıker asosyal bı cocuk konusurken bıke artık ıkı lafı bı araya getırmıyor cunku kımseyle ıletısımı yok hayattan tek zevk aldıgı pubg ve abuk subuk telefon oyunlarıydu onuda kademelı kademelı gorevlerını yaprsan verırız dedık baktık olmuyor komple aldık ona gunlerce agladı ama sınavdan aldıgı notu basını egdı odasına gıttı cok duugusal ne dersem ellerını buzerek aglarak bana bakıyor ama devamı yok her defasından ınanmak ıstıyorum oda tamam anne dıyor sarılıyorum kucaklıyorum icimden bır parça kopuyor sankı ama sonra ertesı gun yine aynı cocuk ve ben karıyerımı bıle cocuklarım ıcın reddettım durumuz cok iyi degıl ev kıra esım normal maasla calıaıyor ona ragmen oglumu kurstan kursa gotururyoruz kızım bıle abısının kucukenkerıyle buyuyor haft sonumuzu hep ogluma ayırıyoruz yapmasak neden yapmıyorsunuz bıle demez o kadar umursamaz duygusuz kı oglum bı mınnet duygusu yok bıze acımıyır hıc dıyecegım cok ama işte
Son cümleyi ilk söyleyeceğim. Kızınızda böyle olacak!
Anne- baba olarak uzman desteği almanız şart. Çocuğa test yaptılar psikoloğa götürdüm birşey çıkmadı dediğiniz için bunu söylüyorum. Demek ki yetiştirme tarzında bir sıkıntı var. Zaten son cümlenize de takıldım neden tüm hafta sonlarınızı oğlunuza heba ediyorsunuz ki? Aile içerisinde bir denge olmalı. Sizde o denge yok. Tüm ipler ve ilgi oğul üzerinde. Acilen anne-babalığınızı sorgulayıp bu konuda destek alın, iyi gelecektir.
 
Son düzenleme:
Oğlunuza sorunlu olarak baktığınız nokta daha çok okul ve dersler ile ilgili.
Bu yaşlar kendi ödevini yapacağı yaşlar evet ama çocuga göre de şekil almak gerekiyor. Çocuğunuz tek başına yapmıyorsa, siz yanında duyacaksınız ödev esnasında. Başında gardiyan gibi değil de, eslik eder gibi. Yanında kitap okuyabilirsiniz mesela, öncesinde sevdiği şeyleri beraber yaparsınız. Sizin kontrolünüzde olsun dersleri, bu çocuk ödev yapmayı kendi haline bırakacak durumda değil.
Dersleri önemli ama çocuğunuzun ruh sağlığından önemli değil.
Bunun üzerine gitmek yerine biraz eğlenip, direkt beraber vakit geçirme noktasında olmaya mı çalışsanız?
Okulda yalnız olması, asosyal olması da kendi tercihi değil,iletişim beceremiyor olması da saha hırçın yapar.
 
Son düzenleme:
3.sinifta bende okula gitmek istemiyordum. Sürekli agliyordum. Annemi arayıp "beni okuldan al"diyordum. Sonradan anladık ki sebebi ben miyopmuşum. Bu yüzden tahtayı vs goremedigim için panik oluyordum. Hoca bana bir şey soracak ben soyleyemeyecegim diye.
Benim öğretmenlerim de anlayişsizdi ornegin.. ben her gün eve dönmek isterdim okuldan. Onlar da "bu çocuk dişlaniyor mu,sorunu ne, neden okulda durmak istemiyor" demezlerdi. Anca anneme,babama şikayet ederlerdi.
Öğretmenim arardı annemi "bu yine okulda durmuyor,gel al çocuğunu" tarzında konuşurdu.
Annem gelirdi okula ağlaya ağlaya, sebep ne? 3.sinifa giden çocuğu okulda durmak istemiyormuş. Bütün arkadaşlarım görürlerdi, rezil olmuş hissederdim kendimi. Ve o zamanlar bile derdim ki "ben daha küçücük bir çocuğum,annem neden bu kadar çok agliyor benim yüzümden"
Hala da aynı kafadayim. İnsan 3.sinif çocuğu okula gitmek istemiyor diye ağlaya ağlaya okula gelir mi ? Önce sebebini araştirin bi. Ama yok.
Şimdiyse okudum eczacı oldum. Çocuğunuzun üstüne varmayin ve onun bir çocuk olduğunu fark edin. Eşinizin 11 yaşındaki bir çocuk için evi terk etmesi ona çok ağır yükler verir.
 
