çok mutsuzum

36 yaşındayım.24 yaşında annemin kansere yakalandığını öğrendik.son evrede idi .13 yaşında kardeşime hissetirmemeye çalıssakta tabi ki öğrendi. ilk zamanlar yılın hergünü ağladım hergünü ama.sonra bazen umutlu oldum sonrasında yine karamsar.Anksiyete ve panik atak başladı.Pskiyatrist antidepresana başlattı 5 yıl kullandım.Yine çok iyi değildim ama en azından panik atak krizlerim azalmıştı.Sevgili babacım bebek gibi bakıyodu annecime.Annem de o haliyle moral veriyodu hepimize .bi erkekle ile tanıştım bana iyi geliyodu daha mutlu ve umut doluydum onla iken.Bi süre sonra onla da tartışmalarımız oldu bi kaç kez ayrıldık tekrar beraber olduk.

Annecimi 2015 yılında kaybettik.Acıyı ve travmayı tarif edemicem.
2016 yılında erkek arkadaşımla evlendik.2017 yılında babamı evlendirdik!

10 senedir benle olan çikolata kistlerim vardı onlar için doktora gittiğimde değerlerimin erken menopoz göstergesi olduğunu ve bundan sonra sürekli duyacağım bazı terimlere maruz kaldım.hemen tüp bebek doktoru bulduk günde 1 paket içtiğim sigarayı ertesi gün bıraktım beni geçici menopoza soktular 3 ay.Aman Allahım neydi bunlar zaten anksiyete sorunum vardı üzerine birde bunlar eklendi neler oluyodu araştırmalar kürler esime yaşadıklarımı hiç bi zaman anlatamama..cünkü ona göre normal olurdu ne gerek vardı bunlara acele etmiştik.(0,16 amh 21 fsh ile acele etmiştik)Her zaman haklı olduğu için ben çoğu zaman haksız olmayı seçiyodum Mutsuz olmamak için.3 ay sonrası iğnelere başladık 4 yumurta toplandı 2 tanesi 5.güne geldi dondurduk.1 ay sonra transfer oldu ve 1 tanesi tuttu.Çok sanslıydım.
8.haftadan sonra kanamalarım oldu bu arada esim kredi çekerek yurtdışında doğum yapmamı istedi .benim gibi sığ olmadığı için bebek için en iyisini düşünmüştü.o ara hergün kanamalarım oluyo tartışmalar baslıyo annesigil karsı çıkınca kavgalar oluyo olan yine bana oluyo.neyse direnmek asla çare değil o en iyisini bilir.ama ben ciddi düşük tehlikesi içindeyim sürekli acillerdeyiz 2 gün suratı asık 1 gün iyi.ikna olmasada yurtdışı iptal oldu çok sükür bunu da atlattık sonra beni tatile çıkardı keyifli günler geçirdik.3 ay filan kendimi preneses gibi hissetmesemde iyiydi.
Ara ara beni bozmaları ,psikolojin iyi değil diye laf sokmaları ,hamileliğin hormonlarını bu kadar etkileyeceğini düşünmüyorum demeleri oluyor tabi.Her doktora gidişimde inşallah bu ultrason zarar vermiyodur inşallah böyledir söyledir… söylenmeleri devam ediyor tabi.Benim ihtiyacım olan şey basımı dizine yaslayabilmek her sıkıntımda .Ama ben sıkıntımı söyleyince ona göre sıkıntı olmadığı için önemsemeyerek bir de üzerine de bana kızmak bebeğe zarar veriyosun diye. Annem olsa herseye yeter ben kendimi bu kadar bitik hissetmem belki ama yok.

