Çocuksuz olmam size neden batıyor?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Hatta tüp bebek merkezinin kartviziti elime tutuşturan bile oldu,
Bunu sığ görüşlü bulduğunuz türklerin evli olmayan bir kadına yapması garip geldi. Konu trol değilse eğer, bence arkadaş ortamından uzaklaştırılmanızın sebebi çocuklara karşı ve bu konu ile ilgili agresif olmanız. Erkek arkadaşınızın evinde olanlar dolayısıyla çocuklara biraz fazla tepki gösterip dikkat çekmişsiniz gibi geldi.
Ben de çocuk sahibi olmak istemiyorum bakış açınızı anlıyorum. Siz bu konuya karşı abartılı bir tepki gösterdiğiniz için insanlar üzerinize gidiyor olabilir.
 
Öncelikle başlığı böyle yazma sebebim dikkat çekmesi için yoksa kimsenin hayat seçimlerini saçma diyebilecek biri değilim kimsede değil
Bu bir iç dökme ve çocuklu annelerinde gözündende duruma bakabilmek için yorumlarınız benim için önemli
Öncelikle 33 yaşındayım, gıda sektöründe yurtdışı ile bağlantılı bir pozisyonda çalışıyorum, evli değilim 6 yıllık huzurlu güzel bir ilişkim var çocuğum yok
Dediğim gibi işim gereği yurt dışında ve Antalya'da yabancılarla çalışıyorum. Ayrıca erkek arkadaşımın işi(diş hekimi) ve çevresi sebebiyle durmadan çocuklu ailelerle iletişim içerisindeyim. Her tanışma faslı sonrası yaşımdan sonra evli veya çocuklu olup olmadığım soruluyor bende cevaplıyorum. Yabancılar bu tanışma sonrası hayatım Hakkında her hangi bir yorum yapmazken türkler ne hadlerine ki gelip ya seninde olur inşallah, evlenmeyi mi bekliyorsun hala, olmuyor mu, kedilerle mi yaşlanmayı düşünüyorsun tarzı saçma salak yorumlar ile konuşmayı rezil hayattlarını güzelleştirmek için benim üstümden döndürüyorlar.
Bu tarz konuşmaları geçtim erkek arkadaşım yemek yapmayı ve davet vermeyi sever evimizde iki haftada bir yemek veririz genelde. bu türk ailelerin çocukları geldiklerinde eşyalara istisnasız her zaman zarar veriyorlar ne kadar çabalasamda önüne geçmiyorum ve çocukları uyarması için annelere bir şey dediğimde kötü benim. Sadece erkek arkadaşımın çevresindekiler değil liseden beri tanıdığım küçük arkadaş grubundan iki gün önce çocuksuz olduğum için men edildim resmen, komik ama gerçek. Dost dediğim bi onlar vardı artık yok.
Genel olarak aşırı gelişmiş ülkelerden olan arkadaşlarım hariç hayat seçimime saygıları yok ve hep laf aşağılama ile karşılaşıyorum. Nedenini anlamıyorum. Her seferinde konuşma beni çocuksuz olduğum için aşağılandığım bir konuşmaya dönüyor erkek arkadaşımda çok sıkıldı bu durumdan o da artık eve davet alma konusunda çok seçici ama her ne kadar çok iyi eğitimli seküler şu bu falan diye gezinseler bile türkler ve gelişmemiş ülkelerde ki çoğu insanlar bu konuda hala çok sığ.
çocuksuzda mutlu bir hayat yaşanabilir yaşıyorum sizin yaşadığınız annelik duygusunun kutsal olup olmaması umrumda değil ilgilenmiyorum bunu kabul etmek neden bu kadar zor? Benim seçimim size neden batıyor?
Sizin kendi duruşunuz insanlara o haddi verecek bir duruş demek ki. Sizi hayatınızı tercihlerinizi bilen biri zaten bir kez sorarsa sorar yada sohbet arası zaten konudaki fikrinizi bilir ve yorum yapmaz. Bir fikri savunurken Türkler şöyle böyle diye deme haddini siz nerden buluyosunuz? İnşallah yabancı uyruklusunuzdur, yoksa sizinki çıktığı kabı beğenmemek oluyor. Türkler için, bizler için topluluklar aileler önemlidir bu nesilden nesile atadan gelen kanımız geleneğimiz bu beğenmiyorsanız gidin yurtdışında yaşayın sadece beğendiğiniz o ab grubu takımla arkadaşlık edin. Hadsiz insanlar her ırkta var ayrıca bekar bir kadına çocuk üzerinden algı yapılıyorsa çokta “sığ” sayılmazlar. Ben bekar birine çocuk yap baskısı yapan bir Türk görmedim, evlen deseler neyse. Sizin bence derdiniz başka. Derdiniz neyse bilmiyorum artık -ki bence tam tersi evli çocuklu insanları çekememek onlara tahammül edememek- “Türk” diyerek kötülemeyin ki eleştirdiğiniz hadsiz insanlara benzemeyin.
 
