- 7 Temmuz 2009
- 1.400
- 2.164
Kızlar merhaba..Bi kac hafta önce evden ayrilip boşanma davası açıp ailemin yanına döndüm .
Eşimin tüm görüşme taleplerini reddedip telefonlarını açmayıp tüm mesajlarına da ağır cevaplar verdim .Tek bi ümit vermedim ve asla geri dönmeyeceğimi söyledim .Bu ayrılık sürecin de mutluydum. Evet ustumden ölü toprak kalkmış prangalarimdan kurtulmuştum. Eve eşya almaya gidip geldiğim de bile evime asla özlem duymuyordum ama evliligimizin ilk yılların da ki ilk evimiz hep aklımdaydı .Ama şuan ki terkedip geldiğim ev bana sadece cocuk sesleri,kavga gürültü sevgisizlikten başka hic birşey hatirlatmiyordu .Alacaklarimi alıp evi derhal terk ediyordum.Evet memnundum hayatimdan.Soyleyen doğru söylemişti ;" Bekarlık sultanlık değil imparatorluk"tu.
Ailesinin ve diger araya giren insanların hepsine artık sert konuşmaya başlamış dönüşü olmadığını defalarca aracılarla iletmiştim. Esim de ailesinin desteklemesi ile gidip dilekçe vermiş ve yarin anlaşmalı boşanma davam var.
Esim bi kamu kurumunda ve bugün babamı esimin üst yöneticileri ve müdürleri aramış ve sadece kahve içmek istediklerini söylemişler cok rica etmişler .Babam bana söylemeden kabul etmiş .(Kesinlike kabul etmeyecegimi biliyor çünkü daha önce eve gelmek isteyen kimseyi kabul etmedim.)Esim bugünedek herkesten gizlemiş ve tavırlarından bi anormallık olduğunu anladıkları için üstüne gitmişler ve o şekil ortaya çıkmış ayrılıyor olduğumuz .
Bu misafirler geldi.Esimin haftalardır hic iyi bi psikolojide olmadığını onu ilk defa boyle gördüklerini söyleyip ahlaken değerli olduğu icin ve en azından çocuklar için son bi şans vermemi iletmişler ailene.Ben yüzyüze görüşmedim.Görüşmek istemedim Babam ne karar verirsen yanındayım dedi başka bi odada . (Ama nefsim için cocuklarimi babasız biraktigimi söylüyor .Bu ağır bi itham düşününce gerçekten böyle miydi ?..)
Kopma noktası ise misafirler gitmeden önce esimi de arayıp gelmesini söylemişler .Benimle bi kaç dakika konuştu ağlamaklı son bi şans istedi.Çocuklardan sonra çok degistigimi bu noktaya gelmemiz de ikimizin de payı olduğunu her akşam sadece tel ile ilgilendigimi ilgisiz umursuz bi es haline donustugumu ve ikimiz çabasıyla sil baştan yaşayabileceğimizi vs.söyledi.
Yarın esim olmayacak bu adam ..Bakma dedim yüzüne ..Bakarsan aldanırsın ...Kanarsın senin sevgi dilenen arsiz yuregin.
Bu adam hep benim sevgisinden canım yanan ama degistiremedigim bi gercegim, sevdigim adam ..Ben herşeyi bitirmiştim.Acı çekiyorum tekrar dönüp arkama bakmak istemiyorum .
Yarın saat 9.30-10.00 arası davamız var .Yüreğim sizlaniyor .Esim e yarın mahkemeye katilmasini söyledim aileme sussunlar diye yarinadek düşünecegimi söyleyip gecistirdim .
Duygularım karışık. .Paylaşmak istedim.....
Edit :
Yemin ederim bitirmek için terkettim ..Boşanmanın blofumu olur .Ailem çok köklü insanlar çevremiz de bu tur durumlar bi nevi skandal .İnsan eşinden sevgi sözcüğü duymak için tüm elaleme rezil olmak ister mi??Elalem ne der diye yaşayan bi türk toplumunda değil miyiz hepimiz ?
Bu tur yorum yapan arkadaşlar şuan rezilim herkes arayıp soruyor kimisi seyrine kimisi gerçekten üzüntüsüne ..Kim ister yapmayın Allah aşkına.
Ben eşimle tek bi sorunu bile kimseye anlatan biri değilim ailecek çok önemlidir biz de böyle şeyler gidip neden kendimi rezil rüsva edeyim ki??