32 .haftada az bi kanama daha oldu ben başka bi ile gidelim başka bi doktora gidelim istiyodum ama söylemeyodm çünkü herseyi abarttığımın farkındaydım kanıksamıştım.aslında çok haksız değillerdi ama bende haksız değildim.Neyse..
33.haftada yine bi kanama apar topar hastane gece bi yarısı serum takıldı nstler ilaçlar.o arada bu bebeğe zarar vermicekmi niye herseyi sorgulamadan kabul ediyoruz demeler o ana serumu çıkarıp gidesim geldi ama durdum.Zaten son derece zorlu bi hamileliğim var mide yanmasından son 2 ay 2 saat uyuyabilimişim migren ve hamileliğini diğer sıkıntılarını saymıyorum.Bir yandan memurluk yapıyorum günde 8 saat çalışıyorum. Sabır dedim sustum.2 gün sonra beni ilçeden ile sevkettiler ambulansla .sezeryan doğumdan 5 saat sonra bebeğimi kaybettim.Net bi sebep yok..
Sonsuz bi karanlık sonsuz bi umutsuzluk sonsuz bi mutsuzluk..
Yeniden baslıcaktık tedaviye esim çok destekçiydi kendisinde buldu senin sölediklerini abartı buldum hep dedi yanılmışım affet dedi.7 ay hiç sesini yükseltmedi hiç kavgamız olmadı.Temmuzda tüp bebek için 1 yumurta toplandı .havuz yapalım dendi.Sürekli araştırmalar içindeydim bu süre içinde sağlıklı beslenme,yabancı makaleler,kürler ,antioksidanlar,,,Eşim yine ufak tefek terslemelere başladı onu değiştiremezdim ve ben onu seviyodum o da beni.Tolere etmem lazımdı bu tarz ufak seyleri..
Bu ay tekrar toplama oldu 1 tane yumurtam transfer edildi.Şimdi beklemedeyim .Annecimin ölüm günü 21 Aralık test günüm.İtiraf etmek gerekirse çok umutsuzum öncekinde yaşadığımı hiç bi belirti yok.Gün içinde içimden sürekli ağlamak geliyor.gece bi anda uyanıyorum hangi esmalardı zikretmem gereken diye düşünüyorum ..dışardan kendime bakınca psikolojisi çok kötü zavallı biri gibi görüyorum.Biri yüzüme baksa neyin var dese hıçkıra hıçkıra ağlarım..Dualarım bile birbirine karıştı ne istediğimi bilmiyorum dua nın birine başlayıp başkası ile bitirmeye çalışıyorum.karıstırıyorum.

Tüm bunları neden yazdığımı da bilmiyorum..Ne derdiminin olduğunu da bilmiyorum.Yazmak istedim..Çok mutsuzum..

Yasadiginiz tum kotu tecrubeler icinizde fazlasiyla birikmis ve yazdiginizdan cikardigim kadariyla kendi icinizde kendi kendinize asabilcegiz boyuttan cikmis. Size tavsiyem icinizi dokebilceginiz bi uzmana danismaniz, gecmisten gelen acılarinizi umutsuzluklarinizi mutsuzluklarinizi geleceginize de tasiyorsunuz daimi olarak. Haklisiniz cok zor seyler yasamissiniz, hayat size hic kolay olmamis ama bunu aşıp onunuze bakmaniz şart.

ayyy çok üzülerek gözyaşları içinde okudum ,

rabbım kucuaugnı sağlıklı evlatlarla doldursun , cahile laf anlatmak çok zor , benım kocamda aynı senın kocan gibi ,
herşeyi fazla görür yada gerek görmez ,

kelin ilacı olsa kendıne sürermiş yalnız kaldıgım an bu hale bürünüyorum , lütfen güçlü olmaya çalış , lütfen

Çok zor şeyler yaşamanıza çok üzüldüm. Ama bir taraftan da çocuk sahibi olmak için girişilen bu kadar çabaya da kızıyorum. İnşallah sağlıklı bir çocuğunuz olur ve onu keyifle mutlulukla büyütürsünüz. Ama unutmayın çocuk sahibi olmak ya da olmamak değil sizi siz yapacak olan.

Funny Funda .!.:

Çok zor şeyler yaşamanıza çok üzüldüm. Ama bir taraftan da çocuk sahibi olmak için girişilen bu kadar çabaya da kızıyorum. İnşallah sağlıklı bir çocuğunuz olur ve onu keyifle mutlulukla büyütürsünüz. Ama unutmayın çocuk sahibi olmak ya da olmamak değil sizi siz yapacak olan.

Genişletmek için tıkla...

Bunu. Nasıl bir şey olduğunu bilemezsiniz.Sınanmadığınız bir acı üzerine yazıp konuşmak çok kolay ama inanın öyle olmuyor

eşinizin derdi ne?sürekli söylenen,herşeye karışan bir tipmiş gibi geldi çok itici.inşallah bebek olur da bu ruh halinden çıkarsınız.biraz farklı şeylere yönelseniz belki daha çabuk olur.

Allah rahmet eylesin öncelikle üzüldüm ama şöyle bir şey var ki kendinize gelmelisiniz herşey biz insanlar için imtihanınız ağır zira Allah güçleştirmez kolaylaştırır Allah size sabrını verir bu günleri de atlatırsıniz dua edeceğim

crosword .!.:

36 yaşındayım.24 yaşında annemin kansere yakalandığını öğrendik.son evrede idi .13 yaşında kardeşime hissetirmemeye çalıssakta tabi ki öğrendi. ilk zamanlar yılın hergünü ağladım hergünü ama.sonra bazen umutlu oldum sonrasında yine karamsar.Anksiyete ve panik atak başladı.Pskiyatrist antidepresana başlattı 5 yıl kullandım.Yine çok iyi değildim ama en azından panik atak krizlerim azalmıştı.Sevgili babacım bebek gibi bakıyodu annecime.Annem de o haliyle moral veriyodu hepimize .bi erkekle ile tanıştım bana iyi geliyodu daha mutlu ve umut doluydum onla iken.Bi süre sonra onla da tartışmalarımız oldu bi kaç kez ayrıldık tekrar beraber olduk.

Annecimi 2015 yılında kaybettik.Acıyı ve travmayı tarif edemicem.
2016 yılında erkek arkadaşımla evlendik.2017 yılında babamı evlendirdik!

