- 3 Mayıs 2020
- 822
- 956
- Konu Sahibi Anlayann muczsx
- #1
Merhaba arkadaşlar sekiz senelik evli iki çocuk annesi bir kadınım.Bu süreçte iyi günlerim de oldu kötü günlerim de. Ayrilmayi vs bile düşündüğüm zamanlar oldu ama görücü usulü de evlenmiş olsam sevdiğime,herşeyin güzel olduğuna inanmak istedim hep.Ama eşimin bana gerçekten bir insan olarak bir kadın olarak saygı duyduğuna değer verdiğine inanmıyorum.Bir konuda çatışsak kavga bile edemiyoruz ben sorunlarımi dile getirince son zamanlarda sürekli iterek beni odadan çıkartıyor kapıyı kilitliyor kendini sürekli soyutluyor gece aynı anda yatağa giremiyoruz malesef çok rica ettim kendisine lütfen dedim evlilik hayatı paylaşmaktir ne işin varsa gündüz hallet gece beraber yatalım ama yok(cinsel konuda yaklaşımında sorun yok) gece çalışmayı sever bilgisayar başında dersleriyle uğraşır( masterla meşgul) kahvesini demler video film izler,birlikte birşeyler yapalım dediğim zaman tek söylediği hadi film açalım neyse açarız izleriz ama her gün nerdeyse benden sonra yatağa girer öğlene kadar uyur ben çocuklarla sabah erkenden kalkıp ilgilenirim kahvaltıları oyun temizlik vs iki çocuk taktir edersiniz ki kolay değil ve hareketliler.Bunun dışında evdeki herşey bana ait yemek sofra kurmak kaldırmak bulaşık çamaşır ütü süpürge.Yatağini bile toplamaz gündüz de odasında hayatına çekilir online dersim var diye.Ben bu yıl çalışmayı bıraktım evdeyim bebeğimi kendim büyüteyim diye ama kpss ye hazırlandım o süreçte çocukları parka vs indirdi ben ders çalışırken elinden geldiğince yardım etti ama normalde yeme içme alt değiştirme yapmadığı için bilemiyordu yine evin tüm sorumluluğu bendeydi.Neyse
son yaşadığım sıkıntıdan yola çıkarak anlatmak istiyorum size. Cocuğumda deri rahatsızlığı çıktı özel randevu aldik neyse gideceğimiz gün bana çocuğun yanında tek kişi giriyormuş dedi pandemi dolayısıyla ben de gelmek istiyorum dedim birşey demedi gereksiz gördü yolda hiç konuşmadı oraya gittiğimizde doktor bana birşeyler sordu tabi annesiyim birebir ben biliyorum çocuğumu muayene olduk döndük.Ertesi gün tahliller için gidecekken sen gelme çocukların sesinden birşey anlaşılmıyor dedi ve sabah hiç bir sebep yokken beni tersledi çocuk aç gidecek tahlile kahvaltı ister misin dedim istemedi aç gitmesin diye tahta kaşıkla bal+propolis vardı ondan veriyim dedim bunları niye makineye koydun bilmem ne kavga edecek yer arıyor ben de birşey olmaz hep koymuyorum zaten kaşık deterjanı çekiyor diye koymuyorum sıvı deterjan dedim Bilmiş bilmiş konuşma dedi.Cok sinir oldum birazdan gecerken su koy bana dedi.Ben de kızımın yanındaydım onla ilgileniyorum kendin doldur iç su dedim.Gel buraya dedi gel buraya dedi gelmiyorum dedim salona çağırdı üçüncü seferde ismimle bağırdı son ses.yanina gidince de saymadiğini bırakmadı saygisizsin sen sende saygı yok vs boynumdan tutarak sarstı neye uğradığımi şaşırdım ağlamaya başladim sen bana değer vermiyorsun dedim şimdi kendini dusunme sırası değil dedi ve çekti gitti.Geldiğinde yaptığı şey için hiç pişman değildi hâlâ daha bana sorgu sual hesaba çeker gibi konuşuyor çocuğun kremini sürdün mu vs.Cok üzgünüm ve kafam yorgun karşıma aldım geç konuşalım diyorum çıkıp gidiyor kırdı mi özür dileme yok evde bir işin ucundan tutma yok hayat saatleri bizden farklı çocuklara ayrı ona ayrı kahvaltı hazırlıyorum söylenince de bana saygın yok diyor.Evde bir çöp bile kaldırmadan istediği saatte istediğini yapmak istiyor çalışınca da çok zordu herşey benim üzerimdeydi biraz üzerine gidince kırma dökme huyu da vardı geçen seneden beri (ben gitmeye kalktım ayrilacaktim) yapamıyor o kadarını terapiste gitme şartıyla döndüm ama gitmedi korona bahanesiyle şimdi de gitmiyor ve birşey söyleyince bende birşey yok sensin sorun diyor.Herseye kosturmaktan 0-6 yaş iki çocuk sınav çalışma stresi vs ben de yoruluyorum bağırdım oluyor kızdığım oluyor ama tahammül edilmeyecek yaşanmayacak bir kadın değilim mantıksız aptal biri hiç değilim çünkü sürekli bu şekilde aşağılama da var.Ailesiyle kardesiyle konustugu gibi bir olayı ciddi ciddi paylaştığı gibi benimle paylaşmıyor adeta bir yetişkin olarak görmüyor beni.