2.5 senedir evli ve çocukluyum, 35 yaşındayım. Soran olduğu zaman ki çok soran oluyordu. Hayattımdan memnunum diyordum sert bir biçimde susuyorlardı. Evlendim çocuk sordular yine hayatımdan memnunum diyordum susuyorlardı. Çocuk sevmiyorum derdim ki yine Çocuk sevmem kendi çocuğum dışında. Had bilmez insanları da tersliyorum, umrumda olmuyor. Takmıycaksınız, başka bir kuralı yok.
 
Şöyleki türkiyede çoğu insan için evlilik ve çocuk bir başarı olarak kabul ediliyor,yaşın geldi evlen gibi kalıplaşmış bir dayatma var,belli bir yaşa kadar hayalindeki ideallerindeki insanı buldun buldun bulamadın artık kriterlerine en yakın insanı seçip evleniyorsun eh işte kadar mutlu sayılacak ortalama bir hayat yaşıyorsun ve sebebide bu bahsettiğiniz dayatmalar elalem ne der ler,toplum olarak bir türlü öğrenemedik başkalarının hayatına saygılı olmayı,kalıplaşmış bir yaşam biçimi var onun dışında kalanlar yadırganıyor,gelişmekte olan zor bir ülkeyiz.
Evlilik ve üremeyi başarı olarak görmek geri kafalılıktan başka bir şey değil.
 
Çocuklu biri olarak size hak verdim. İnsanlar başka yaşam biçimine karşı cidden çok katı ve hadsizler. Sanki bir oyundaymışız gibi diğer levelleri geçemeyenler dışlanıyor.
Bir de sizin tersinizi yaşayanlar var. Mesela ben. Ben de bekâr arkadaş ortamımdan soğudum ve görüşmüyorum. Çocuklarımla evlerine gitmem. Zaten çocuklarımın peşine düşerim her yerde. Kendi evimde ağırlardım. O kadar hadsizleştiler ki kaç yıllık dost dediğim insanları tanıyamadım. Bir kaç örnek vereyim.

Neden evlendin?
Neden çocuk yaptın?
Eşini beğenmedim ( sanki soran oldu. Sen niye beğeniyosun ben beğenicem zaten)
Çökmüşsün bu ne hal! Bak çocuk kilo aldırıyor.( en kötü halimle bile daha güzelimdir)
Evde içki içirmiyomuşum sigara içirmiyomuşum( çocuk var yahu bu evde içip sapıtan olsa ne yapıcam)
Çocuğu babayla yollarım. 3 saat sonra niye getirdi diye triplenen oldu. Kış ayındayız çocuğu kaç saat tutacak dışarda?

Buz gibi mesafe koydum. Asla görüşmüyorum ve böyle olacaksa evli çocuklular evli çocuklularla, bekarlar bekarlarla takılsın kafasına girdim. Kimse kimsenin hayatına saygı duymuyor artık.
 
Çocuklu biri olarak size hak verdim. İnsanlar başka yaşam biçimine karşı cidden çok katı ve hadsizler. Sanki bir oyundaymışız gibi diğer levelleri geçemeyenler dışlanıyor.
Bir de sizin tersinizi yaşayanlar var. Mesela ben. Ben de bekâr arkadaş ortamımdan soğudum ve görüşmüyorum. Çocuklarımla evlerine gitmem. Zaten çocuklarımın peşine düşerim her yerde. Kendi evimde ağırlardım. O kadar hadsizleştiler ki kaç yıllık dost dediğim insanları tanıyamadım. Bir kaç örnek vereyim.

