Mahcubiyet ???
Neden onların yaptıkları / yapmadıkları mahcubiyet olmuyor.
Ne yaşadığımızı biz biliyoruz.
Değerimizi görüp uzak durduk.
Neden "değerimiz"
Yapılmayan size değil, oğullarına yapılmadı.
Size kötülük ettilerse de siz de susmayı tercih ettiniz.
Nihayetinde siz bağınızı koparmaya karar verdiniz evet ama bu karar yalnızca sizi bağlardı.
Eşime haksızlık yapılınca ben de küstüm deseniz bile, ı ıh, sizlik bir şey yok.
Yani siz eşinizin sözcüsü değilsiniz, eşinizin duygularını eşinize bırakmalıydınız.
Siz, size kötülük yapılırken eşinizden destek, ara buluculuk görevi vs isteyebilirsiniz ama eşinizin anne babasına evlat sıfatıyla bakışı sadece eşinizin alanı.
Orayı kurcalamamalıydınız.
Eşinize saygı duyduğunuzu düşünmüyorum.
Beni neden sevmediler öfkesi ve altında yatan hayal kırıklığı eşinize de öfke olarak yansıyordur bence.
Çünkü hala kavga ediyorsunuz o küçük dünyayla.
Huzurlu olmanız mümkün değil.
Yetişkinlik böyle bir şey değil.
Siz yetişkinler gibi kavga ediyorsunuz ama çocuklar gibi de gönül alınmasını bekliyorsunuz.
Büyüklerin affediciliğinden bahsedip küçük oluyorsunuz ama eşitmişsinizcesine tavır yapıyorsunuz.
Kişi nerede duracağını kendi belirlemeli.
Birilerinin insafına, anlayışına, onayına, haklısınına kalmamalı.
Daha önce de dedim 40 yaşında adam birikim de yapmış olabilir, ailesine para verdiği için ailesi de verdiklerini adaletli bulmuş olabilir.
Hiçbir şey olmasa bile bu sizin davanız değil.
"Değeriniz" değil.