10 senedir benle olan çikolata kistlerim vardı onlar için doktora gittiğimde değerlerimin erken menopoz göstergesi olduğunu ve bundan sonra sürekli duyacağım bazı terimlere maruz kaldım.hemen tüp bebek doktoru bulduk günde 1 paket içtiğim sigarayı ertesi gün bıraktım beni geçici menopoza soktular 3 ay.Aman Allahım neydi bunlar zaten anksiyete sorunum vardı üzerine birde bunlar eklendi neler oluyodu araştırmalar kürler esime yaşadıklarımı hiç bi zaman anlatamama..cünkü ona göre normal olurdu ne gerek vardı bunlara acele etmiştik.(0,16 amh 21 fsh ile acele etmiştik)Her zaman haklı olduğu için ben çoğu zaman haksız olmayı seçiyodum Mutsuz olmamak için.3 ay sonrası iğnelere başladık 4 yumurta toplandı 2 tanesi 5.güne geldi dondurduk.1 ay sonra transfer oldu ve 1 tanesi tuttu.Çok sanslıydım.
8.haftadan sonra kanamalarım oldu bu arada esim kredi çekerek yurtdışında doğum yapmamı istedi .benim gibi sığ olmadığı için bebek için en iyisini düşünmüştü.o ara hergün kanamalarım oluyo tartışmalar baslıyo annesigil karsı çıkınca kavgalar oluyo olan yine bana oluyo.neyse direnmek asla çare değil o en iyisini bilir.ama ben ciddi düşük tehlikesi içindeyim sürekli acillerdeyiz 2 gün suratı asık 1 gün iyi.ikna olmasada yurtdışı iptal oldu çok sükür bunu da atlattık sonra beni tatile çıkardı keyifli günler geçirdik.3 ay filan kendimi preneses gibi hissetmesemde iyiydi.
Ara ara beni bozmaları ,psikolojin iyi değil diye laf sokmaları ,hamileliğin hormonlarını bu kadar etkileyeceğini düşünmüyorum demeleri oluyor tabi.Her doktora gidişimde inşallah bu ultrason zarar vermiyodur inşallah böyledir söyledir… söylenlemer devam ediyor tabi.32 .haftada az bi kanama daha oldu ben başka bi ile gidelim başka bi doktora gidelim istiyodum ama söylemeyodm çünkü herseyi abarttığımın farkındaydım kanıksamıştım.aslında çok haksız değillerdi ama bende haksız değildim.Neyse..
33.haftada yine bi kanama apar topar hastane gece bi yarısı serum takıldı nstler ilaçlar.o arada bu bebeğe zarar vermicekmi niye herseyi sorgulamadan kabul ediyoruz demeler o ana serumu çıkarıp gidesim geldi ama durdum.Zaten son derece zorlu bi hamileliğim var mide yanmasından son 2 ay 2 saat uyuyabilimişim migren ve hamileliğini diğer sıkıntılarını saymıyorum.Bir yandan memurluk yapıyorum günde 8 saat çalışıyorum. Sabır dedim sustum.2 gün sonra beni ilçeden ile sevkettiler ambulansla .sezeryan doğumdan 5 saat sonra bebeğimi kaybettim.Net bi sebep yok..
Sonsuz bi karanlık sonsuz bi umutsuzluk sonsuz bi mutsuzluk..
Yeniden baslıcaktık tedaviye esim çok destekçiydi kendisinde buldu senin sölediklerini abartı buldum hep dedi yanılmışım affet dedi.7 ay hiç sesini yükseltmedi hiç kavgamız olmadı.Temmuzda tüp bebek için 1 yumurta toplandı .havuz yapalım dendi.Sürekli araştırmalar içindeydim bu süre içinde sağlıklı beslenme,yabancı makaleler,kürler ,antioksidanlar,,,Eşim yine ufak tefek terslemelere başladı onu değiştiremezdim ve ben onu seviyodum o da beni.Tolere etmem lazımdı bu tarz ufak seyleri..
Bu ay tekrar toplama oldu 1 tane yumurtam transfer edildi.Şimdi beklemedeyim .Annecimin ölüm günü 21 Aralık test günüm.İtiraf etmek gerekirse çok umutsuzum öncekinde yaşadığımı hiç bi belirti yok.Gün içinde içimden sürekli ağlamak geliyor.gece bi anda uyanıyorum hangi esmalardı zikretmem gereken diye düşünüyorum ..dışardan kendime bakınca psikolojisi çok kötü zavallı biri gibi görüyorum.Biri yüzüme baksa neyin var dese hıçkıra hıçkıra ağlarım..Dualarım bile birbirine karıştı ne istediğimi bilmiyorum dua nın birine başlayıp başkası ile bitirmeye çalışıyorum.karıstırıyorum.

Tüm bunları neden yazdığımı da bilmiyorum..Ne derdiminin olduğunu da bilmiyorum.Yazmak istedim..Çok mutsuzum..

Genişletmek için tıkla...

sadece lutfen kendinizi salmayin hayat bu dogum olum hersey insalar icindir bu acilari bu tur olaylari inanin her 10 dakikada bir yasayan insanlar var sade alla siginin lutfen esinizede kendinizde gelecekteki bebeginize de yapmayin bunu olmus la olmuse care yok

Yaşadığınız tecrübeler sizin ruhunuzu yormuş ki bu çok normal ama nasıl kolumuz ağrıyor başımız ağrıyor doktora gidiyoruz bazen işte ruhumuz ağrıyor ...Bunun için en faydalı şey destek almanız .Sizde anlatımlarınızdan aldığım kadarıyla teslimiyet yaşıyorsunuz ama unutmayın sizde bir şeyler düşünebilir ve mantığınıza uygun olmayan şeyleri dile getirebilirsiniz sizin için herşeyin en güzeli olmasını diliyorum bazen bazı şeyler ters gidebiliyor ama kimbilir belkide hiç beklemediğiniz anda gelecek bütün güzellikler