Neden evlendin?
Neden çocuk yaptın?
Eşini beğenmedim ( sanki soran oldu. Sen niye beğeniyosun ben beğenicem zaten)
Çökmüşsün bu ne hal! Bak çocuk kilo aldırıyor.( en kötü halimle bile daha güzelimdir)
Evde içki içirmiyomuşum sigara içirmiyomuşum( çocuk var yahu bu evde içip sapıtan olsa ne yapıcam)
Çocuğu babayla yollarım. 3 saat sonra niye getirdi diye triplenen oldu. Kış ayındayız çocuğu kaç saat tutacak dışarda?

Buz gibi mesafe koydum. Asla görüşmüyorum ve böyle olacaksa evli çocuklular evli çocuklularla, bekarlar bekarlarla takılsın kafasına girdim. Kimse kimsenin hayatına saygı duymuyor artık.
Bunların bir de çocuk büyütmek dışında meşgale bilmediğimizi, dünyaya evlenerek geldiğimizi düşünen versiyonları var.
 
Bana da ikinci çocuk soruyorlar ama gerçekten hiç rahatsız olmadım şimdiye kadar. Laflarken de konuşulabilcek şeyler bence. Sizi tetikleyen ne? Bence bunu bulmanız lazım. Evet sınırı aşanlar da olmuş ancak laf arasında lafının geçmesi bile çok dokunmuş size. Çocuk sahibi olmama konusunda soru işaretleriniz mi var acaba.. veya başka bir şey
 
Sen de herkese giydirmişsin bacım😂 Türklerden uzak dur madem ne diyelim… benim bildiğim Türk toplumu evli olmayana çocuk sormaz. Sizinkiler nasıl tiplermiş hem bekara çocuk muhabbeti yapacak kadar çağdaş, hem de bu denli özele girecek kadar taşralı😂 konu fake kokuyor bilemedim

Bana da feyk geldi açıkçası. Kim bekar birine tüp bebek kliniği önerir Allah askına ... mümkün değil. Konu bana geçmedi
 
Öncelikle başlığı böyle yazma sebebim dikkat çekmesi için yoksa kimsenin hayat seçimlerini saçma diyebilecek biri değilim kimsede değil
Bu bir iç dökme ve çocuklu annelerinde gözündende duruma bakabilmek için yorumlarınız benim için önemli
Öncelikle 33 yaşındayım, gıda sektöründe yurtdışı ile bağlantılı bir pozisyonda çalışıyorum, evli değilim 6 yıllık huzurlu güzel bir ilişkim var çocuğum yok
Dediğim gibi işim gereği yurt dışında ve Antalya'da yabancılarla çalışıyorum. Ayrıca erkek arkadaşımın işi(diş hekimi) ve çevresi sebebiyle durmadan çocuklu ailelerle iletişim içerisindeyim. Her tanışma faslı sonrası yaşımdan sonra evli veya çocuklu olup olmadığım soruluyor bende cevaplıyorum. Yabancılar bu tanışma sonrası hayatım Hakkında her hangi bir yorum yapmazken türkler ne hadlerine ki gelip ya seninde olur inşallah, evlenmeyi mi bekliyorsun hala, olmuyor mu, kedilerle mi yaşlanmayı düşünüyorsun tarzı saçma salak yorumlar ile konuşmayı rezil hayattlarını güzelleştirmek için benim üstümden döndürüyorlar.
Bu tarz konuşmaları geçtim erkek arkadaşım yemek yapmayı ve davet vermeyi sever evimizde iki haftada bir yemek veririz genelde. bu türk ailelerin çocukları geldiklerinde eşyalara istisnasız her zaman zarar veriyorlar ne kadar çabalasamda önüne geçmiyorum ve çocukları uyarması için annelere bir şey dediğimde kötü benim. Sadece erkek arkadaşımın çevresindekiler değil liseden beri tanıdığım küçük arkadaş grubundan iki gün önce çocuksuz olduğum için men edildim resmen, komik ama gerçek. Dost dediğim bi onlar vardı artık yok.
Genel olarak aşırı gelişmiş ülkelerden olan arkadaşlarım hariç hayat seçimime saygıları yok ve hep laf aşağılama ile karşılaşıyorum. Nedenini anlamıyorum. Her seferinde konuşma beni çocuksuz olduğum için aşağılandığım bir konuşmaya dönüyor erkek arkadaşımda çok sıkıldı bu durumdan o da artık eve davet alma konusunda çok seçici ama her ne kadar çok iyi eğitimli seküler şu bu falan diye gezinseler bile türkler ve gelişmemiş ülkelerde ki çoğu insanlar bu konuda hala çok sığ.
çocuksuzda mutlu bir hayat yaşanabilir yaşıyorum sizin yaşadığınız annelik duygusunun kutsal olup olmaması umrumda değil ilgilenmiyorum bunu kabul etmek neden bu kadar zor? Benim seçimim size neden batıyor?
Daha bugün sırf çocuğu olduğu için çocuksuz arkadaşları tarafından dışlanan amerikalı bir kadının videosuna denk geldim :d maalesef coğrafyayla beraber kafalar değişse de bu defa başka sıkıntılar ortaya çıkıyor. Size ve partnerinize keyifli bir ömür dilerim.
 
Yanlış üslup doğru sözün katilidir derler sizinki de o hesap olmuş. İsyanınızı anlayabilirim ama konuyu “aşırı gelilmiş ülkelerden yabancı arkadaşlar” sormuyor sığ Türkler soruyor noktasına getirmenizi anlayamam. Ayrıca 40 yaşımda evliliğimin 6. yılında anne oldum, 1 kişi de neden çocuğun yok demedi. Ne evli çocuklu arkadaşlarım ne akrabalar, kimseden böyle bir şey duymadım. İsteyen yapar istemeyen yapmaz, bu kime niye batsın ki. Hem zaten yaşınız daha çok genç. Ben o yaşlardayken deli gb geziyordum yahu.
 
Öncelikle başlığı böyle yazma sebebim dikkat çekmesi için yoksa kimsenin hayat seçimlerini saçma diyebilecek biri değilim kimsede değil
Bu bir iç dökme ve çocuklu annelerinde gözündende duruma bakabilmek için yorumlarınız benim için önemli
Öncelikle 33 yaşındayım, gıda sektöründe yurtdışı ile bağlantılı bir pozisyonda çalışıyorum, evli değilim 6 yıllık huzurlu güzel bir ilişkim var çocuğum yok
Dediğim gibi işim gereği yurt dışında ve Antalya'da yabancılarla çalışıyorum. Ayrıca erkek arkadaşımın işi(diş hekimi) ve çevresi sebebiyle durmadan çocuklu ailelerle iletişim içerisindeyim. Her tanışma faslı sonrası yaşımdan sonra evli veya çocuklu olup olmadığım soruluyor bende cevaplıyorum. Yabancılar bu tanışma sonrası hayatım Hakkında her hangi bir yorum yapmazken türkler ne hadlerine ki gelip ya seninde olur inşallah, evlenmeyi mi bekliyorsun hala, olmuyor mu, kedilerle mi yaşlanmayı düşünüyorsun tarzı saçma salak yorumlar ile konuşmayı rezil hayattlarını güzelleştirmek için benim üstümden döndürüyorlar.
Bu tarz konuşmaları geçtim erkek arkadaşım yemek yapmayı ve davet vermeyi sever evimizde iki haftada bir yemek veririz genelde. bu türk ailelerin çocukları geldiklerinde eşyalara istisnasız her zaman zarar veriyorlar ne kadar çabalasamda önüne geçmiyorum ve çocukları uyarması için annelere bir şey dediğimde kötü benim. Sadece erkek arkadaşımın çevresindekiler değil liseden beri tanıdığım küçük arkadaş grubundan iki gün önce çocuksuz olduğum için men edildim resmen, komik ama gerçek. Dost dediğim bi onlar vardı artık yok.
Genel olarak aşırı gelişmiş ülkelerden olan arkadaşlarım hariç hayat seçimime saygıları yok ve hep laf aşağılama ile karşılaşıyorum. Nedenini anlamıyorum. Her seferinde konuşma beni çocuksuz olduğum için aşağılandığım bir konuşmaya dönüyor erkek arkadaşımda çok sıkıldı bu durumdan o da artık eve davet alma konusunda çok seçici ama her ne kadar çok iyi eğitimli seküler şu bu falan diye gezinseler bile türkler ve gelişmemiş ülkelerde ki çoğu insanlar bu konuda hala çok sığ.
çocuksuzda mutlu bir hayat yaşanabilir yaşıyorum sizin yaşadığınız annelik duygusunun kutsal olup olmaması umrumda değil ilgilenmiyorum bunu kabul etmek neden bu kadar zor? Benim seçimim size neden batıyor?
Çünkü bomboşlar ...Hayatım boyunca kimseye özel hayatla ilgili sorular sormamışımdır.Evli misin?Çocuğun var mı? Neden ayrıldın?vs vs.... Merakta etmiyorum ki sorayım bana ne umrum değil. Ben de evli değilim.İnsanlar biraz da muhabbet olsun diye soruyor galiba.Geçen hastanede sıra beklerken sordu bir kadın.Bekarım deyince "olsun" dedi :KK70:Olsun ne ya ...Tutamadım kendimi kahkahayı patlattım.Sonra bozuldu heralde ki kahkahama "kusura bakmayın" dedi "Bizim millette bir alışkanlık olmuş soruyoruz böyle".Hiç sizin maruz kaldığınız gibi yorumlara maruz kalmadım ama bekar yada çocuksuz olduğumu duyunca sözel olmasa da ifadeden böyle bir üzülme acıma arası bir duygu geçiriyorlar evet çok rahatsız edici ilk başlarda.Artık bana komik ve basit geliyorlar.
 
Benim ablam da çocuk yapmamayı seçti, soranlara da 3 yeğenim var onlar yeter bana dedi. Ama ileri gidenin ağzının payını da verirdi. Ben kendi öz ablama bile sormam söylemem çocuk yap diye. Bu biraz ağız alışkanlığı. Bizim toplumda okul biter askerlik biter işe girilir, evlenilir ve çocuk yapılır. İnsanlardaki otomatik beklenti bu. Çünkü böyle mutlu olunur. İki nesil daha geçsin kimse bunları sormaz ilgilenmez.

Çocuk olayına gelince yabancılar çocukla ev gezmesine gitmez hele akşam oturmalarına hiç. Tatilde falan değillerse akşam hiç çıkarmazlar, en geç 8 de çocuk uyur. Ya bebek-çocuk bakıcısı ayarlar 2-3 saat ya da aileden birine rica ederler gelir durur evde. Gündüz dışarıda buluşurlar, her kafede her restoranda çocuk oyun alanı vardır. Bizdeki gibi kocaman plastik oyun köşesi gibi değil, kafenin bir köşesinde kitaplar boya kalemleri vs olur. Tepki alacağımı bilerek yazıyorum ama kavga gürültü bağırtı da yapmazlar. Hafif huzursuzluk belirtileri gösteren çocuğu annesi kenara çeker sakinleştirir çocuk devam ederse de alır götürür. Diyelim hava kötü mecburen eve gelinecek, o çocuğa çanta hazırlar içine örtü el işi malzemesi oyuncak vs koyar. Misafir geldiği evde bir köşede örtünün üstünde oynar sonra da her şeyi toplar yine çantaya koyarlar. Etrafta çöp kağıt parçası vs görmezsiniz sanki hiç çocuk gelmemiş gibi kalır ev. Çocuk bu her şeyi eller merak eder evet doğru, aileler de bunu bildiği için çocuk gittiği yerde sıkılmasın diye hazırlıklı gider.

kitapseverkedi, çocuklu ailelerle görüşmek zorunda değilsiniz. İş çevresi gereği demişsiniz ama özel hayatta görüşme zorunluluğunuz ne? Sadece çocuğunuz yok diye sizi gruptan çıkarttıklarına emin misiniz, farkında olmadan bir şey yazmış olabilir misiniz? Veya hiç bir plana programa uyum sağlamamışsınızdır, olabilir mi?
 
Bana da feyk geldi açıkçası. Kim bekar birine tüp bebek kliniği önerir Allah askına ... mümkün değil. Konu bana geçmedi
çok ilginç değil mi?
yani oldukça muhafazakar çevrem de var baya seküler vs. de köylüsü kentlisi, çok geniş çeşitlilik var benim etrafımda

düşündüm düşündüm
hani benim yaş 40 "hiç mi evlenmedin" diye şaşıran çok oluyor (boşananlar da bekarım dediği için aslında), "bak yaşın geçiyor, bu birini (çok da inceleme!) çocuk yap, çocuk başka" diyen de çok olur. türlü çeşitli laflar duymuşluğum vardır...

ama bekar kadına tüp bebek ne duydum ne yaşadım...çok enteresan.
 