Çocuğu tüm kurslardan alın. Çocuğa yap demeyin. Siz de yapmayın. Eleştirmeyin. Onu öyle kabul edin. Neye ilgisi varsa bırakın onu bulsun. Bu çocuktam ekranı tamamen kesin. Onunla vakit geçirin muhabbet edin. Bu çocuk kardeş kıskançlığını aşamadığı için büyüyemiyor. Onu büyütün. Kendiniz de ona örnek olun. Çocukta anormal ekstra bir şey göremedim. Bu çocuğun anlaşılmaya ihtiyacı var. Dinlenmeye ihtiyacı var. Lütfen onu dinleyin. Onunla oynayın. O kimbilir içinde neler yaşıyor. Yazık!
 
Keske bana cevap verse hep kabul etmişliği var ama yapmaz belkide bizi başından savma dürtüsüyle tamam yapıcam anne gorecen anne der ertesi gün odev yapmamıs seklınde okuldan bana mesaj gelir yanı itraz eden karsı gelen cocuk degil tamam olur yaparaım deyip yapmaz boylesı daha zor inanın en azından size cevap vererek duygusunu dusuncesını belırtıyor
Bence uzun soluklu bir yardım.alın
 
İnanın aslında denemedıgım yontem kalmadı terapist ve piskologumuzun yonlendırmesıyle oyunlarla odullerle molalarla veya kendı isteği dogrultusla ılerledik vs ama hıc bırıne cevap vermedi herkes sevdigi bir alana yonlendırın demıs ben sureklı dusunuyırum oglum ne yapmaktan hoşlanıyor dıye sevdiği bir alanda yok ona sorsan basketbol futbol gitar der ama bi donem tutturdu basketbol dıye hemen basketbol aldık en iyisinden hemen forma aldık gonderdık kursa cok ıstedı diye 1 gitti 2 gitti devamı yok basketbol topunu gecen buldum kıytı koşede havası inmiş topun , futbol dedi kaleci eldive yok krampon hop aldık okuldan geldı ki ben iyi oynayamıyorum arkadaslarımda oynatmıyor zaten sevmıyordum cok iyi degilim dedi , bı kutu legosu var büyükçe nadiren onunla oynar , onun haricinde daha sabah oglum yoruldun bıraz gitara mola verelım gitme dedim hayır anne ben cok sevıyorum dedi lutfen gitmek ıstıyorum dedi ama evde calısmıyor gitarı yanı bıseyler hep yapma isteği var ama eylemi yok devamlılgı yok gozunun icine bakıykrjz anne baba olarak onu baska seylere yonlendırmek ıcın burda halen abuk subuk yok basındsn savmak ıcın kursa yazdırmıssın yazanlar var
Fazla konuşup endişenizi yansıtıyor da olabilirsiniz. Bu çocukların en sevmediği şeylerden birisi de şunu yap bunu yap diye defaatle tekrarlanması. Mesela hep beraber çocukların bol olduğu etkinlik alanlı ( İstanbul Caddebostan sahili gibi, nerede yaşıyorsunuz bilmiyorum ama örnek olarak burayı düşünün) gitseniz. Toplarını alsanız yanınıza, varsa bisikleti, kaykayı vs. onları da alıp bi bırakıp gözlemleseniz bakalım ne yapacak. Belki bir fikir olur size.
 
Çocuğa yap demeyin. Siz de yapmayın. Eleştirmeyin. Onu öyle kabul edin. Neye ilgisi varsa bırakın onu bulsun. Bu çocuktam ekranı tamamen kesin. Onunla vakit geçirin muhabbet edin.

Ve hanımefendi çok doğru söylemiş nolur sohbet etmeye çalşını, bırakın dinlemesin, cevap vermesin, yeter ki onu gördüğünüzü duyduğunuzu bilsin. Sürekli yapmadığı şeyler bahsetmeyin, nasihat etmeyin. Havadan sudan, futboldan, oyunlardan, arkadaşlardan konuşun. Kendiniz ile ilgili şeyler anlatın ne bileyim. Normalleşmeniz lazım.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X