Mesleğim var evlenmeden önce kaç sene çalışmış biriydim şimdi inanın çocuk gibi oldum maddi manevi her cihette hakim olmak hükmetmek istiyor gücümün üstünde sorumluluk yüklüyor tasiyamiyorum diyorum kabul etmiyor ben senin gibi anne görmedim ben senin gibi insan görmedim her seyimi hakir gören bu adamla ne yapacağım bilmiyorum.Sorsan seviyor da beş tane de çocuk istiyor ama aileden gelen kadın kalıbını yikamiyor bir turlu.K.pederim de eşini çok aşağılar hepimizin içinde bağırır hakaret eder para vermez kaynanama o da arkasından sayar yüzüne karşı birşey demez ben öyle olmak istemiyorum kendime saygım var evlilikten beklentim bu değil çok uzun oldu kusura bakmayın
son yaşadığım sıkıntıdan yola çıkarak anlatmak istiyorum size. Cocuğumda deri rahatsızlığı çıktı özel randevu aldik neyse gideceğimiz gün bana çocuğun yanında tek kişi giriyormuş dedi pandemi dolayısıyla ben de gelmek istiyorum dedim birşey demedi gereksiz gördü yolda hiç konuşmadı oraya gittiğimizde doktor bana birşeyler sordu tabi annesiyim birebir ben biliyorum çocuğumu muayene olduk döndük.Ertesi gün tahliller için gidecekken sen gelme çocukların sesinden birşey anlaşılmıyor dedi ve sabah hiç bir sebep yokken beni tersledi çocuk aç gidecek tahlile kahvaltı ister misin dedim istemedi aç gitmesin diye tahta kaşıkla bal+propolis vardı ondan veriyim dedim bunları niye makineye koydun bilmem ne kavga edecek yer arıyor ben de birşey olmaz hep koymuyorum zaten kaşık deterjanı çekiyor diye koymuyorum sıvı deterjan dedim Bilmiş bilmiş konuşma dedi.Cok sinir oldum birazdan gecerken su koy bana dedi.Ben de kızımın yanındaydım onla ilgileniyorum kendin doldur iç su dedim.Gel buraya dedi gel buraya dedi gelmiyorum dedim salona çağırdı üçüncü seferde ismimle bağırdı son ses.yanina gidince de saymadiğini bırakmadı saygisizsin sen sende saygı yok vs boynumdan tutarak sarstı neye uğradığımi şaşırdım ağlamaya başladim sen bana değer vermiyorsun dedim şimdi kendini dusunme sırası değil dedi ve çekti gitti.Geldiğinde yaptığı şey için hiç pişman değildi hâlâ daha bana sorgu sual hesaba çeker gibi konuşuyor çocuğun kremini sürdün mu vs.Cok üzgünüm ve kafam yorgun karşıma aldım geç konuşalım diyorum çıkıp gidiyor kırdı mi özür dileme yok evde bir işin ucundan tutma yok hayat saatleri bizden farklı çocuklara ayrı ona ayrı kahvaltı hazırlıyorum söylenince de bana saygın yok diyor.Evde bir çöp bile kaldırmadan istediği saatte istediğini yapmak istiyor çalışınca da çok zordu herşey benim üzerimdeydi biraz üzerine gidince kırma dökme huyu da vardı geçen seneden beri (ben gitmeye kalktım ayrilacaktim) yapamıyor o kadarını terapiste gitme şartıyla döndüm ama gitmedi korona bahanesiyle şimdi de gitmiyor ve birşey söyleyince bende birşey yok sensin sorun diyor.Herseye kosturmaktan 0-6 yaş iki çocuk sınav çalışma stresi vs ben de yoruluyorum bağırdım oluyor kızdığım oluyor ama tahammül edilmeyecek yaşanmayacak bir kadın değilim mantıksız aptal biri hiç değilim çünkü sürekli bu şekilde aşağılama da var.Ailesiyle kardesiyle konustugu gibi bir olayı ciddi ciddi paylaştığı gibi benimle paylaşmıyor adeta bir yetişkin olarak görmüyor beni.
Mesleğim var evlenmeden önce kaç sene çalışmış biriydim şimdi inanın çocuk gibi oldum maddi manevi her cihette hakim olmak hükmetmek istiyor gücümün üstünde sorumluluk yüklüyor tasiyamiyorum diyorum kabul etmiyor ben senin gibi anne görmedim ben senin gibi insan görmedim her seyimi hakir gören bu adamla ne yapacağım bilmiyorum.Sorsan seviyor da beş tane de çocuk istiyor ama aileden gelen kadın kalıbını yikamiyor bir turlu.K.pederim de eşini çok aşağılar hepimizin içinde bağırır hakaret eder para vermez kaynanama o da arkasından sayar yüzüne karşı birşey demez ben öyle olmak istemiyorum kendime saygım var evlilikten beklentim bu değil çok uzun oldu kusura bakmayın