Çocuk sahibi olmak cok güzeldir eminim. Dünyada bunun kadar güzel baska bir duygu da yoktur belki ama cocuk sahibi olacak kadar ilişkinize güveniyor musunuz? Zayen cok zor bir hamilelik süreci gecirmissiniz. Biraz ara mı verseydiniz acaba?

terapi almalısınız zaten tüp bebek ilaçları insanın psikolojisini bozuyor.

Mutlaka psikolojik destek alın içinize sinen bir uzmandan ve inançlarınıza sarılın...
Yanlış anlamayın ama bu dönemde biraz bebek odaklı yaşamasanız belki iyi gelebilir size.biraz erteleyin isterseniz bu işleri.

Allah darda kaldığınız her an için,yüreğinizin yandığı her gün için yüzlerce güzel gün göstersin size inşallah.

Allah sağlıklı ve hayırlı evlatlar nasip etsin size.
İnşallah hamilesinizdir.
Değilseniz de biraz kafanızı dağıtın, başka şeylerle meşgul olun. Çünkü olacaksa zaten olacak, buna odaklanıp strese girmenin anlamı yok.
İnşallah muradınızı versin.

Allah yardımciniz olsun.Keske esiniz ne kadar bunalttigini anlasa ama zor.Olmazsa da ,ben olsam tüm sucu onun davranislarina yükler.Burnundan getiririm .Ben boyle yiprandiktan sonra ,yaptiklari onun da yanina kalmasin

Rabbim sağlık mutluluk versin Annecinede gani gani rahmet diliyorum .. ama beterin beteri olduğunu hiçbirzaman unutma lütfen karşılıklı oturup bi konuşsak haline bin şükür edersin evet yaşadıklarımız çok zor bize göre ama (Tevekkül) edip şükretmek durumundayız Allah a sığın lütfen derdi veren Rabbim dermanıda mucizeyide verir ve inşAllah sende bize güzel haberler verir çokk mutluluğunu paylaşırsın

Allah yardımcınız olsun. Çok üzüldüm. Okurken benim dertlerim dert değil dedim. Inşallah tez zamanda sağlıklı bir bebeğiniz olur. Hayat yormuş fazlasıyla umarım bundan sonra daha iyi bir hayat yaşarsınız

Anladığım kadarıyla yapı olarak çok pozitif ruhen enerjisi yüksek bir insan değilsiniz, yanlış anlamayın olabilir ben de depresyona anksiyeteye eğilimliyim. Ama siz sanki kendi üstünüze yürür gibi yapmışsınız. Hassas bir yapınız var ama hoyrat bir eş seçmişsiniz üstüne ağır bir tüp bebek sürecine girmişsiniz. Oluruna bırakın biraz, doğurmamak dünyanın sonu değil tek mutluluk kaynağı da anne olmak değil ayrıca anne olmak için ille doğurmak da gerekmiyor

Sana sarilmayi cok isterdim. Kolay seyler yasamamissin ama cok guclu bir kadinsin sen. Eminim ki bunu da atlatacaksin. Baskasinin baskasina ettigi dua kabul olur derler. Ben de tum kalbimle Rabbimden size saglikli, hayirli, uzun omurlu bir evlat vermesini diliyorum. Cok mutlu olmanizi dilerim.

Bir sey daha soylemek isterim. Ilk bebegime hamileyken kanamalarim vardi. Dusuk yapiyorum sanmistim. Doktor duserse uzulme olur mu kizim, saglikli bebek dusmez metak etme demisti. Gerci dusukten degilmis kanamalarim. Dis gebelikmis. Sonra bebegi aldilar.
Ilk basta uzulmustum ama sonra oglum oldu. Uzulmeyin olur mu? Moral cok onemli.