Ayrıca eşime de dedim neyin şansı ???
Zorla beni yüreğine sokup sevmenin şansı mi??İçinden küfrederken yüzünden gülmelerinin şansı mi??..
Dedim ki ben aşka sevgi diyorum..Dün cafe de arkadaşlar oturuyorken arkadaşım arkadaşı geldi sonra .Benden 2 yaş kucuk. Bebek gibi masum ama erkeksi bi yuz.Kibarlık nezaket ..Boy pos.Anladım hoşlandı benden orali olmadim .Kalkmaya yakın ben wc de iken arkadaşıma söylemiş o evli iki çocuğu var demiş .Çok şaşırmış üzülmüş.Çok etkilenmiştim bekar sanmistim vs.demiş.Parmağım da neden yuzugum vs olmadığını sormuş.
Evet cok hos çocuktu.Bana çok kibar davranmış ve cekingenliginin yanin da gözleriyle öyle çok belli ediyordu ki beğendiğini, etkilendiğini.Belli idi ağır azam efendi .
Evet güzeldi ..Aradigim şey bu cekimdi.Ama esim kazındı aklıma dedim ki ben gece esim kokusunu alsam yetmez miydi ??İlla karşılık mı almak gerekti inflamess?Sen seviyorsun yetmez miydi ???
Evet aradigim şey yakışıklı zengin çekici genc bi erkeğin beni beğenmesi değildi evet beğenmiştim çocuğu ama sevme kavramı neden yakışmıyordu üzerine ??Neden kaçıp uzaklaşmak istiyordum oraciktan.Eşimden ayrılıyor olma hissi neden açıtmisti bu kadar ?Beni elleriyle ellere göndermiyor muydu bu adam?..
Bosluklarim vardı.Bu ilişkiyi sadece o mu getirdi bu noktaya ?Eşim miydi tek suçlu ?Varsay o getirdi neden düzeltmek için hakaret etmeyi bağırıp cagirmayi seçtin inflamess?Neden sen de erkek misin diye haykirirken naifligi zarifliği unuttun inflamess??
Yoksa yine mi basa donuyoruz yine mi kandırdı yuregin seni???
.......
Olmadık en baştan demiştim olamadık işte .Olmayacaksınız hadi elveda de yasa inflamess umursuzca..
Eşimin tüm görüşme taleplerini reddedip telefonlarını açmayıp tüm mesajlarına da ağır cevaplar verdim .Tek bi ümit vermedim ve asla geri dönmeyeceğimi söyledim .Bu ayrılık sürecin de mutluydum. Evet ustumden ölü toprak kalkmış prangalarimdan kurtulmuştum. Eve eşya almaya gidip geldiğim de bile evime asla özlem duymuyordum ama evliligimizin ilk yılların da ki ilk evimiz hep aklımdaydı .Ama şuan ki terkedip geldiğim ev bana sadece cocuk sesleri,kavga gürültü sevgisizlikten başka hic birşey hatirlatmiyordu .Alacaklarimi alıp evi derhal terk ediyordum.Evet memnundum hayatimdan.Soyleyen doğru söylemişti ;" Bekarlık sultanlık değil imparatorluk"tu.
Ailesinin ve diger araya giren insanların hepsine artık sert konuşmaya başlamış dönüşü olmadığını defalarca aracılarla iletmiştim. Esim de ailesinin desteklemesi ile gidip dilekçe vermiş ve yarin anlaşmalı boşanma davam var.
Esim bi kamu kurumunda ve bugün babamı esimin üst yöneticileri ve müdürleri aramış ve sadece kahve içmek istediklerini söylemişler cok rica etmişler .Babam bana söylemeden kabul etmiş .(Kesinlike kabul etmeyecegimi biliyor çünkü daha önce eve gelmek isteyen kimseyi kabul etmedim.)Esim bugünedek herkesten gizlemiş ve tavırlarından bi anormallık olduğunu anladıkları için üstüne gitmişler ve o şekil ortaya çıkmış ayrılıyor olduğumuz .
Bu misafirler geldi.Esimin haftalardır hic iyi bi psikolojide olmadığını onu ilk defa boyle gördüklerini söyleyip ahlaken değerli olduğu icin ve en azından çocuklar için son bi şans vermemi iletmişler ailene.Ben yüzyüze görüşmedim.Görüşmek istemedim Babam ne karar verirsen yanındayım dedi başka bi odada . (Ama nefsim için cocuklarimi babasız biraktigimi söylüyor .Bu ağır bi itham düşününce gerçekten böyle miydi ?..)