Bana inandırıcı gelmedi. Ben de 30 yaşına kadar bekardım hiç öyle tepkiler almadım. 32 yaşında hamile kalınca çocuksuz arkadaşlarım tarafından dışlandım ama. O yüzden diğer türlüsü pek mantıklı değil.
 
Öncelikle başlığı böyle yazma sebebim dikkat çekmesi için yoksa kimsenin hayat seçimlerini saçma diyebilecek biri değilim kimsede değil
Bu bir iç dökme ve çocuklu annelerinde gözündende duruma bakabilmek için yorumlarınız benim için önemli
Öncelikle 33 yaşındayım, gıda sektöründe yurtdışı ile bağlantılı bir pozisyonda çalışıyorum, evli değilim 6 yıllık huzurlu güzel bir ilişkim var çocuğum yok
Dediğim gibi işim gereği yurt dışında ve Antalya'da yabancılarla çalışıyorum. Ayrıca erkek arkadaşımın işi(diş hekimi) ve çevresi sebebiyle durmadan çocuklu ailelerle iletişim içerisindeyim. Her tanışma faslı sonrası yaşımdan sonra evli veya çocuklu olup olmadığım soruluyor bende cevaplıyorum. Yabancılar bu tanışma sonrası hayatım Hakkında her hangi bir yorum yapmazken türkler ne hadlerine ki gelip ya seninde olur inşallah, evlenmeyi mi bekliyorsun hala, olmuyor mu, kedilerle mi yaşlanmayı düşünüyorsun tarzı saçma salak yorumlar ile konuşmayı rezil hayattlarını güzelleştirmek için benim üstümden döndürüyorlar.
Bu tarz konuşmaları geçtim erkek arkadaşım yemek yapmayı ve davet vermeyi sever evimizde iki haftada bir yemek veririz genelde. bu türk ailelerin çocukları geldiklerinde eşyalara istisnasız her zaman zarar veriyorlar ne kadar çabalasamda önüne geçmiyorum ve çocukları uyarması için annelere bir şey dediğimde kötü benim. Sadece erkek arkadaşımın çevresindekiler değil liseden beri tanıdığım küçük arkadaş grubundan iki gün önce çocuksuz olduğum için men edildim resmen, komik ama gerçek. Dost dediğim bi onlar vardı artık yok.
Genel olarak aşırı gelişmiş ülkelerden olan arkadaşlarım hariç hayat seçimime saygıları yok ve hep laf aşağılama ile karşılaşıyorum. Nedenini anlamıyorum. Her seferinde konuşma beni çocuksuz olduğum için aşağılandığım bir konuşmaya dönüyor erkek arkadaşımda çok sıkıldı bu durumdan o da artık eve davet alma konusunda çok seçici ama her ne kadar çok iyi eğitimli seküler şu bu falan diye gezinseler bile türkler ve gelişmemiş ülkelerde ki çoğu insanlar bu konuda hala çok sığ.
çocuksuzda mutlu bir hayat yaşanabilir yaşıyorum sizin yaşadığınız annelik duygusunun kutsal olup olmaması umrumda değil ilgilenmiyorum bunu kabul etmek neden bu kadar zor? Benim seçimim size neden batıyor?

Antalya bambaşka bir yer. Ben size hak veriyorum.

Türk kadınlarında genel olarak had bilmezlik var. Eğitim bu coğrafyanın kadınlarını değiştirmeye yetmiyor.


Rus, Bulgar ve isveçli kadınlarla oturup kalktığımda hayat çok güzelmiş gibi geliyor.
Öylesine pozitif, çözüm odaklı, nazik, sempatik, özel hayata saygılı kadınlar ki..

Bir tane türk arkadaşım var ofiste o da zaten Avustralya'da doğmuş büyümüş endüstri mühendisi 40lı yaşlarda bir bayan. Birebir aynı cümleleri kuruyor sizinle.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X