Merhaba arkadaşlar. Ben de biraz içimi dökmek için yazıyorum. Biraz uzun olacak ama ne olur idare edin.
Ben evliyim ve 2.5 yaşında bir kızım var. Eşimle aramız gayet iyi fakat kayınvalidem ve kayinpederim ne zaman bize gelse mutlaka aramızda bir sorun oluyor. Kayınvalidem dediğim dedik biri ve bizim eve her geldiğinde esyalarimi (mutfak,oturma odasindakiler vs) kafasına göre yerlestirmek istiyor. 4.5 yıllık evliyiz ve ilk evlendigimizde bu işi hiç sormadan yapiyordu. Şimdi soruyor şunları şuraya koysam falan diye. Yapma desek de canım sıkılıyor içimden geliyor tarzı şeyler söylüyor.
Bu arada kendisiyle farklı şehirlerde yaşıyoruz. İki haftalığına geldi ama yine de dayanamıyorum. Gerçekten ilk zamanlar çok sustum bu insana karşı. İlk evlendigimizde onlara misafirliğe gittik odamıza girdi, bavulumu karıştırdı, saç havlumu ayağıni silmek için havlu haline getirmiş vs. Bunlara hiçbir şey demedim. Sadece eşime söyledim uyarsın diye. O da söylemiş ama işte bazen anlıyor bazen anlamıyor. Ben de yuzune söylerdim ama bana düşmez diye düşündüm.
Bu geldiğinde de plaj terligimi banyo terliği yapmış mesela. Bu kez söyledim çünkü artık sinirlerim bozuluyor. Ama kendime de yakıştıramıyorum. Çünkü ben kimseye kızan kötü söz soyleyebilen biri değilim.
Bu arada ben annem ve babamla ben bekarken birlikte yaşadığımız evde oturuyorum. Annemler ben rahat edeyim diye ben evlenmeye yakın yeni bir ev aldılar bu evi de bana verdiler. İçinde tüm eşyalar vardı. Kayınvalidem ve kayinpederim içine tek bir eşya bile almadılar. Sadece yastık yorgan nevresim gibi benim kullanmayacağım şeyler verdiler. Kendisi şunu da ben alayım ya da biraz para vereyim sen ne istersen al evinde eksik olan bile demedi. Benim ailem de ben de kimseden bir şey isteyen insanlar değiliz. Zaman icerisinde bulaşık makinemiz ve buzdolabımiz bozuldu borclarimiz da vardı. Eşim ailesinden bulaşık makinesi için para istedi. Yeni ev mi aldınız sanki, yeni ev alsanız hayırlı olsun hediyesi alırdık dedi annesi. Onu bırakın hamile olduğumda biz bir şey yapmadık çocuğun odasını da biz yapariz bile demediler. Maddi durumlari da var. Üç tane evleri arsaları falan var.
Bir haftadır bizdeler. Eşim bize gelecekler diye illa hediye alalım dedi. Tamam dedim ben de. Gitti ikisine toplamda 500 e kazak aldı. Eşime bişey diyemesem de içimden gelmedi. Kendilerinin bana ve cocuguma marka bir şey almisliklari hiç yoktur. Aldıkları şeyler de hep çarşıdan pazardan aldıkları şeylerdir. Hep para hesabı yaparlar.
Bu arada ben calisan bir kadinim. Yıl sonuna kadar izin aldim. Hem yanacak izinlerim vardı hem de çocugum onlara alışık değil yabancılik çekmesin istedim. Kızım bana düşkündür ama onlar geldiğinden beri daha da düşkün hale geldi. Tuvalete gitsem bile arkamdan ağlıyor. Kayınvalidem bu cocuk sen yokken iyiydi sen izin alınca huyu suyu değişti nerden izin aldin keşke almasaydin falan dedi. Asıl sen geldin diye bu çocuk böyle oldu demek dilimin ucuna kadar geldi ama sustum. Kızım hiç ona yaklasmiyor. Onlar varken hiç benden ayrılmıyor.
Kayınvalidem çocuğuma saçma sapan şeyler söylüyor. Bibiş var mı falan gibi. Kaka anlamina geliyormuş. Çocuğum 2.5 yaşında yeni yeni dili aciliyor. Bir anlamı olmayan şeyleri söyleme bu çocuk yeni yeni bir şeyler öğreniyor, aklını karistirma dedim. Artık kızımla ilgili şeylerde uyarıyorum.
Bir de mutfakta ne iş yaparsa yapsın teşekkür bekliyor. Bir yemek yapınca 30 kere söylüyor. Şunu da şöyle yaptım diye. Buraya bir beyaz eşya bile almadılarinin konusu acilinca da ağlamaklı oluyor. Ben istemez miydim yapmak ama evde hiç yer yoktu falan diye. Hadi almadın da o zaman oğluna biraz para verseydin bir ihtiyaciniz olursa alın diye.
Ben çalışırken çocuğuma annem ve babam bakıyor. Onlara cok şey borçluyum. Keşke çalışmak zorunda olmasam da ben bakabilsem. Eşimin ailesinin de annemleri rahatlatmak adına doğru düzgün gelip bakmisliklari yoktur.
Bir hafta daha burdalar ve ben ağlamak istiyorum bazen. Kısa süre idare etmeye çalışıyorum ama gerçekten çok zor. Siz olsaydiniz böyle biriyle ne yapardınız?
yani anneyle babanın yatağında birlikte olmak falan. 
oldu canım.