Kopma noktası ise misafirler gitmeden önce esimi de arayıp gelmesini söylemişler .Benimle bi kaç dakika konuştu ağlamaklı son bi şans istedi.Çocuklardan sonra çok degistigimi bu noktaya gelmemiz de ikimizin de payı olduğunu her akşam sadece tel ile ilgilendigimi ilgisiz umursuz bi es haline donustugumu ve ikimiz çabasıyla sil baştan yaşayabileceğimizi vs.söyledi.
Yarın esim olmayacak bu adam ..Bakma dedim yüzüne ..Bakarsan aldanırsın ...Kanarsın senin sevgi dilenen arsiz yuregin.
Bu adam hep benim sevgisinden canım yanan ama degistiremedigim bi gercegim, sevdigim adam ..Ben herşeyi bitirmiştim.Acı çekiyorum tekrar dönüp arkama bakmak istemiyorum .
Yarın saat 9.30-10.00 arası davamız var .Yüreğim sizlaniyor .Esim e yarın mahkemeye katilmasini söyledim aileme sussunlar diye yarinadek düşünecegimi söyleyip gecistirdim .
Duygularım karışık. .Paylaşmak istedim.....
Edit :
Yemin ederim bitirmek için terkettim ..Boşanmanın blofumu olur .Ailem çok köklü insanlar çevremiz de bu tur durumlar bi nevi skandal .İnsan eşinden sevgi sözcüğü duymak için tüm elaleme rezil olmak ister mi??Elalem ne der diye yaşayan bi türk toplumunda değil miyiz hepimiz ?
Bu tur yorum yapan arkadaşlar şuan rezilim herkes arayıp soruyor kimisi seyrine kimisi gerçekten üzüntüsüne ..Kim ister yapmayın Allah aşkına.
Ben eşimle tek bi sorunu bile kimseye anlatan biri değilim ailecek çok önemlidir biz de böyle şeyler gidip neden kendimi rezil rüsva edeyim ki??
Ayrıca eşime de dedim neyin şansı ???
Zorla beni yüreğine sokup sevmenin şansı mi??İçinden küfrederken yüzünden gülmelerinin şansı mi??..
Dedim ki ben aşka sevgi diyorum..Dün cafe de arkadaşlar oturuyorken arkadaşım arkadaşı geldi sonra .Benden 2 yaş kucuk. Bebek gibi masum ama erkeksi bi yuz.Kibarlık nezaket ..Boy pos.Anladım hoşlandı benden orali olmadim .Kalkmaya yakın ben wc de iken arkadaşıma söylemiş o evli iki çocuğu var demiş .Çok şaşırmış üzülmüş.Çok etkilenmiştim bekar sanmistim vs.demiş.Parmağım da neden yuzugum vs olmadığını sormuş.
Evet cok hos çocuktu.Bana çok kibar davranmış ve cekingenliginin yanin da gözleriyle öyle çok belli ediyordu ki beğendiğini, etkilendiğini.Belli idi ağır azam efendi .
Evet güzeldi ..Aradigim şey bu cekimdi.Ama esim kazındı aklıma dedim ki ben gece esim kokusunu alsam yetmez miydi ??İlla karşılık mı almak gerekti inflamess?Sen seviyorsun yetmez miydi ???
Evet aradigim şey yakışıklı zengin çekici genc bi erkeğin beni beğenmesi değildi evet beğenmiştim çocuğu ama sevme kavramı neden yakışmıyordu üzerine ??Neden kaçıp uzaklaşmak istiyordum oraciktan.Eşimden ayrılıyor olma hissi neden açıtmisti bu kadar ?Beni elleriyle ellere göndermiyor muydu bu adam?..
Bosluklarim vardı.Bu ilişkiyi sadece o mu getirdi bu noktaya ?Eşim miydi tek suçlu ?Varsay o getirdi neden düzeltmek için hakaret etmeyi bağırıp cagirmayi seçtin inflamess?Neden sen de erkek misin diye haykirirken naifligi zarifliği unuttun inflamess??
Yoksa yine mi basa donuyoruz yine mi kandırdı yuregin seni???
.......
Olmadık en baştan demiştim olamadık işte .Olmayacaksınız hadi elveda de yasa inflamess umursuzca..
Son düzenleme:
