Eşim anormal derecede ailesine bağlı, çocuktan sonra değişir mi ? Çıkmazdayım lütfen fikir verin 🥺

anneolmakkistiyorumm .!.:

merhaba arkadaşlar
Benim eşim ve ailesiyle ilgili sorunlarım var. Aslında kendini sevgililik ve nişanlıkta göstermeye başlamıştı ama böyle olacağını tahmin etmedim. Evliliğimizin 3. Yılındayız ama ilk günlerden beri eşimin ne bizim evimizi benimsediğini düşünüyorum ne de beni.

Bu konu sebebiyle o kadar çok olay yaşadık ki o kadar isyan ettim ki çocuk istiyoruz ve olmuyor inanın çocuk yapacak kadar bile bir özel hayat bırakılmadı bize sürekli görüşmek aynı ilçede yaşadığımız halde her hafta oraya gidip iki gün kalmamız ya da onların bize gelip kalması tüm bunlar o kadar saçma ki .. her gün kayınvalidemi arıyorum çünkü bu da bir kural haline gelmiş farkında olmadan bende aman ne isterlerse yapayım kafam rahat olsuna girmişim. Şimdilerde her gün aramamız da yetmiyor kayınvalidemi arıyorsak babanız size alındı onu da arayın diyor (kaldı ki sürekli konuşuyoruz daha dün aradık ) geçen kayınpederimi aradık kahvedeymiş eve geçince konuşalım dedi tamam dedik sonrasında doğal olarak kayınvalidemi aramadık çünkü akşam babamı aradığımızda zaten konuşacağız. Sonra akşam bir telefon babası arıyor anneniz size çok alınmış bugün beni aradınız onu aramadınız diye. Ya ben artık ne yapacağımı şaşırdım. O gün biraz da olsa eşimde tepki gösterdi aradan 10 gün geçti yine aynı muhabbet.

Bunların haricinde o kadar çok şey var ki ve eşim hiç tepki gösteremiyor diyorum ki biz çocuk muyuz ? Ben her gün aramak zorunda değilim ki kaldı ki her gün arıyorum şimdi o da yetmiyor.
Tüp bebek sürecindeyiz stres olmamam gerekiyor ama ağlamadığım tek bir gün yok anne olmak çok istiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum sizce çocuğumuz olursa eşim bizi artık bi aile olarak görmeye başlar mı ? Artık önceliği biz olur muyuz tüm bu saçmalıklardan kurtulur muyuz ? Yoksa bu hiç bi şey değiştirmez mi ? Eşimle bu ailesi hakkında ki tüm konular haricinde çok iyiyiz ama son zamanlarda tahammül sınırım bitti düzelsin istiyorum psikoloğa gitmezsen çocuk yapmayacağım dedim ve iki aydır terapi alıyor ama hiç bi fayda yok. Transferimize 15 gün kaldı karar vermem gerekiyor lütfen fikir verir misiniz ?

Genişletmek için tıkla...

Zenize .!.:

Su an ben transferin 10. Gununden yaziyirum bu saate kadar uyuyamadim esimle ailesi yuzunden tartistigimiz için duzelmez duzelmeyecek ilk denememde kayinpederim yuzunden dusurmustum

Genişletmek için tıkla...

merymeryg .!.:

Aynen kesin düzelir. Mutlu olmadığınız ortama neden çocuk yapmaya çalışıyorsunuz üstelik tüp bebek gibi yıpratıcı bir süreç. Çocuğu yapın ki iyice yapışsınlar size, siz de çocuğum var diyip boşanamayın

Genişletmek için tıkla...

anneolmakkistiyorumm .!.:

Aslında başta bende sizler gibi anladım ve tepki gösterdim dedim yani ben tepki göstermeyip hayatıma bakacağım onlar nasılsa bi şey olmuyo deyip devam edecekler. Hayır öyle değil dedi ben zaten konuşacağım onlarla artık bi şeyleri düzelteceğim ama olurda bir şey hissettin ya da duydun hayatı kendine zindan etmeyeceksin umursama bırak sadece bana söyle sonra hayatına devam et günlük rutinin neyse onu yap vs.

O konuda biraz haklı görüyorum kuzenim arkadaşım arkadaşımın eşi kimle oturup konuştuysak onlar ne kadar haksızsa bende onların her istediğini yapıp ve onlardan bi şey duyunca hemen ağlayıp yemekten kesilmeler kendini odaya kapatmalar herkes bunun için bana kızdı onlar kim ki seni bu hale sokabiliyolar ver cevabını bak işine dediler. Ben kendimi hayattan soyutluyorum her olayda eşimde öyle değildir kavga etse de sonrası umrunda olmaz. Ama ben onu başarabilir miyim bilmiyorum.

Başka şehire taşınma durumu olursa gelip sürekli kalamazlar hem çalışıyorlar hemde babası kalmayı seven bi insan değil, bize geldiklerinde bile hemen gitmek istiyor. Kayınvalidem gelince kalmak istiyor ama o da ona bağlı ve tek başına onu da bırakmıyor. O yüzden o durumda gelip çok uzun kalamazlar en fazla iki gün üç gün.
Eşimle tartışırken napalım taşınalım mı demişti bende tamam ayarla kendine iş taşınalım dedim ( aslında İstanbul’a depremden korktuğum için hiç taşınmak istemiyorum) ama çözümse çözüm anlamında

Ailesiyle gerçekten hiç konuşmamıştır kızdı mı kızar, normalde ben yokken ailesinin yanına giderdi yemek vs için. Kardeşi gidelim demiş ben gelmeyeceğim demiş, zaten ben söylemediğini biliyordum çünkü söylese babası hemen beni arardı yani o konuda yalan söylemiyor.

sizce tüm o söyledikleri doğruysa ne yapmalıyım eğer konuştuklarını tam olarak uygulayacaksa ( çok sefer sordum teyitledim) yine de kurtarmaz mı bizim hayatımızı ? Normal bi hayata evrilemez miyiz bu şartlar oluştuktan sonra ?

Genişletmek için tıkla...

anneolmakkistiyorumm .!.:

merhaba arkadaşlar
Benim eşim ve ailesiyle ilgili sorunlarım var. Aslında kendini sevgililik ve nişanlıkta göstermeye başlamıştı ama böyle olacağını tahmin etmedim. Evliliğimizin 3. Yılındayız ama ilk günlerden beri eşimin ne bizim evimizi benimsediğini düşünüyorum ne de beni.

Bu konu sebebiyle o kadar çok olay yaşadık ki o kadar isyan ettim ki çocuk istiyoruz ve olmuyor inanın çocuk yapacak kadar bile bir özel hayat bırakılmadı bize sürekli görüşmek aynı ilçede yaşadığımız halde her hafta oraya gidip iki gün kalmamız ya da onların bize gelip kalması tüm bunlar o kadar saçma ki .. her gün kayınvalidemi arıyorum çünkü bu da bir kural haline gelmiş farkında olmadan bende aman ne isterlerse yapayım kafam rahat olsuna girmişim. Şimdilerde her gün aramamız da yetmiyor kayınvalidemi arıyorsak babanız size alındı onu da arayın diyor (kaldı ki sürekli konuşuyoruz daha dün aradık ) geçen kayınpederimi aradık kahvedeymiş eve geçince konuşalım dedi tamam dedik sonrasında doğal olarak kayınvalidemi aramadık çünkü akşam babamı aradığımızda zaten konuşacağız. Sonra akşam bir telefon babası arıyor anneniz size çok alınmış bugün beni aradınız onu aramadınız diye. Ya ben artık ne yapacağımı şaşırdım. O gün biraz da olsa eşimde tepki gösterdi aradan 10 gün geçti yine aynı muhabbet.

Bunların haricinde o kadar çok şey var ki ve eşim hiç tepki gösteremiyor diyorum ki biz çocuk muyuz ? Ben her gün aramak zorunda değilim ki kaldı ki her gün arıyorum şimdi o da yetmiyor.
Tüp bebek sürecindeyiz stres olmamam gerekiyor ama ağlamadığım tek bir gün yok anne olmak çok istiyorum. Ama ne yapmam gerektiğini bilmiyorum sizce çocuğumuz olursa eşim bizi artık bi aile olarak görmeye başlar mı ? Artık önceliği biz olur muyuz tüm bu saçmalıklardan kurtulur muyuz ? Yoksa bu hiç bi şey değiştirmez mi ? Eşimle bu ailesi hakkında ki tüm konular haricinde çok iyiyiz ama son zamanlarda tahammül sınırım bitti düzelsin istiyorum psikoloğa gitmezsen çocuk yapmayacağım dedim ve iki aydır terapi alıyor ama hiç bi fayda yok. Transferimize 15 gün kaldı karar vermem gerekiyor lütfen fikir verir misiniz ?

Genişletmek için tıkla...

anneolmakkistiyorumm .!.:

Aslında başta bende sizler gibi anladım ve tepki gösterdim dedim yani ben tepki göstermeyip hayatıma bakacağım onlar nasılsa bi şey olmuyo deyip devam edecekler. Hayır öyle değil dedi ben zaten konuşacağım onlarla artık bi şeyleri düzelteceğim ama olurda bir şey hissettin ya da duydun hayatı kendine zindan etmeyeceksin umursama bırak sadece bana söyle sonra hayatına devam et günlük rutinin neyse onu yap vs.

O konuda biraz haklı görüyorum kuzenim arkadaşım arkadaşımın eşi kimle oturup konuştuysak onlar ne kadar haksızsa bende onların her istediğini yapıp ve onlardan bi şey duyunca hemen ağlayıp yemekten kesilmeler kendini odaya kapatmalar herkes bunun için bana kızdı onlar kim ki seni bu hale sokabiliyolar ver cevabını bak işine dediler. Ben kendimi hayattan soyutluyorum her olayda eşimde öyle değildir kavga etse de sonrası umrunda olmaz. Ama ben onu başarabilir miyim bilmiyorum.

Başka şehire taşınma durumu olursa gelip sürekli kalamazlar hem çalışıyorlar hemde babası kalmayı seven bi insan değil, bize geldiklerinde bile hemen gitmek istiyor. Kayınvalidem gelince kalmak istiyor ama o da ona bağlı ve tek başına onu da bırakmıyor. O yüzden o durumda gelip çok uzun kalamazlar en fazla iki gün üç gün.
Eşimle tartışırken napalım taşınalım mı demişti bende tamam ayarla kendine iş taşınalım dedim ( aslında İstanbul’a depremden korktuğum için hiç taşınmak istemiyorum) ama çözümse çözüm anlamında

Ailesiyle gerçekten hiç konuşmamıştır kızdı mı kızar, normalde ben yokken ailesinin yanına giderdi yemek vs için. Kardeşi gidelim demiş ben gelmeyeceğim demiş, zaten ben söylemediğini biliyordum çünkü söylese babası hemen beni arardı yani o konuda yalan söylemiyor.

sizce tüm o söyledikleri doğruysa ne yapmalıyım eğer konuştuklarını tam olarak uygulayacaksa ( çok sefer sordum teyitledim) yine de kurtarmaz mı bizim hayatımızı ? Normal bi hayata evrilemez miyiz bu şartlar oluştuktan sonra ?

Genişletmek için tıkla...

sonradoldurucam .!.:

Merhabalar, benim eşim de öncesinde sinyalleri vermişti ama ben anlamamıştım aşktan insanın gözü kör oluyor :) her gün anne baba yeğenler enişteleri konuşurdu. Biz hakkında pek konuşmazdık benim de ilk ilişkim. Normali böyle ailesini anlatıyorsa ciddi düşünüyor diyordum hahahaha, kız biz ev bakarken bilr ailesine danışmak istedi. Evlendik her gün anneni arıyorsun benim annemi de ara derdi. Birkaç günde bir arardım kayınpeder küserdi falan oysa akşamları görüntülü konuşurduk hala konuşuruz. Ağla ağla zaman geçmiyordu nolduysa kocam mutsuzluğumu farketti. Akıllandım dedi. Hala bağlı ama o kadar da değil kaynanamı aramam mesela her gün. Ona dedim ki annemle birbirlerini sevmezler. Seni her gün anneme maruz bırakmıyorum. Göreceksem kendim gidip görüyorum. Onlar da bir yerden sonra öğrendi her gün çağırmıyorlar. Ama bebek için acele etmenizi önermem. Biraz hem rahminiz dinlensin hem kafanız. Zaten zorlu bir süreç. Çift terapisi önerebilirim. Ve dik durun her şeyi yapmayın. O size yaptırıyorsa siz de ona yaptırın her gğn annenizi arasın bakalım nasıl oluyormuş. Çağırın anneniz yatıya gelsin kardeşleriniz yatıya gelsin bakalım nasıl oluyor allahım bu erkoların ana seviciliğinden illallaaahh yaaaaa. Hala ara ara kavga ederiz. Ana baba aile bitiyor arkadaşları başlıyor...

Genişletmek için tıkla...

anneolmakkistiyorumm .!.:

Evet çalışmıyor zaten onu çok iyi tanımışım aramadı yazmadı. Barışmak istediğim için değil ama beni nasıl böyle yüzüstü bırakabildi hiç mi sevmemiş nasıl içi rahat beni nasıl aramadan durabiliyor diye düşünmekten kahroluyorum. Ben çok sevmişim çok şeye katlandım ama o ben herşeyi halledeceğim sen merak etme vs vs gibi şeylerde deme cesaretinde bile değil çok acıyorum kendime

Genişletmek için tıkla...

anneolmakkistiyorumm .!.:

Evet öyle düşünüyorum daha doktorumuzla konuşmamız lazım nasıl açıklayacağız onu da bilmiyorum daha bi hafta önce 3 günlük 5 günlük embriyo arasında hangisi daha yüksek ihtimal diye konuşurken bunun heyecanını ve paniğimi görüp şimdi nasıl ne diyerek erteleyeceğimizi söyleyeceğiz bilmiyorum. Bir sene sonra yumurta rezervim bitmiş olabilir çünkü doktorum tam zamanında gelmişsiniz yaşına rağmen yumurta sayın çok az demişti. Elimizde ki embriyolar eğer bebek düşüneceğimiz zaman başarıya ulaşamazsa yeni embriyo oluşturacak yumurtam olmayacak bunları çok iyi düşünüp sürece başlamamız lazım.
Eşim zaten bir ay sonra yurt dışına çıkacak çalışmaya en az 4-5 ay olmayacak. İnşallah her şey hakkımızda hayırlı olur.

Genişletmek için tıkla...

anneolmakkistiyorumm .!.:

Kızlar yazamadım akşam eşim aradı konuştuk, bir çok şey söyledi ben bugün için ailemin yanına geleceğimi babama hemen söylemeyeceğimi ama anneme anlatacağımı söyledim.
Ailesiyle konuşacağını söyledi kardeşiyle konuşmuş kardeşi de ailesine çok tepki göstermiş bende konuşurum demiş. Bundan sonra istersen hiç aramıyorsun dedi ne ben bi şey diyeceğim ne de hiç kimse dedi. Onlarla konuşacağım bundan sonra böyle şeyler olmayacak dedi ama olur da oldu senden tek istediğim şey umursamaman he de geç kapat telefonu aç müziğini temizliğini yap, akışına dön bana sadece de ki hayatım böyle böyle oldu böyle dediler haberin olsun gereğini ben yapacağım ister o gün yapacağım ister sen yokken oraya gittiğimde konuyu açacağım. Ama senden tek istediğim umursamaman, bende dedim ki ben umursamadığım sürece onlar nasılsa bir şey olmuyo deyip aynen yaptıklarına devam edecekler. Etmeyecekler ben çünkü sen bana dediğinde gereğini yapacağım. Bende dedim ki ben senin konuştuğunu nerden bileyim konuşacağını nereden bileyim bazen konuşsan bile yine aynı davranıyorlar ya yine öyle olursa bu sefer yine biz kavga edeceğiz. Öyle olmayacak dedi. Ben dedim ben yarın ailemin yanına gideceğim düşünelim bilmiyorum tamam geç ama söyleme dedi biraz kafan dağılsın düşün dedi bi şey belli etme bende nişana geleceğim dedi. Normalde buraya gelirken bi şey getirmesi gerekiyordu bi tanıdığımız bir şey sipariş vermişti ve onlar konuyu bilmediği için soracaklar onu da ailesinin komşusundan alması gerekiyordu. Onu sordum gitmek istemiyorum bi şekilde ordan getirteceğim dedi neden gitmek istemiyorsun aileni görmemek için mi dedim evet dedi. Ailesiyle daha hiç konuşmamış benim arkadaşıma geldiğimi vs bile bilmiyorlar bu sabah ailemin yanına geldim ama daha söylemedim kızlar düşünüyorum babam biraz rahatsız o yüzden yazamadım bugün hiç

Genişletmek için tıkla...

anneolmakkistiyorumm .!.:

Evet öyle düşünüyorum daha doktorumuzla konuşmamız lazım nasıl açıklayacağız onu da bilmiyorum daha bi hafta önce 3 günlük 5 günlük embriyo arasında hangisi daha yüksek ihtimal diye konuşurken bunun heyecanını ve paniğimi görüp şimdi nasıl ne diyerek erteleyeceğimizi söyleyeceğiz bilmiyorum. Bir sene sonra yumurta rezervim bitmiş olabilir çünkü doktorum tam zamanında gelmişsiniz yaşına rağmen yumurta sayın çok az demişti. Elimizde ki embriyolar eğer bebek düşüneceğimiz zaman başarıya ulaşamazsa yeni embriyo oluşturacak yumurtam olmayacak bunları çok iyi düşünüp sürece başlamamız lazım.
Eşim zaten bir ay sonra yurt dışına çıkacak çalışmaya en az 4-5 ay olmayacak. İnşallah her şey hakkımızda hayırlı olur.

Genişletmek için tıkla...

anneolmakkistiyorumm .!.:

Gerçekten öyle benim eşimde anlamış gibi gerçekten ne kavgalar ne ağlamalar olmuştu bu süreçte hiç biri böyle eyleme geçmek kadar ciddiyetimi göstermemiş heralde. Evet çift terapisi için randevumuzu almıştık ara desem arar , benim ailem gelmiyor diye çok sitem ediyor hem bana hem onlara. Benim ailemin yapacağı şeyler değil niye gelelim ki diyorlar kalmayı geçtim normal yemeğe oturmaya da gelmezler üç yılda 3-4 kere gelmişlerdir biz gidiyoruz onlara onu da zorlamazlar.

Genişletmek için tıkla...

sasifelekcikmazi .!.:

Yorumlarin hepsini okumadım ama eşimin pasifligi yazıyorsunuz, siz ondan coook daha pasifsiniz. Siz hiç dediniz mi biz niye aynı ilçede birbirimizde kalıyoruz diye? Lutfen yapmayın artık. Siz tepki koyacaksınız. O evde kalmayacaksıniz o telefonu acmayacaksiniz.
Bakın yurdum yaşlısınin emekli maaşı düşük, pek de entelektüel ve sportif değil, eeee malum tek eğlence çocukları ve eşleri. Kızları dul kalmasın diye kendi kafalarında, damada çok sarmazlar ama gelin onların oyuncağı. Mühim olan sizin ne yaptığınız. Siz tepkinizi koyun gitmeyin, kabul etmeyin eşiniz o zaman illa anneme gidip kalacağız derse bosanin. Ama siz kendi sınırlarınızı korumayı hiç denememissiniz ki. Varsa yoksa baskasina suç.

Genişletmek için tıkla...

anneolmakkistiyorumm .!.:

Aslında başta bende sizler gibi anladım ve tepki gösterdim dedim yani ben tepki göstermeyip hayatıma bakacağım onlar nasılsa bi şey olmuyo deyip devam edecekler. Hayır öyle değil dedi ben zaten konuşacağım onlarla artık bi şeyleri düzelteceğim ama olurda bir şey hissettin ya da duydun hayatı kendine zindan etmeyeceksin umursama bırak sadece bana söyle sonra hayatına devam et günlük rutinin neyse onu yap vs.

O konuda biraz haklı görüyorum kuzenim arkadaşım arkadaşımın eşi kimle oturup konuştuysak onlar ne kadar haksızsa bende onların her istediğini yapıp ve onlardan bi şey duyunca hemen ağlayıp yemekten kesilmeler kendini odaya kapatmalar herkes bunun için bana kızdı onlar kim ki seni bu hale sokabiliyolar ver cevabını bak işine dediler. Ben kendimi hayattan soyutluyorum her olayda eşimde öyle değildir kavga etse de sonrası umrunda olmaz. Ama ben onu başarabilir miyim bilmiyorum.

Başka şehire taşınma durumu olursa gelip sürekli kalamazlar hem çalışıyorlar hemde babası kalmayı seven bi insan değil, bize geldiklerinde bile hemen gitmek istiyor. Kayınvalidem gelince kalmak istiyor ama o da ona bağlı ve tek başına onu da bırakmıyor. O yüzden o durumda gelip çok uzun kalamazlar en fazla iki gün üç gün.
Eşimle tartışırken napalım taşınalım mı demişti bende tamam ayarla kendine iş taşınalım dedim ( aslında İstanbul’a depremden korktuğum için hiç taşınmak istemiyorum) ama çözümse çözüm anlamında

Ailesiyle gerçekten hiç konuşmamıştır kızdı mı kızar, normalde ben yokken ailesinin yanına giderdi yemek vs için. Kardeşi gidelim demiş ben gelmeyeceğim demiş, zaten ben söylemediğini biliyordum çünkü söylese babası hemen beni arardı yani o konuda yalan söylemiyor.

sizce tüm o söyledikleri doğruysa ne yapmalıyım eğer konuştuklarını tam olarak uygulayacaksa ( çok sefer sordum teyitledim) yine de kurtarmaz mı bizim hayatımızı ? Normal bi hayata evrilemez miyiz bu şartlar oluştuktan sonra ?

Genişletmek için tıkla...

merve .!.:

Kaç ki amh?

Genişletmek için tıkla...